Verslag Strontrace 2009
Eindelijk is het er van gekomen. We hebben de strontrace gevaren met Vriendschap. Ik was zelf al eens mee geweest op de Rust met Frans Eisenloeffel als schipper. Bernard en Peter hebben hem al meerder malen gevaren. Peter heeft de race der races zelfs al 1 of 2 keer geschipperd op de Rust. We wilden alle 3 graag weer eens meedoen en na vorig jaar toen Jelle Reid de Jong met ons scheepje had gevaren was het voor ons duidelijk. Nu nog een vierde man. Dat werd Simon, de oudste zoon van Bernard. Dat bleek een heel goede keus. Het was een fantastisch evenement. Helaas zijn we ondanks een heel goede 4e tijd als laatste geclasseerd. We hadden een aantal minuten gestoomd op een plek waar dat niet is toegestaan. Jammer, maar heel terecht.
De start was op maandag om 13:00 gepland. Een en ander duurde wat langer omdat de schippersvergadering wat uitliep en omdat de shanty-koren van geen ophouden wisten.
De zware klasse mocht eerst vertrekken. Het gevolg was dat wij op de 4e plek liggend geen vaart konden maken.
Uiteindelijk kregen we vrije wind en konden we gang lopen. Hieronder enkele foto's van het de stichting zeilvaart Warmond.
Het eerste stuk konden we Johannes nog achter ons houden, maar daarna maakte hij een slim klapje naar de hoge wal en was hij weg. We zagen hem pas weer in Warmond waar hij net wegvoer toen wij aankwamen.
Na Haarlem werden we allerhartelijkst ontvangen in Spaarndam in de prachtig gerestaureerde Kolksluis. En we kregen onreglementair erwtensoep aangereikt. Ons is verzekerd dat iedereen dat had aangenomen :-). Het smaakte geweldig, maar we zagen er wel moe uit!
Na Spaarndam konden we door naar Buitenhuizen. Dat ging moeizaam door de vele hoge bomen op de oostelijke oever. Uiteindelijk hebben we op de motor het Noordzeekanaal bij nacht getrotseerd. Niet te geloven dat we dat 25 jaar geleden zonder moter en alleen een paar olielampjes als navigatieverlichting hebben getrotseerd. Peter en ik hadden de eerste wacht.
Op het Buiten-IJ hebben we geankerd tot we 5 uur hadden geneutraliseerd. Achteraf had ik de bemanning iets eerder moeten wekken, we hebben met opstaan een kwartiertje verloren. Kennelijk had iedereen wel zijn slaap nodig. Bernard en Simon namen de wacht over zodra we onder zeil waren. We hebben daar voor het eerst gereefd en dat was nodig. Volgens track en trace voeren we constant tussen de 7 en 8,5 knoop met ruime wind.
Helaas waren we onbekend met de 'nieuwe' situatie bij de sluizen bij Enkhuizen. We raakten daar verzeild bij de keien op lager wal. En omdat ons dopje soms op zulke hoge golven slecht overstag wil hebben we de motor bijgezet. Dat kostte ons helaas een goede klassering. Na de sluis ging alles heel voorspoedig. We waren na 6 uur en een paar minuten van het Buiten-IJ naar It Soal gespeerd. Dat is onwaarschijnlijk hard.
Het was werkelijk schitterend om na zo'n tocht en zo'n nacht naar het gasvuur van de vuurtoren van Reid te varen met het ochtendgloren erachter!
Het binnenlopen ging wat minder voorspoedig. Het was in de wind op, dus moesten we bomen. We hadden daarvoor de mast gestreken. Maar om de één of andere reden kregen we het schip geen meter vooruit en ook niet in de wind op. Simon had na een minuut of 5 ineens door wat er aan de hand was. De dirk hing om een boeitje. Hieruit bleek dat we toch wel moe waren.
Toen we om 8:07 op woensdag voor de steiger lagen bleek dat we 4e varen en dat we een zuiver zeiltijd hadden van 41:47. Dat zou in de voorgaande 4 jaar snel genoeg zijn geweest om te winnen :-). Dat kun je natuurlijk niet vergelijken. We hadden dit jaar een heel gunstige wind. Volgend jaar zal het dus zwaarder worden!