Friendship goes freight!
Het was een last minute actie; halverwege de week belde Reid of we niet een vrachtje locale ecologische streekgebonden producten naar Enkhuizen konden brengen. Daar vond gedurende het eerste weekend van november de Klassieke Schepenbeurs plaats. Een van de trekkers van de beurs was de Schoenerbrik de “Trois Hombres”. Met dit schip wil Atlantis wereldwijd duurzaam transport aanbieden voor duurzame producten (check www.zeilendehandelsvaart.nl). En aan de Vriendschap de eer de eerste lading duurzame producten vanuit het achterland aan te leveren.
Nu, een skutsje is tenslotte oorspronkelijk een vrachtschip en geen wedstrijdschip of toerschip, dus wij hadden er wel oren naar. En zo kwam het dat op vrijdagmorgen Rob vier pallets met biologische sappen uit Groningen, Drenthe en Friesland aan boord kreeg. Alles tesamen een ton, op zich niet zoveel, maar wel het hele ruim vol, zelfs de kachel moest eruit.
We zijn het niet meer gewend, die vracht… De kastjes of de laden konden niet meer open. Als je naar de WC wilde, had je twee opties: of via voor: met een snoekduik over de kisten en de hele inventaris die naar het voorruim verbannen was, en dan met een haakse bocht de wc in. Of via achter: in jezelf in slangenhouding wringen tussen de pallets en de luiken, je vervolgens naar beneden laten vallen en dan weer met net zo’n haakse bocht de wc in.
Zaterdagochtend kwam Djuna, Simon, Jette en Bernard om half negen aan. Sybren, de opstapper, was al aan boord en had alles wat mechanisch was al geinspecteerd. De motor liep al als een zonnetje. Om stipt 9 uur draaide brugwachter Pieter de brug en de sluis. Met een kalm ZZW windje kruisten we richting zuiden; het scheepje vond het duidelijk lekker weer eens met lading te varen en liep lekker door de golven. Het was behoorlijk koud, maar wel droog. Hoe lekker we ook liepen, de wind viel wat weg op een gegeven moment hebben we de motor bijgezet en nu konden we een streek meer hoogte houden. Toch was het al tegen vieren toen een hele menigte beursgangers op de Gependam stond te kijken hoe wij met lange slagen en nu wel weer een lekker windje het krabbersgat inkruisten en bij de Trois Hombres langszij gingen… Eindelijk warme koffie en thee!
Hier bleek dat het uitladen pas de volgende dag zou plaatsvinden. Dus dit was voor ons weer een behoorlijke ‘change of plans’, maar na wat heen en weer bellen lukte dat ook.
Samen met Arjen van de Trois Hombres en Mike van de bevrachter werd ik op het podium geinterviewd over dit initiatief en de toekomst van de zeilende vrachtvaart. Simon, Djuna waren inmiddels al verdwenen richting feestje in Utrecht, en Sybren ging met zijn vriendinnetje en logeetje de beurs verkennen en dan met de auto terug naar Friesland. Jette en ik warden door Mike uitgenodigd voor het diner aan boord van de prachtige klassieke radarboot Kapitein Kok. Daarna kronkelden we ons in slangenhouding tussen de pallets en de luiken en lieten ons vervolgens op de kooi vallen. Zonder kachel was het bar koud en het duurde een hele tijd voor we de klamme lappen een beetje drooggestoomd hadden met onze lichaamswarmte…
De zondagochtend gingen we lossen. Aan het uiteinde van de grote ra werd de ‘Whip’ bevestigd, en samen met de ‘front fall’ en de ‘rear fall’ zouden de pallets overal heen gepositioneerd moeten kunnen worden. Dat bleek inderdaad zo te werken. Onder de heldere instructies van de stuurman trokken de vele jongeren van de Trois Hombres de 250 kg zware pallets rustig en beheerst het ruim uit.
Daarna namen Cobi en Antonin het vrachtscheepje over en voeren in de dichte mist met een zachte zuidoostenwindje terug naar onze Thuishaven, Workum.
Reactie van Vivienne op 15 januari 2010 om 10:56 uur
Hoi! Wat een leuk initiatief dat de Vriendschap hieraan meegedaan heeft. Zo zie je maar weer; altijd in voor vernieuwing… met een finke dosis historie uiteraard! Vivienne