Drie maal is scheepsrecht
Had ik in 2013 door werk en overweldigende belangstelling niet op de Vriendschap gevaren, was ik dit jaar zeer alert op de vaarkalender. Zodra de eerste wadweek met open inschrijving verscheen heb ik mij aangemeld en toen er ook nog een week mogelijk was heb ik mij daar ook voor aangemeld. Zo kwam het dat ik dit jaar in de week van 12 juli en die van 26 juli aanmonsterde op de Vriendschap.
De eerste week was Peter schipper en Ahobel, Karl, Maarten, Cor, Lisan, Vivienne, Marja en ikzelf passagier. Karl en Maarten komen uit België en waren zo vriendelijk om mij onderweg op te pikken. In Harlingen aangekomen was een deel van de bemanning boodschappen doen en konden wij op ons gemak inscheppen en koffie drinken. Het was geweldig weer, warm met net genoeg wind, en eenmaal op de Waddenzee was de verleiding groot om naast het vredig voortkabbelde skûtsje mee te zwemmen. Welke verleiding een aantal van ons dan ook niet heeft weerstaan. Het mooie weer bleef met een wisselde windkracht, mij hoor je niet klagen. Uiteindelijk zijn wij tot Greetsiel (Duitsland) gekomen en terug gevaren naar Lauwersoog.
Naast de geneugten als het nuttigen van een drankje terwijl je verkoeling zoekt in het water rond het skûtsje, hebben wij ook fantastisch gezeild, zelfs de halfwinder gebruikt, en op weg naar Greetsiel bijzonder vogels gespot(met dank aan Vivienne). Over het Wad gezworven met een leuke groep mensen en een aantal hilarische momenten. Zo liep Cor op een gegeven moment in een broek van Ahobel, ving Maarten met blote handen tijdens het botje trappen een flinke vis en was Ahobel enigszins verbaasd dat de douche op de Vriendschap slechts een puts is.
Tijdens de mailwisseling over mijn tweede week bleek Hans dicht bij mij in de buurt te wonen. Om kosten te delen, het milieu minder te belasten en ook gezelliger besloten om samen te reizen. Aangekomen in Lauwersoog bleek de bemanning te bestaan uit Bernard (schipper), Aletha, Ruud, Tine, Willie, Paul, Inge, Mark, Hans en Ik. De gemiddelde leeftijd van de groep lag relatief hoog ik was met mijn 53 jaar een van de jongste, ook wel eens leuk. Petje af voor de oude garde, behoudens extra inspanning op het gebied van communicatie door het niet altijd adequaat functioneren van hoortoestellen ging het prima. Niets was ze teveel en de laatste dag hebben de zussen Tine en Willie ook nog rond de voor anker liggende boot gezwommen, Chapeau!
Ook deze week was het geweldig weer, lag er donderdagmorgen een zeehond nog geen 25 meter van de boot waren de lepelaars zo talrijk als de mussen bij ons thuis (nu overdrijf ik).
Door privé omstandigheden kwam Mark zaterdag later aan boord, met als gevolg dat wij door afgaand tij vast liepen met bijkomend voordeel dat heerlijk gezwommen kon worden en in het zand gespeeld.
Omdat Willie op dinsdag een begrafenis had op Ameland en dat, dat goed in ons schema was in te passen heeft een deel van de crew Ameland per fiets verkent en hebben Bernard en Aletha geklust op de Vriendschap.
Nu net terug van een weekend in September, vanuit Workum vertrokken. Aan boord: Bernard, Aletha, Lisan, Jacqueline, Bert Jan en ikzelf. Geloof het of niet maar zaterdag was het weer fantastisch weer, zo goed zelfs dat Lisan en ik in het IJsselmeer hebben gezwommen het water was best lekker.
In het begin van de morgen was het nog wat heiig en omdat Aletha wilde oefenen, voor de Turfrace, zijn wij al bomend en jagend naar het IJsselmeer gevaren. Voor mij een nieuwe leuke ervaring. Zaterdagavond in Makkum overnacht en zondag met veel wind onder zeil binnendoor met veel bruggen naar Workum gevaren, het laatste stuk(je) geboomd. Wat opviel tijdens het bomen dat de Friese bevolking dat zeer waardeert, vaak werd ons bemoedigend toegeroepen zijn jullie aan het oefenen. Een enkeling vroeg heb je motorpech, waarbij een sleepje werd aangeboden. Weer fijn gevaren, ook nog de mast gestreken om de dirk te repareren. Was een bijzonder weekend met veel nieuwe indrukken. Nu de schaatsen uit het vet, volgend jaar weer varen.
Pieter