Soms weinig wind, soms te veel wind.
Soms stroom mee, soms stroom tegen.
Lastige omstandigheden voor een skûtsje met kleine maar fijne bemanning.
Naar Breezanddijk gesneld, vervolgens naar Harlingen gedobberd, daar roeiend over de lijn.
Goede regelmaat tijdens de loding, maar richting de verkeerde ton ...
Roptazijl makkelijk gevonden en daarna in het Kimstergat vastgelopen.
Zaterdag overdag met heel weinig water fijn gekruist door het Kimstergat,
daarna meer op stroom dan op wind tot de Richel.
Na een tijstop zondag midden in de nacht in Den Oever aangekomen en de rest van de dag verwaaid gelegen.
Op maandag was een prachtige dag met het Zachtebed als toegift!
Het strontrace team: Martijn, Rob, Eefke, Aletha en Lieke.
Andere jaren stond ik aan de wal en in de ringvaart aan te moedigen. Het is natuurlijk geweldig om dit evenement thuis met Track en Trace te volgen, maar nu ik zelf mee mag beleef ik het als volgt.
In het voorafgaande weekend is er al veel reuring de haven in Workum, met een markt, en je kunt alle schepen bekijken.
Ondertussen gaan de voorbereidingen door. Martijn heeft een heus draaiboek van wat er allemaal moet en gaat gebeuren om het schip en bemanning strontrace te laten varen. De kraanlijn heeft geschavield in een blok en dat is niet veilig. Vervangen dus. De slangen van de motor lopen Rob en ik na op luchtlekkage, want ook al mag je tijdens de wedstrijd geen motor gebruiken. Je wilt niet dat de motor plots wegvalt. De weerberichten zeggen rustig najaarsweer. Ik had gehoopt op geen harde wind, maar dit zou ook weleens zwaar kunnen worden.
Maandag ochtend vroeg horen we allemaal gestommel op het dek, Sinterklaas is langs geweest.
Voor de race belt de opvarenden van de Lotta vanuit de Stille Zuidzee. De walploeg heeft in Tonga een internet café opgezocht en volgt de Track and Trace.
Na een fotomomentje met alle bemanningen mogen we de zakken kunstmest aan boord leggen. Oef, gelijk al zwaardere zakken dan ik dacht. Ben ik al zenuwachtig? Ik hoor Reid de Jong; "En nu oprotten" zeggen. Het startschot brengt 5 strontschepen in beweging. Snel zeil hijsen. Op de dijk lopen mensen mee die dingen roepen, chaos van elkaar oplopende schepen, de spanning loopt snel op. Afvallen lukt niet op tijd met een kleine aanvaring met oploper Geertje Rosa tot gevolg. We zeilen zij aan zij naast de Nooit Volmaakt bij de laatste groene ton bij de uitgang van t 'Soal en kiezen daarna ieder een eigen koers. De relatieve rust keert terug aan boord op het ruime IJsselmeer. Voorbij het vrouwenzand zakt de wind in. De grote skûtsjes Verwisseling en Sterke Jerke verdwijnen uit het zicht.
De windkracht neemt af voor de sluis en het is al donker als we in Lelystad schutten. Goed opletten op beroepsvaart. Draait de wind al zoals voorspeld? Rustig zeilen we naar de Schellingwoude brug.
Het miezert als we het hele stuk over het zijkanaal C bomen. Lieke weet ons weer op te beuren met aanmoedigingen. Go Rob, go Eefke klinkt het heel vroeg over het water als Spaarndam in zicht komt. Soep en een praatje bij de sluis. Dank je wel vrijwilligers!
Het is een telkens een feestje als we ergens langs de kant worden opgewacht door familie en fans. Even contact en dan gesterkt weer verder.
Eh, hoe ver is het eigenlijk nog vandaag?
Met dank aan Michel FlorisMet dank aan Michel Floris
Het is gewoon dinsdagochtend in Haarlem, ieder gaat er zijns weegs. Sommige vragen zich af wat die lui op dat schip aan het doen zijn. We bomen en jagen waar mogelijk onverstoord door. Alle bruggen openen op tijd voor ons en de beroepsvaart neemt gas terug als ze ons zien. Fijn! De zon komt door maar de wind blijft een dingetje. We lopen maar weer door. Uiteindelijk bereiken we net na de schemering de Kaag. Halfwinder doet weinig. Nooit eerder gelukt/gemoeten, maar aan het begin van het Leede kun je dus toch met windstilte net een boom diep in de zachte ondergrond steken en metertje voor metertje voortgang maken. In de verte klonk het zeemanskoor al en we roken de broodjes worst. Uitgeput zijn we bij aankomst en dan ook nog even zonder hulp alle zakken kunstmest aan de wal tillen. Bikkels zijn we, allemaal, vroeger en nu!
Het theekoepeltje tafereel was onvergetelijk bij kaarslicht. Heel bijzonder om zo ontvangen te worden door de organisatie. Een ontspannen welkom na een vermoeiende tocht. Nadat het cognossement getekend was met een vingerafdruk en verdween in het oude geldkistje was onze taak volbracht. En werd er een glaasje geschonken en nieuwtjes uitgewisseld, net als toen. Alle namen van de vorige winnaars staan sinds kort met sierlijke letters op het plafond. Wat een eerbetoon!
Met proviand voor de terugreis en een zak bloembollen voor Workum verlaten we het theekoepeltje. Geen wind, dus dan maar slapen.
Bij het ochtendgloren wacht ons nog een hele terugreis bomen en jagen door de ringvaart. Er komt weer een beetje wind, maar uit de verkeerde richting. Pas laat op de avond dansen Eefke en Lieke schijnbaar onvermoeibaar over de kade in Amsterdam en bomen Rob en Martijn onder de bruggen door. Als de vaart vrij is, want dankzij een stremming elders vaart er veel grote beroepsvaart door de grachten. Ik liep al te zwalken bij de sluis mijn rug vindt het wel genoeg voor vandaag, dus die mag even uitrusten achter het roer. Een stukje verplicht motoren over het IJ lukt nog wel.
Als ik donderdag ochtend 06:45u mijn hoofd uit het luik steek, staan er 2 slaapdronken stuurlui op het achterdek. We zijn net voorbij het paard van Marken. Ik hoor dat de wind ( kracht 2) zeer veranderlijk is geweest. Ze hebben al thee gezet en mogen eindelijk gaan liggen.
Het lukt Martijn om in z'n eentje de halfwinder te hijsen zodra het licht wordt. En bij een dreigende bui weer tijdig weggeborgen. Voorbij de sluis bij Enkhuizen kan de halfwinder weer te loevert en maken we eindelijk 6 knopen voortgang. Om 13:48 gefinished en een warm onthaal in de thuishaven. Op het kroegschip horen we hoe het de overige deelnemers is vergaan ( niet letterlijk). Ook als laatste wordt je hier voor vol aangezien.
Bij het palaver donderdag 26april2019 onder het afdakje van het toiletgebouwtje op de dijk in den Den Oever kijkt ieder verlangend naar het uitzicht over de Waddenzee. Lekker frietje met vis eten en om 19:00 door de startlijn. Wat zal ons te wachten staan? Is je zeilkleding waterdicht? Genoeg droge sokken mee? Slaaptekort? Wat is de beste strategie? Eerst naar oost of toch eerst op het westelijk wad punten scoren?
De wedstrijdleiding geeft nog wat laatste aanwijzingen en een weerpraatje, daarna mogen we alleen nog het weerbericht op de marifoon uitluisteren. Het lijkt wel of alle schippers iets anders hebben gehoord. De windrichting is variabel. De windkracht neemt toe en daarna weer af, maar wanneer precies weet niemand want er komt een lage druk gebied aan. Paar regenwolken die ook weer op lijken te lossen in de verte. Het lijkt wel of alle schepen iets anders hebben gehoord. Pas na afloop van de race zijn de keuzes pas goed te zien op de track en trace.
Vriendschap zet koers naar de Mokbaai (2 punten). Donkere wolken aan de horizon en een strook ondergaande zon. We krijgen ditmaal zowaar toestemming over de marifoon en telefoon van alle autoriteiten om baai in te varen, maar militaire argusogen kijken toe vanuit hun vaartuig aan stuurboord. Saluut door de fok te laten zakken in de overstag om de boei ter ronden en dan snel weer naar buiten onder Texel door.
Het is heerlijk rustig zeilweer, maar geen maan. Ruim na middernacht is het bewolkt en de ingang van de Cocksdorp slecht te vinden. In de verte zien we een vaag wit schijnsel van de kerktoren met de verrekijker. Maar ook dat licht gaat om 1 uur 's nachts uit. Als we de eerste staakjes eindelijk hebben gevonden lopen we na HW vast en houden het om 3:00 voor gezien. De steiger in zicht maar voor nu onbereikbaar. Bedtijd.
Bij daglicht ziet de geul er met laag water heel anders uit dan de staakjes aangeven. We trappen er ieder jaar weer in de modder. Met vereende kracht prutsen en bomen naar de steiger. Plastic vlaggetjes zijn eigenlijk niet verantwoord in deze tijd van groeiend bewustzijn over de vervuiling van de zee.
Halve wind naar buiten. Onze stuurvrouw bijt op haar lip en de spanning aan boord is op ieders gezicht te lezen. Rakelings langs de Vriendschapston die we maar liefst 3 keer met bezemsteel kunnen aantikken. Deze acties waren goed voor 7 punten! Althans dat dachten wij, maar na de finish blijkt dat we de RG12 ton hadden moeten hebben....
Wauw, perfecte timing. Eerst nog even 8 min ankeren in het Langegat onder Vliehors. En dan precies met HW en weinig stroming parcours rondje Vlieland gevaren in slechts 42 min. Gezwaaid naar de EB130 en op aanvaringskoers met de UQ37. Genieten volop want het zonnedek is weer geopend.
Haven van Terschelling invaren gaf wat opstopping want de veerdienst vertrok > 5 min te laat (15:30 volgens schema) en we gaan net buiten de vaargeul bijliggen in afwachting van een vrije doorgang in het havenhoofd. Met toestemming van de Brandaris met halve wind erin en eruit. Koers Oosterom voor de vaargeul peiling bij O42 ( leuke uitdaging met minimaal 10 metingen met het peillood de diepte van de geul in kaart brengen).
Relaxed! Tot we bijna op een zandbank lopen naast een groene boei, niets is zeker in het zeegat en de vaardiepte kan nogal veranderlijk zijn in het Boschgat weten we uit ervaring.
Deze ZBR staat wat ons betreft in het teken van het haasje over met de Trui/ BU130. Vaar je lekker achter hun heklichtje aan om Piet Schreve, gaan ze treuzelen tot wij ze inhalen en zij zich op ons lichtje kunnen richten. Gaan wij een paar uur later slapen, komen zij ons weer achterop, en vertrekken s ochtends natuurlijk net wat fanatieker vroeger dan wij, inmiddels wat bedaarder dan de Delftse jonge honden. Trui weer voorop. Maar ja, weinig water (en veel wind) dus haalt Vriendschap Trui weer in op de Zwarte Haan... Echter, deze langdurige wind en buien wordt ons wat teveel (bedaard als we zijn) en we besluiten te ankeren in afwachting van beter weer. Blijkbaar denkt Trui er net zo over, dus een poosje later komen ze weer een paar honderd meter vóór ons liggen. Laten we dat over ons kant gaan, of komen we toch weer in actie? We besluiten tot het laatste en kruisen twee klapjes in de Meep met de stroom mee om dan gauw weer een rustig plekje op het Jetjeszand op te zoeken, net vóór de Trui...
Inmiddels zegt het laatste weerbericht dat morgen alles beter wordt... hopen dat het dit keer hierbij blijft! Vooralsnog brandt de kachel en eten we heerlijke pannenkoeken!
Al met al een onstuimige zaterdag ( koningsdag ) met windvlagen misschien wel tot 8 bft wat hard werken is om koers te houden op laag water. Omslaan is zo'n gedoe. Met 3 riffen in het GZ en 1 in de fok is de voortgang matig. Iets te vaak de rode onderkant van het skûtsje gezien ( de zwarte anti-fouling die we er normaal op smeren was op). Onze (in) spanning werden wel beloont met een prachtige volledige regenboog.
Zondag ochtend 28 april 2019 vroeg op en om 4:00 verder. In de Vliestroom is het daarentegen windstil en zakt de halfwinder in. Cyclonaal krimpende wind en 360 graden zicht met wolken rondom. Iedereen krijgt de kans te bomen over het inschot en de plaat "het zachte bed". Ondertussen tikt de klok in de roef opvallend hard. Ze herinnert ons eraan dat elke minuut telt en alle behaalde punten komen te vervallen als we na 19:00 finishen in den Oever. De BU130 en de zeehonden achtervolgen ons. Het is 15:30u. Duimen of een gebedje dat er op tijd weer wind komt.
Gelukt, net op tijd binnen rond 18:00 voor een zelf gebrouwen overwinningsbiertje en om de laatste 2 deelnemers ( waaronder de Trui) op de dijk te verwelkomen. Op de dijk gonst het van de sterke verhalen en komen we erachter dat de Vriendschapston punten worden afgetrokken van het punten totaal.
Bernard, Peter, Martijn, Vief, Enrieke, Aletha, Pieter, D en C mogen de wisseltrofee platbodem zeilen ZBR mee naar huis nemen
De uitslag ( overige deelnemers zijn uitgevallen door motorgebruik of niet reglementair gefinished)
1 Vriendschap ( skûtsje)
2 BU130 (botter)
3 AM1 (botter)
4 EB58 ( botter)
5 UQ37 ( aak)
Bonus een paar mooie foto's genomen door de vuurtoren wachter van de Brandaris
Vader/zoon/dochter team samenstellen: 2018 Peter (schipper) en Wouter, Rob en Eef, Bernard, Coby. Dit zijn opgeteld slechts 4 bemanningsleden want boven de 60jaar tel je 1/2 en nieuwelingen ook.
Vergadering: wie doet wat?
Aangepaste regelement bestuderen
Vele malen weerbericht checken voor het start schot (daarna alleen marifoon uitluisteren toegestaan)
Schip naar havenkom Workum verleggen voor laatste klusjes aan boord ( nieuwe naamborden, energierijke snacks inslaan, etc)
Zenuwen in bedwang houden voor het startschot op maandag om 13:00 u.
Vriendschap supporters posten dit jaar berichtjes en foto's op de signal Vriendschap app. De thuisblijvers zaten weer aan de track and trace gekluisterd. Op het IJselmeer rond 14:18u gebeurd er iets opmerkelijks op het beeldscherm. Vriendschap vaart een rondje. Eefke, Coby en Peter staan de journalist van NH nieuws te woord in de kolksluis van Spaarndam en verklappen dat er het MOB|VOB=vrouw overboord manoeuvre was geweest. Ruzie met de fokkeloet. Gelukkig waren ze binnen een paar minuten gekeerd om "Cora" bij het roefje weer aan boord te heisen. De water temperatuur was slechts 13.9 graden! ( volgens een supporter die het even had opgezocht). In Lelystad was er plots geen voortgang. Een tweede man overboord. Dit keer gepland. De schoot van de halfwinder was na de val van Coby in de schroef gekomen. Met z'n life suit aan heeft Bernard het los gesneden terwijl ze in de wind lagen.
De aankomst in Warmond was live te volgen op de webcam van het theehuisje ( click op het rode vierkantje op de track and trace). Een warm onthaal wachtte ze op. Maar ook toen het donker werd en de vermoeidheid extra voelbaar fietste iemand met ze mee van Nieuwe Wetering naar Amsterdam waar Wouter en Eef dansend tussen de krap geparkeerde auto's aan het jagen waren. Na een korte nacht rust zijn ze met afnemende wind bij daglicht verder gegaan naar Workum. Vol gereefd. Mooie finishtijd van 15:21u en een top prestatie! Ook hier een warm onthaal incl Sauna.
Hey alle supporters van onze Vriendschap. Dank voor alle steun en meeleven in de app en langs de waterkant. We hebben genoten van de strontrace zelf, maar ook van de alle support die we hebben gehoord gezien en gevoeld. Het was weer een onvergetelijke belevenis. Nogmaals dank en zeker ook namens een geweldige bemensing. Peter.
Aletha
klussennat pakco-schipper
touw fokkeloet losgesneden van roerreglementen bestuderenkade amsterdam
De Stichting Turfrace Smallingerland’ organiseert een authentieke race met skûtsjes en kleinere platbodems door Fryslân. Dit jaar in het kader van de Leeuwarden culturele hoofdstad.
Martijn had Vriendschap aangemeld voor dit byzondere gebeuren en we strijden mee in de grote klasse met misschien wel het kleinste skûtsje.
Bij het aanmelden:
ontvangt elk skûtsje of zeilpraam/Snikke een ontvangstpakket van Sonnema
vlaggetje 2018 en pr materiaal
een Turfracevlag en € 250,00 startgeld
droge worst gesponsord door AH
captainsdinnerbonnen voor het juiste aantal bemanningsleden aan boord van het wedstrijdschip
Donderdag 24 mei 2018; Niek en Martijn varen het schip naar de Veenhoop en worden aldaar belaagd door knutten (bijtende vliegjes)
Vrijdag 25 mei 2018; Enrieke en Aletha komen om 10:30u aan boord. Alles is al in gereedheid en we hoeven alleen nog maar te verhalen naar de startlijn. We vergapen ons aan de hoge masten en stoere bemanning van de IFKS/SKS en andere skutsjes. Warm weer, windkracht 3 en kruisen over de smalle Ee met maar 4 bemanning in het vooruitzicht. Dat belooft een pittig dagje te worden. Maar eerst nog Palaver in de 't Polderhus in 't Frysk. Ik moet toegeven dat het voor mijn niet altijd te verstaan was maar dat het wel paste bij het evenement. Na de opening en het palaver bij het Polderhûs werd de Lawei (mandje) gestreken. De microfoon hapert (sorry burgemeester!). De bemanning loopt met de mand met turven naar de schepen. Vergezeld door vele bezoekers.
Lopers starten en gaan over de Slûswei naar de schepen.
Er wordt op lotingsvolgorde gestart. (zie lijst loting) Om de minuut wordt gestart vanaf een startlijn ongeveer 50 m voor de uitgang van het Grietmansrak.
Startnummer 1 ligt ongeveer 25 meter voor deze lijn op de passeerlijn.
Na het eerste voorbereidingssein (Belsignaal) start een minuut later startnummer 1 en wordt de zeiltijd gestart. Startsein van nr. 1 is het voorbereidingssein voor nr. 2. Weer een minuut later nr. 2 etc. etc.
Iedere deelnemer schuift door tot aan de passeerlijn. Pas na de startlijn mag men de zeilen heisen! Tot aan de startlijn ligt de fok op het voordek en het grootzeil op de giek.
Ben je te vroeg door de startlijn of met zeil hijsen dan krijg je een straftijd van 5 minuten.
Pramen snikken sluiten aan bij de skûtsje vloot. Ligplaatsen vanaf het laatste skûtsje tot aan de sluis.
Na het startsein snel zeil hijsen en gelijk overstag. Enrieke stuurt mooi hoog aan de wind, maar de wedstrijdskutsjes kunnen nog veel hoger. Het was een prachtig schouwspel. Zowel op de Wijde Ee als in de Drachtstervaart.
Helaas was er op vrijdagmiddag een aanvaring, waarbij een bemanningslid een gebroken hielbeen op liep en het Museumskûtsje “de Noardeling” en het skûtsje “de Verandering” (Smalle EE) averij opliepen.
Over de marifoon kanaal 77 hoor ik een verslaggever in het Fries geanimeerd verhaal doen terwijl ik midden in de hecktiek de opdracht toegeschreeuwd krijg om de grootschoot te vieren. Vriendschap was net te laat was overstag en kreeg nog een vlaagje waardoor we in een rietkraag aan lage wal belanden. Motorgebruik tijdens de wedstrijd is niet toegestaan. Terwijl andere schepen het er soms niet zo nauw mee namen en toch de motor bijzettten kwam Vriendschap met enige moeite bomend weer los. Vriendschap eindigde dus reglementair over de finishlijn in Drachten om 16:51u. Een respectabele tijd; van verschillende mensen die op andere schepen meevoeren krijgen we complimenten dat we met een kleine bemanning en een klein scheepje zo goed bezig waren.
Snel van boord om de auto op te halen in de Veenhoop, maar een lift zat er niet in dus werd het een taxi. In Akkrum NS station verse jaagploeg bestaande uit Bernard en Eef opgehaald voor de jaagwedstrijd over het Moleneind die avond. Ruim op tijd stonden we klaar in de jaaglijn om het commentaar van het publiek aan te horen. Marjolein kwam later op de avond aan boord. Feest met een fantastische lasershow.
Zaterdagochtend
Rustig wakker worden klaarmaken voor Palaver en start. Op de kade waar de skutsjes met strijkbare mast afgemeerd liggen wandelen geheel in stijl verkleede echtparen met oude kinderwagens. Het wordt al snel warm en belooft een snikhete dag te worden met een lekker briesje. De wind voor de wedstrijd naar Leeuwarden was gunstig en de wedstrijdcommissie voorzag dat de vloot al vroeg in de middag zou finishen in Leeuwarden. Vandaar dat er op de Wijde Ee voor Hotel Ie Sicht een extra lus gelegd werd.
Start traject 2
Omdat het moeilijk zo niet onmogelijk is om de schepen zodanig te verhalen om in omgekeerde finish volgorde te starten wordt er in willekeurige volgorde gestart. De starttijd gaat lopen vanaf de plek waar eerder de finish van traject 1 was. De staande mast deelnemers stromen als laatsten in. Pas na het passeren van de pijpbrug mag er gezeild worden. Tot aan de pijpbrug mag er niet ingehaald worden.
Bij het ronden van de boei is de Doeke van Martena ons voor.
In Earnewald werd een schoof riet vanaf een ponton aangereikt; de muziek aan de kant klinkt van overal. Maar het wegvaren was wat krap en het koor op het terras waar we rakelings langs en tegenaan voeren hield van schrik op met zingen. Wat een drukte! Iemand met een hooi allergie en kreeg er acuut jeuk van maar zette door. In Warten dook er een forse tegenligger recreatievaart op bij de brug die op enkel rood stond en we eindigden met de kop op het remmingswerk. Verfschade ;-( . Verder hielden we ons aan de regels en bleven zeilen bomen en jagen en lieten de motor uit tot na de finish.
Het binnenvaren van de vloot was gepland om 17.00 uur en aan de kade afgemeerd was er ruim tijd om af te koelen in het water, ijsjes te eten en te luieren in de zon; wachten tot de brug draaide.
De intocht was er niet minder om en om van deze kant Leeuwarden binnen te varen is prachtig en dan ook nog opgewacht worden door toeschouwers is tof.
Lovende woorden van de Commissaris der Koning Arno Brok voor dit mooi evenement, die samen met Burgemeester Tom van Mourik aan boord zaten van het Statenjacht “Friso”.
Wanneer zie je nu in Leeuwarden zoveel zeilpramen en skûtsjes in de haven liggen?
Na het concert “Helden fan it Wetter” vond de prijsuitreiking plaats in de Blokhuispoort.
Iedereen kreeg een welkomstdrankje van sponsor Sonnema en de loco-commissaris der Koning Klaas Kielstra maakte de winnaars bekend.
Grote klasse
Pieter-Jilles met de Sterke Jerke (zij kwamen uit voor Rottevalle)
Fonger Talsma met de Jonge Jan uit Warten (de winnaar van de vorige editie in 2016)
Remy de Boer met de Eenvoud. (Dit skûtsje kwam uit voor het dorp Opeinde met heel veel dorpelingen in het wedstrijdteam.)
Oververhit en moe kiezen voor een gezellige afsluiting in de haven met kaas pannekoeken en salade. Het bier smaakt goed. De watertank is vrijwel leeg, maar in de stad is er altijd wel iemand waar je aan kan bellen voor een jerrycan water. Vivienne stapt na blessure tijd voor het eerst weer aan boord om zondag mee terug te varen naar Workum.
Daar zitten ze , de mannen van de Trui, of jongens zijn het eigenlijk nog....druipend, moe maar met twinkels in de ogen.
Ze zijn als laatste binnen gekomen met een puntje grootzeil in de striemende regen met de oostenwind van achteren.
Bikkels zijn het , ze waren nog even de mokbaai in gelopen, waar misselijk makende golven van wind tegen tij, het houten scheepje omhoog en naar beneden deed rollen.
Hun jassen hangen te druppen op de ballustrade, ze zijn net op tijd binnen.
Het vocht doet alle brillen beslaan.
Het cafe gonst en bromt van de sterke verhalen, hier en daar een lach.
3x 24 uur waren we op het water, met weer van uitersten: keiharde wind en vanmorgen nog windstilte.
Het wad als een spiegel zo vlak, geen grens te zien tussen hemel en water alles nog één voorgeboortelijk vocht.
Nu striemt de regen, staan kopjes op het water.
Het was voorspeld : increasing six to seven later thunderstorm.
Het hing als een zwaard van Damocles boven ons hoofd, drukkende stilte, de stroom nu nog mee, maar als we niet met hoog water bij de uitstroom naar het gat tussen Texel en Den Helder zijn ,krijgen we
sterke stroom tegen.
We boomden ons vooruit.
De soep komt binnen: 4 grote thermo pannen.
En schalen vol met brood, dik belegd.
De zeilers drommen om de tafel met rode bezwete gezichten, steeds meer truien gaan uit.
De houten vloer lijkt te bewegen onder al dat zeilvolk, of komt dat door mijn zeebenen?
Aletha vraagt hoe het was op Lesbos.
Vorige week was ik er nog: de zuidelijke zeegrens van Europa, eventjes vliegen hier vandaan.
Het zijn dezelfde natte verhalen van bootjes in weer en wind.
Mensen met telefoontjes waar vast ook windfinder op te vinden is.
Wíj hadden afgesproken er niet op te kijken en alleen de berichten van de kustwacht uit te luisteren.
En wíj hebben de motor niet gebruikt, alleen een paar keer stand by gehad in de havens Harlingen en WestTerschelling en toen het anker krabde onder Vlieland.
Op de grens van Turkije en Griekenland wordt de motor weggehaald en doorverkocht voor een volgende overtocht.
Wíj hebben nieuwe zwemvesten dit jaar, met een lampje zodat je ,als je in het donker in het water valt, zichtbaar bent.
Ze zijn zo goed dat ze door de regen al aan gaan.
Op Lesbos ligt een berg zwemvesten die niet toereikend zijn, zelfs niet leedverlengend, soms met stro gevuld heb ik horen zeggen, gemaakt door Siriërs, landgenoten.
Zijn dat sterke zeemansverhalen, voor op het leugenbankje?
Opschriften van gevonden zwemvesten zeggen duidelijk. not for savety use, of zo iets.
Waar is het mededogen en de vriendschap tussen mensen?
Wij begonnen en eindigden onze reis met de jel. “vriendschap boven alles!”
Elkaar omarmend in een kring op het voordek, drie keer luid en duidelijk.
Het kwam bij mij binnen, tranen stroomden over mijn wangen, gelukkig niet zichtbaar in de regen.
Want dat is de essentie van het leven.
Hoe is het mogelijk dat een paar zeeën verderop ,mensen varen op zee in een zó andere context?
Zo zonder vriendschap, zo zonder mededogen?
De soep is op, de prijs uitgereikt.
ik ga naar buiten, de koude regen is heerlijk op mijn rode warme gezicht.
Op de dijk staat een standbeeld van gesjor in harde wind.
Het past bij het weer van nu.
Scheef leunend in de wind bekijk ik het, er staat bij: voor onze gevallenen op zee, we zullen ze niet vergeten.
Onzin, denk ik, we vergeten toch alles, een paar generaties verder spelen we de ellende en stoerheid alleen nog maar na, tot het uit onze botten is verdreven.
Ik zie weer de donkere ogen van een jongetje uit het kamp Moria, die steeds alles ,wat ik bouwde van blokken, omver vaagde.
“How many times must a man walk down....”, klinkt in mijn hoofd....
21/10/2017, 15:30:03: Bernard created group “Strontrace 2017”
21/10/2017, 15:30:03: Bernard added you
21/10/2017, 15:32:00: Job: Mooi, goed team!
21/10/2017, 16:45:32: Peter: ?
21/10/2017, 16:48:52: Aletha: Zet m dopr!
21/10/2017, 17:01:34: Linde: Goede vaart ⛵?????
21/10/2017, 17:07:26: Bernard changed this group's icon
21/10/2017, 19:58:18: Ruth: Top team! veel plezier!
21/10/2017, 21:10:02: Vivienne: finish
22/10/2017, 09:11:05: Els: Mooi dat jullie weer meedoen, veel plezier!
22/10/2017, 11:51:00: Aletha : Met brijlepel?
22/10/2017, 12:18:36: Vivienne: Echt de juiste werkverdeling.
Ik zie twee potten met goud; brengt geluk!
22/10/2017, 13:03:56: Carol: Leuk! Ik ga jullie volgen.
22/10/2017,16:24:33: Bernard:
De beste voorbereiding die je kunt bedenken! In de sauna van rob
22/10/2017, 16:41:47: Carol: ?
22/10/2017, 17:35:00: Vivienne: Top idee... Hopelijk minder mist tijdens de race.
22/10/2017, 17:36:27: Vivienne: En t zal ook wel ietsje kouder zijn. ?
22/10/2017, 17:39:26: Vivienne: ?
22/10/2017,19:52:36: Bernard:
Wie kent deze piraat?
22/10/2017, 20:08:25: Carol: Mwah....vaag....
22/10/2017, 20:19:19: Els : Tja, hij komt me bekend voor, maar. ....
22/10/2017, 20:23:00: Peter: Doet me wel aan iemand denken. Mss kun je deze piraat het beste aan boord hebben. Als afschrikking voor de concurrentie...
22/10/2017, 20:26:36: Eefke: Sink me! Who is that scallywag?
22/10/2017, 20:27:32: Carol: ?...pas op hé jij...
22/10/2017, 20:29:11: Eefke: I heard t'is pirate language. ;)
22/10/2017, 20:32:45: Carol: Oh nou vooruit...dan mag het ?.
22/10/2017, 21:20:42: Vivienne: De papa van Pippi Langkous! ?
23/10/2017,11:25:24: Bernard:
Prijsvraag: is het Soal wel of niet bezeild???
23/10/2017, 12:06:31: Eefke: Heel heel heel veel succes straks! Ik ga jullie volgen!
23/10/2017, 12:21:14: Vivienne: Aan stuurboord starten met een aantal in de jaaglijn... Succes! 10, 9, 8...... ?
23/10/2017, 12:27:50: Carol: Als 4e van start. Dus dan moeten jullie er 3 inhalen....eitje.
23/10/2017, 12:30:44: Elena: veel plezier en success!?
23/10/2017,12:30:55: Bernard:
Helden op sokken op de Verwisseling
23/10/2017,12:32:12: Bernard:
Hoe sterk is de eenzame fietser?
23/10/2017, 12:45:44: Aletha: Zet m op.! In de jaaglijn. Zeilen hijsen en oprotten.
23/10/2017, 13:12:47: Job: Zet 'm op!
23/10/2017,14:27:12: Bernard:
!
23/10/2017,14:27:55: Bernard:
Met schier 7 knoop denderen we naar het zuiden!
23/10/2017, 14:35:46: Carol: Bikkels. Veel plezier en heel veel succes!
23/10/2017, 15:27:34: Vivienne: Nog lekker even profiteren vd wind!
23/10/2017, 15:27:38: Vivienne: Toppie!
23/10/2017, 15:30:38: Eefke: Wat is je adres ook alweer?
23/10/2017, 15:34:06: Vivienne:
23/10/2017, 15:34:28: Eefke : Haha! Oeps, verkeerde app!
23/10/2017, 16:31:50: Bernard: All-time record voor de Vriendschap denken wij: 13.00 vertrek Workum, 16.04 Naviduct Enkhuizen
23/10/2017, 16:40:12: Vivienne: http://zeilvracht.nl/en-ze-zijn-weg/
23/10/2017, 16:40:51: Vivienne: Jullie staan er mooi op bij de flitsende start. Prima tijd hoor!
23/10/2017, 16:56:49: Job: Topp
23/10/2017, 19:58:10: Ruth: Mooie maan he!
23/10/2017, 23:35:08: Vivienne: Goed gedaan! Onder hoogspanning door, de nacht Amsterdam in. Ff rust?
23/10/2017, 23:51:39: Vivienne:
23/10/2017, 23:59:07: Vivienne: En nog vol energie. 3 of 5 uur neutralisatie? Benieuwd wat de keuze wordt....
24/10/2017, 00:07:01: Vivienne: Houtrib of Zijkanaal.?
24/10/2017, 00:10:45: Vivienne: Houtrib ligt wel vol nu... ??
24/10/2017, 00:20:20: Bernard: Moet je niet slapen???
24/10/2017, 00:20:32: Bernard: ?
24/10/2017, 00:22:30: Vivienne: Ga nu net ons gezellige kooitje in... jullie nog evenlekker bikkelen. ?
24/10/2017, 00:37:09: Vivienne: YES! Goede keuze! Wie niet waagt...
24/10/2017, 04:51:19: Vivienne: Nog eventjes en als eerste bij de snert... lekker warm; t gaat mooi.
24/10/2017, 05:47:29: Vivienne: En de vrijwilligers zijn wakker bij Spaarndam. Off we go!
24/10/2017, 05:55:21: Els: He Viv, ben je aan het herbeleven ?
24/10/2017, 05:58:04: Vivienne: Jazeker. Leuk hoor.
24/10/2017, 05:58:29: Els: Ga je ze nog opzoeken?
24/10/2017, 06:02:13: Vivienne: ?
24/10/2017, 06:04:35: Els: Jammer, Aletha vertelde dat jullie misschien samen zouden gaan.
24/10/2017, 07:29:59: Aletha: Gespot aan de spaarndamseweg in Haarlem. Tevreden naar mijn werk!
24/10/2017, 07:30:46: Aletha: Het was te donker voor een foto.
24/10/2017, 07:34:08: Els: ???
24/10/2017, 08:09:42: Vivienne: Perfect ?
24/10/2017, 11:01:29: Bernard:
Het geheim van de Strontrace: Bezuinig nooit op de cappuccino
24/10/2017, 11:11:21: Peter: Ziet er heerlijk uit. Hét grote voordeel van 5 mens aan boord.
24/10/2017, 11:47:32: Vivienne: Goede capu... geeft in de ochtend nieuwe energie...
24/10/2017, 11:48:45: Elena: ?leuk! ik vind het heel spannend;-)
24/10/2017, 12:23:12: Carol: Jullie zien er nog heel blakend uit. Gaat goed, zo te zien. ?
24/10/2017, 14:00:02: Ruth: Nog even volhouden, zometeen kun je zeil hijsen...
24/10/2017, 14:00:08: Peter: Nog even jpngens.Straks een stukje zeilen,Uurtje rust en daarna lekker zeilend terug. Jullie gaan ?
24/10/2017, 14:49:38: Aletha: Ik kan Vriendschap op track en trace volgen en in gedachte richting theehuis in warmond trekken!! Maar mijn muis doet het niet. Nog ff volhouden bemanning.
24/10/2017, 14:49:51: Aletha: Ha ze zeilen weer
24/10/2017, 14:50:35: Elena: jaaah!
24/10/2017, 15:00:03: Peter: Ze zaten even in de prut aan lager wal. Shit happens, ook in de strontrace.?
24/10/2017, 15:08:00: Eefke: Wat gaan ze goed!
24/10/2017, 15:13:49: Peter: Top. Zware dag hoor. Helemaal van het Noordzeekanaal bomen en jagen.
24/10/2017, 15:52:19: Eefke:
24/10/2017, 15:54:03: Eefke: Heel leuk om jullie op de webcam te zien!
24/10/2017, 15:54:17: Aletha: Webcam. Waar?
24/10/2017, 15:55:36: Eefke: Coby helaas net uit beeld.
24/10/2017, 15:57:45: Eefke: De rode vierkantjes op de track and trace zijn plekken waar vaak webcams zijn. Dan klik je op het vierkantje en daarna op webcam.
24/10/2017, 15:58:23: Eefke:
24/10/2017, 15:58:53: Eefke:
24/10/2017, 16:18:30: Vivienne: Top! Ff ruste en op naar Amsterdam.... eerst de gurkjes?
24/10/2017, 16:18:51: Vivienne: Lekker na die berenburg ?.
24/10/2017, 16:27:07: Peter:
i
Klaar voor vertrek
24/10/2017, 16:31:46: Carol: Succes met deel 2 ? ?⛵
Toch niet WEER die kanoërs van de Turfrace? Gelukkig vliegt de Vriendschap er vandoor ?.
24/10/2017, 16:55:48: Vivienne: Deze app is tevens een leuk verslag voor t digi logboek Vriendschap. ?
24/10/2017, 17:34:06: Carol: Leuk dat filmpje! Dank je wel.
24/10/2017, 19:32:29: Vivienne:
Aalsmeerderbrug! Zie je dat rode toplicht?
24/10/2017, 19:39:50: Vivienne:
24/10/2017, 20:38:48: Peter: Gaaf. Super dat het licht het (al bijna) een heel seizoen doet?
24/10/2017, 20:53:56: Vivienne: Ja... wat een vooruitgang. En we hebben rood, groen en wit gezien... ze waren dus op zeil. ?
24/10/2017, 21:05:34: Vivienne: Niet onder zeil... allemaal klaar wakker... !!!
24/10/2017, 21:07:13: Vivienne: En ze waren goed gemutst... aan de soep. Aletha en ik hebben liedje voor ze gezongen. ?
24/10/2017, 21:07:46: Peter: ?
24/10/2017, 21:10:19: Peter: Goed te horen. Leuk dat jullie daar zijn. Is fijn voor de bemanning.
24/10/2017, 21:13:08: Vivienne:
i
Halloooo!
24/10/2017, 21:13:52: Els: ??
24/10/2017, 23:52:13: Eefke:
24/10/2017, 23:53:01: Eefke:
24/10/2017, 23:57:23: Vivienne: Wat een teamwork hè?
24/10/2017, 23:58:03: Eefke: Kostverlorenvaart, Kattensloot, Wetserkanaal.
24/10/2017, 23:58:15: Eefke: Ja leuk om te zien!
25/10/2017, 00:00:13: Vivienne: Goed dat je de weg zo vond al fietsend in t donker.
25/10/2017, 00:00:20: Vivienne: ?
25/10/2017, 06:51:39: Eefke: ?
25/10/2017, 07:11:02: Vivienne: Wakker en dam blijkt dat ze op de bronzen plek bij Lelystad liggen!
25/10/2017, 07:12:46: Vivienne: Bernard, Coby, Martijn, Rob, Simon; nu al een superprestatie. Nog even volhouden en genieten van de opkomende zon.
25/10/2017, 07:25:38: Ruth: Geweldig hoor, met 6en een halve knoop, ben je zo in workum.
25/10/2017, 07:31:35: Vivienne: Ja lekker hard... ietsje ruimere route?
25/10/2017, 07:32:14: Aletha: Foei. Geen aanwijzingen van de wal!
25/10/2017, 07:33:14: VivienneJe hebt gelijk... antwoordde Ruth.
25/10/2017, 07:33:33: Vivienne: ?
25/10/2017, 08:25:25: Peter: Ze kiezen toch wel hun eigen pad. Tot Enkhuizen onder het opper van de dijk, dan heb je veel minder last van golven en ben je per saldo sneller. (Is geen aanwijzing hoor)
25/10/2017, 08:38:31: Bernard: Juist dat was ons plan. Hoogte is winst en zonder golvend stuiven we voort naar de kroeg!
25/10/2017, 08:38:57: Bernard:
Wanneer gaan we kardanisch?
25/10/2017, 08:39:20: Vivienne: Hoe was t ook al weer met de 'Beste stuurlui?'. Fijn dat er ook schipper aan de wal is... en vele op het schip. Zet m op!
25/10/2017, 08:40:08: Peter: Jullie hebben geen kroeg nodig.....
25/10/2017, 08:41:45: Peter: Wel lekker om je te verheugen op het na praten straks.
25/10/2017, 08:54:58: Bernard: Wij hebben wel VIER ervaren strontschippers aan boord!
25/10/2017, 08:56:16: Bernard: Trouwens, ons marifoon weerbericht repte van soon turning North West. Maar wat is soon? Maar hoogte is winst!
25/10/2017, 09:00:11: Peter: Tsja wat is soon. Wij mogen het niet zeggen.....
25/10/2017, 09:01:19: Peter: PS Bernie, hoef je niet wat te slapen, of ben je alweer helemaal bij?
25/10/2017, 09:09:14: Vivienne: Of kwam je even je kooitje uit voor die heerlijke waterpas-bereidde sjok?
25/10/2017, 09:36:13: Vivienne: Ik had net geleerd....We mogen t niet zeggen... ?
25/10/2017, 10:46:15: Vivienne: Jongens en dame wat gaat dat mooi!
25/10/2017, 11:43:35: Peter: Top jongens; 3e plaats ⚓⛵???❤☀??
25/10/2017, 12:08:47: Vivienne: Genoten van jullie! DANK! Nu jullie heerlijk nagenieten met een kussen onder t hoofd.
25/10/2017, 12:28:41: Swaen: ?
25/10/2017, 14:05:40: Els: Top prestatie! Was leuk om jullie gisteren even te zien!
25/10/2017, 17:29:13: Vivienne: http://zeilvracht.nl/de-vriendschap-veel-stront-ervaring-op-1-schip/
25/10/2017, 17:29:35: Vivienne: Nog even nagenieten.
25/10/2017, 17:41:23: Job: Goedzo!
26/10/2017, 07:35:07: Bernard: Zo in mijn bed alle berichtjes nalezend - ik moet verplicht uitslapen van de bemanning - wordt ik weer helemaal warm en blij van al jullie enthousiasme en meeleven
26/10/2017, 07:39:10: Bernard: Zowel op het internet als langs de oevers van Workum, Haarlem, Warmond, ringvaart, de jeugd in Amsterdam: heel erg bedankt allemaal voor jullie belangstelling en steun!
26/10/2017, 07:40:17: Bernard: Er schijnen zelf supporters te zijn de bewust ‘voor twee’ te hebben geslapen! Vandaar natuurlijk dat wij ons amper moe voelen!
26/10/2017, 07:43:15: Bernard: Grappig ook dit misverstanden rondom de ‘soon turning wind’. Dat was een extra reden om extra hoogte te houden, geen verkapte vraag om extra info... :)
26/10/2017, 08:17:09: Carol: Aan de wal ook heel erg genoten van jullie als team. Het plezier straalde ervan af. Mooi om te zien!
25/10/2017, 11:44:06: Bernard
Mooi, de nummers 1,2,3 en 4 naast elkaar op volgorde!
26/10/2017, 11:46:06: Bernard
Zou de hoogte van de mast toch wat uitmaken?
26/10/2017, 12:09:59: Vivienne: Hahaha... en de lengte vd scheepjes?
26/10/2017, 12:14:53: Vivienne: Hmmm... mischien mastlengte als rekenfactor bemensing opnemen in regelement?
26/10/2017, 12:15:05: Vivienne van Sante: ?
26/10/2017, 12:28:30: Bernard: Zit er al in trouwens!
26/10/2017, 15:00:45: Vivienne: En dan hangen ze er ook nog een vlag in... nog hoger.
26/10/2017, 16:57:46: Bernard: Kijk voor de lol nog even naar de track&trace, naar de finisch van de Willem Jacob!
26/10/2017, 17:54:35: Elena: hihi ☺️ hebben zijn nog genoten van het zeilen?! ik wist niet dat zij verder gingen. leuk!
26/10/2017, 18:44:07: Vivienne: Haha lijkt wel even tegenwind zo net voor t Soal... opkuisen dan maar. ?
26/10/2017, 18:56:43: Vivienne: * opkruisen. Hen nog gesproken hoe t kwam?
26/10/2017, 22:22:45: Bernard: Ze hebben hun initialen geschreven WJ. Het ‘staartje’ aanzetten dan zie je het beter
26/10/2017, 22:52:58: Elena: hehe dat dacht ik nog maar heb niet gezien wat het moet zijn! maar een super leuk idee! heeft ook wel een prijs verdient:-)
We hebben met zijn 5-en een superstrontrace gevaren. De voorbereidingen verliepen voorspoedig! We konden dus mooi nog even in de sauna! En natuurlijk op zondag het gezamenlijke diner in de Griene Loads.
We waren record-snel in Enkhuizen. Daar hadden we maar 3 uur voor nodig! 8 knoop aan de wind over hobbelig water. Sommige schippers hadden op de heenreis gekozen voor Lelystad. De wind zou namelijk in de eerste nacht even helemaal wegvallen en dan draaien. Het hing van het tijdstip van wegvallen en draaien af wat de verstandige keuze zou zijn. Maar dat weet je pas achteraf zeker! En het was ook onzeker of het Krabbersgat bezeild zou zijn. En kruisen of motoren zijn daar volgens BPR cq strontreglement niet toegestaan. Dat bleek gelukkig precies te lukken met een beetje knijpen.
Na Enkhuizen werd het snel donker en hebben we al de eerste wachten ingesteld. Ikzelf werd pas bij Marken weer wakker. De wind was als voorspeld weggevallen en zou pas een paar uur later uit het zuidoosten weer wat opsteken. Achteraf bleek de keuze over Lelystad beter uit te pakken, omdat zij met weinig wind uit ZZO net wat ruimer konden varen en dus meer snelheid hadden. We passeerden de Oranjesluizen om kwart voor 12 's nachts en het IJ en het Noordzeekanaal mochten we weer in het donker over. Wat mooi dat onze verlichting tegenwoordig zo goed voor elkaar is!
Wij hebben als één van de weinigen gekozen voor de westelijke ringvaart. Ik geloof dat geen van beide scenario's deze keer meer voordelen bood ten opzichte van de andere. Maar we hadden wel het voordeel dat we geen concurrentie hadden en dus ook niet hoefden te jagen, figuurlijk dan natuurlijk, want letterlijk moesten we heel veel jagen. We konden lekker ons eigen tempo lopen. Het weer was er inmiddels niet beter op geworden. De wind nam toe en we hielden het ook niet helemaal droog. Gelukkig was er wel weer lekker warme soep voor ons gemaakt in de sluiskom van Spaarndam. Het liep geweldig. Omdat we met zijn 5-en waren hadden we altijd een handje vrij om cappuccino te maken. We hebben één keer een boom laten staan. Die stond klemvast tussen de stenen. Maar we konden gewoon doorvaren zonder een seconde oponthoud, want de halve walploeg heeft hem met een overgegeven pikhaakje gered. Aan het einde van de ringvaart viel het eerste en enige onvertogen woord: "Dat vond ik een stom plan".
Op de Kaag zijn we naar het tuigsteigertje van de zeilschool geboomd. Daar hebben we op ons gemak het dek geklaard, alsof het geen wedstrijd was en nog een momentje genomen op het achterdek om even tot rust te komen. Super! En vandaar hebben we een superslag gemaakt, in één keer zonder knijpen hoog aan de wind met 6 knoop in zuidelijke richting tussen alle eindlandjes door. Bruisend over het vlakke water. Vriendschap is hier in haar element!
De ontvangst in Warmond was weer heel hartelijk. De stront uit geladen en aan de borrel. Maar niet meteen. Eerst moest de grootschootklamp gerepareerd. Die was op de Kaag gebroken. Bernard had een nieuwe gemaakt, dus dat was in principe zo klaar. Behalve dat er 1 bout vastgeroest zat. En toen die los was, bleek het schroefdraad in het roefdak ook weggeroest. Dat werd dus prutsen. Afijn toch nog op tijd klaar voor een borreltje.
De oostelijke ringvaart konden we helemaal zeilen. We hebben de Westeinder gebruikt om even vrije wind te hebben. We konden even uitrusten, tot in Amsterdam. Het begon op een pleziertochtje te lijken. We passeerden in de avond al Amsterdam. De woonbootbewoners hingen voor de TV, wij in de bomen en in de jaaglijn. Op het IJ heeft Martijn heerlijke pannenkoeken gemaakt en chocolademelk met slagroom. Dat hadden we wel verdiend.
Na een ultrakorte slaap was het weer even inkomen, maar uiteindelijk was ook de laatste etappe fantastisch. Het begon vrij rustig op het Markermeer. We voeren in de nacht met een bakstagwindje naar Lelystad. Na Lelystad hebben we gekozen voor de "Age Veldboom-truc". De wind was weer behoorlijk toegenomen. We zijn onder de dijk naar Enkhuizen gevaren op vlak water met continu 7 knoop. Dat lijkt om, maar dat valt erg mee. Het scheelt nog geen anderhalve mijl. En het is veel rustiger en het navigeert makkelijker. En met onze diepgang hoef je je ook geen zorgen te maken over de ondiepten. We hebben allemaal onze slaapjes gehad 's nachts. Dus we kwamen uitgerust weer in Workum aan om 11:15 als derde scheepje. Daar hoeven we ons met onze ruim 14 meter helemaal niet voor te schamen. En gauw weer in de sauna! We zijn nog nooit zo uitgerust teruggekomen van een strontrace als deze keer.
Bernard en Martijn varen het schip woensdag en donderdag van Workum naar Warmond. Al de hele week kijken we naar de windgoeroe,weatherPro en andere apps maar de windvoorspellingen blijven mageretjes.
Donderdag voor 21:00 uur komt de rest van bemanning aan boord aan de kade bij het theehuis in Park Groot Leerust te Warmond om kennis te maken en het plan voor de wedstrijd door te spreken. Het wordt prachtig weer met veel zon maar……, windstil. De andere 4 deelnemers zijn Westlanders en Kagenaars, dat zijn lichte en kleine scheepjes die zich opmaken voor een roeiwedstrijd. Ons skûtsje is in vergelijking te groot en zwaar om roeiend gang te maken. Het belooft een goede training te worden voor de strontrace in jagen en bomen.
Vrijdag avond komt Vriendschap na een hele dag jagen en bomen en af en toe wind als laatste binnen. Iedereen zit moe maar voldaan aan tafel de track en trace replay te analyseren met een drankje erbij. Zo heerlijk als er na een lange dag voor je gekookt wordt door de vrijwilligers van Vinkeveen. Top! Ook de nacht is opvallend rustig, windstil. Op de steiger liggen de stinkende schoenen uit te dampen; terwijl er in het ruim wordt geslapen.
De wedstrijdleiding ziet af van een rondje over het meer. Na het startschot pikken we een zak turf op en bomen gelijk naar de brug. De brugwachter komt naar buiten om te vragen of hij op alle 5 deelnemende schepen moet wachten. Natuurlijk niet. Laat ons er maar vast door,hoor. Als we geen grond meer hebben om te bomen, doen we nog verwoede pogingen met de vaarbomen te roeien om te overkant te halen. Ondertussen roeit de concurentie uit zicht. Bij het eerste weiland springen Martijn en Simon aan de wal om te jagen. In plaats van 1 uur te neutraliseren kiezen we ervoor om in Mjdrecht vroeger te vertrekken om aan het einde van de dag nog het terras bij de Tolhuissluis te kunnen bezoeken. Gestage voortgang, ijsje onderweg bij de pondskoekersluis. Jagen, bomen, jagen stuurboordswal, jagen bakboordswal, zuchtje wind en bomen voor je moe wordt. Eten en drinken voor je dorst krijgt. Hijgend bereiken we de sluis met de finish toeter. Nog even het bochtje om bomen en hekanker uit. Het draaiorgel speelt voor het terras. Met de laatste nachtbus komt ook Eefke met board aan boord.
Zondag ochtend zodra de mist is opgetrokken nog verder jagen bomen en een beetje zeilen naar de finish en de prijs uitrijking.
Bij de stront race hoort een stoere bemanning; dit jaar zijn dat: Martijn (schipper), Eefke (co-schipper), Wouter, Justin en Vivienne.
De strontrace varen is een geweldige ervaring, maar ook vanaf de wal is er veel te beleven. Vriendschap uitzwaaien en aanmoedigen is voor de bemanning onontbeerlijk om deze zware tocht helemaal uit te varen.
‘t Startschot is maandag 17 oktober om 13 uur. Dat is een spannend schouwspel als die grote schepen allemaal de 2 km “It Soal” uit willen naar het IJsselmeer, bomend of m.b.v. een jaagploeg aan de wal. Altijd al eens in de jaaglijn willen lopen? Grijp je de kans!
Wanneer de schepen uit het zicht zijn van de toeschouwers zijn zij echter nog steeds te volgen via het Track & Trace systeem van de Stichting Zeilvaart Warmond. Een gps-ontvanger met een aangesloten mobieltje in een sigarendoosje, gewikkeld in een plastic zak die vastgebonden ligt aan dek is dan de enige verbinding tussen de vloot en de thuisblijvers. Ieder jaar volgen duizenden mensen de race zo alsnog ‘op de voet’.
Met real-time informatie over koers, snelheid, een duidelijk zichtbaar kielzog tot aan een half uur ervoor en een kleine foto met informatie over het betreffende schip, is de vloot de gehele week te volgen vanaf iedere computer.
Aanmoediging kunnen ze ook onderweg gebruiken. Al mogen ze geen hulp vanaf de wal accepteren. Je kunt natuurlijk zwaaien of roepen bij een brug of sluis of een stukje met ze meefietsen. Of ze wakker proberen te houden tijdens het rustpunt halverwege in park Groot Leerust in Warmond.
We maakten ons al zorgen over het vreselijke najaarsweer en troffen Vriendschap 's avonds rond een uur of 19:00 doornat geregend met ijzige hagelbuien achter de kiezen aan in de Noordelijke Ringvaart van de Haarlemmermeer. Zwaaiend vanaf de open brug liepen we en reden een stuk met ze mee. Plots kraakt het links van ons.
Ze voeren halve wind, 2Bft uit het zuiden. Een plotselinge vlaag, 3Bft uit het westen doet Vriendschap scherp oploeven. Ze laten de grootschoot en de fokkenschoot schieten, de eerste scheert zichzelf helemaal uit en proberen weg te sturen van de kant. Helaas kunnen ze niet voorkomen dat ze bootje 1 schampen en de schipper laat ze de steiger op sturen voordat ze achterin bootje 2 varen. Gelukkig geen gewonden aan boord, maar wel ontreddering en andere emoties die de toch al vermoeide bemanning ook nog eens krijgt te verduren. Nog maar amper zelf van de schrik bekomen konden ze wel wat hulp gebruiken bij de schadeafhandeling.
Iedereen leeft met ze mee en ziet hoe ze ondanks de tegenslagen de strontrace hebben uitgevaren! Met recht een stoere bemanning! Volgend jaar weer?
Bernard, Rob, Coby, Simon, Martijn, Pieter, Marios, Aletha, Jaap, Gine en Paul
Blog geopend www.zbrvriendschap.wordpress.com om vooraf en tijdens de wedstrijd verslag te doen. Voor de verhalen van de overige deelnemers zie website ZBR. Gine en Paul als opstappers uitgenodigd; ze bleken al gauw een aanwinst voor het team. Het ene bemanningslid wat fanatieker of meer behoefte aan slaap dan de andere, maar ieder droeg zijn steentje bij. Weer veel geleerd. Uiteindelijk leverde het een derde plaats op met 19 punten. 3 Schepen waren te laat binnen en dus niet gefinisht.
We gaan voor de tweede keer met skûtsje Vriendschap de Zachte Bed Race varen vanuit Den Oever. Scharrelen over ’t wad, haventjes in en uit, gokken of we het wantij halen of toch maar omvaren via het zeegat, linksom of rechtsom, wel of geen tijd om Harlingen aan te doen voor extra punten. En dat 3 dagen en drie nachten door! Met de geleerde lessen van vorig jaar nog vers in het geheugen; een geupdate actielijst en een volledige bemanning zijn we er bijna klaar voor.
De Eb en Vloed vaart dit jaar een rustig weekend vanuit Lauwersoog dus van die concurrent hebben we alvast niet te duchten. Weet je nog hoe we vorig jaar twee schepen deelnamen en elkaar met een straffe bries de geul uit loefden… Dat leverde prachtige foto’s op.
We hebben een paklijst gekregen van schipper Bernard.
Veel warme en droge kleren, thermo ondergoed, regenkleding!
Slopen, slaapzak, theedoek
Zakmes
Hoofdlampje en lifeline als je hebt
Als dat alles is waarom struikel je hier thuis in de gang dan over een opvouwbare puppybak (voor de stootwillen op dek); halfwinder, extra dekens, boodschappentassen, extra hoofdkussens… en meer wat nog allemaal mee moet naar Workum morgen.
Vorig jaar hier vastgelopen. Dit maal 3x aan de grond naast het geultje. Met 2 man in de vaarboom afduwen en schipper Bernard overboord duwend aan het scheepje lukte het ternauwernood om weer los te komen .
Opgelucht het laatste staakje aan bakboord gelaten en de fok gehesen. 7 punten! Overal lichtjes op deze donkere nacht. Kerktoren van Cocksdorp, vuurtoren Texel, Vlieland Terschelling, Den Helder. Duizenden sterren aan de hemel en het water licht op van de zeevonkjes alg.
2:00 heldere sterrenhemel. Tegen de stroom in geen meter voortgang. Voor anker. Kopje thee en naar de kooi tot het water terugkomt
Van Cocksdorp naar Ameland en daarna Piet Scheve plaat. De NW wind nodigt uit om naar het oosten te zeilen. Om mijlen te maken wordt de halfwinder gezet. De wind wakkert aan en de boeien vliegen voorbij.
Tactische beslissing om niet de haven van Vlieland aan te doen, maar af te zakken naar Harlingen 1 uur voor HW om het wantij te halen. Ameland in zicht komen we 3 mede wedstrijd deelnemers tegen, maar net te ver om te zeggen wie. De kopse veerdienststeiger aan lage wal aangelegd en Martijn holt naar het haven kantoor om het vlaggetje op te hangen, Ondertussen verleggen we Vriendschap 10 meter naar achter. Kop omduwen in 15 min waren we weer weg. De veerdienst vaart net weg. Mooie manoeuvre!
Rondje Piet Scheve plaat met vallend water tegen de klok in. De zeehonden amper verstoort dat we in hun gebied binnendringen voor 15 mei. Prachtige stroming in de geul. Een boom blijft staan en we moeten overstag om de snel stromende boom te zoeken en op te pikken. Bij de uitgang komt de veerdienst van bakboord te langzaam varend. We remmen af op alle mogelijke wijze maar moesten op de wal sturen om de veerdienst niet te hinderen in hoofdvaarwater. Helaas afvallend water en ook de golfslag van de veerdienst, afduwen te water en bomen helpen onvoldoende en we liggen vast rond 18:00u. Prima tijd voor borrelhap. Morgen verder.
De windverwachting is variabel 1-3 NNW draaiend naar OZO. Hmmmm… Wad nu?
Eerst maar eens Ameland gedag zeggen. Heerlijk zonnetje breekt door. We schuiven over de ene na de andere ondiepte. Net op tijd overstag. Halfwinder erbij en eraf.
Pannenkoeken en soep. De helft van de bemanning gaat na de middag een dutje doen om weer een nacht door te kunnen halen. De scheepsvaartberichten voorspellen vannacht 5-6Bft. Eerst maar het wantij van de zwarte haan proberen te halen met stroom tegen en weinig wind. De oplossing is bijbomen. Windstilte, bulletalie. Halfwinder te loef. Het Zonnedek is geopend op het voordek. Hele dag Silveren Maen achtervolgt en uiteindelijk naast hun drooggevallen bij de scheidingston in het Kimstergat om 17:30.
Om 10:25 finish lijn vol tuig gepasseerd!! Hele nacht doorgehaald om punten te halen in Harlingen en het zachte bed. Oostenwind vannacht nog 4 maar zondagochtend toenemend naar 6. Alle hens aan dek. Breezanddijk is geen optie.
Iedereen euforisch van de vermoeidheid na een prachtige tocht. Eerst evalueren en logboek laatste aantekeningen maken. Niet teveel overdrijven.
Martijn en Ruth en zonen hadden het schip overgevaren. Onderweg nog een aanvaring met een skiff beleefd. Bernard en Aletha met de auto, Viv wordt door Els gebracht. Justin komt voor de vergadering met de strontrace bemanning. Alle restjes pasta in de bank worden opgemaakt. 1 Totaal 10 man schuift aan voor een zwoele zomeravond maaltijd pasta met tomatensaus aan de lange picknick tafel bij het theehuis. Ook na zonsondergang komen er nog pramen en Westlanders aanmeren in Park Groot Leerust en wordt er wedstrijd klaar gemaakt. De volgende ochtend palaver om 08:00.Vanwege de weinige ongunstige wind kunnen we niet wegzeilen van onze 2e startpositie en kiest Martijn voor een andere route dan de overige schepen die wel kunnen roeien. Er blijven 2 bomen staan en het achtje is zelfs op de track en trace te zien. Bernard jaagt nog in zijn eentje door .. Eefke krijgt de opdracht met de zwaarden in het midden van de kronkelende nauwe oude Waver en de Winkel te sturen en alles is bezeild. Voor het eerst komen we zonder motorgebruik niet eens als laatste aan in Vinkeveen. We worden op de steiger begroet met bloemetje, een neutje en een blokje kaas, wat een leuk gebaar toch weer van de geweldige organisatie. Uitgedroogd zijn we. Wouter komt aan boord.
De brandweer is bezig met een duikoefening als we zakken turf hollend aan boord brengen. Boei ronden voor het clubhuis en door de brug. Op het water is de strijdlust voelbaar. Zeil strijken voor de provinciale brug en weer een ander vaartje dan de overige schepen. Het is warm! In Mijdrecht duikt Bernard achter een boom aan die blijft staan. Bij de bruggen wordt geneutraliseerd en een tegenligger wil er ook nog langs. Stukje jagen tot aan de brug. Oh ja, het ene moment sta je op het roefdakje een bandje aan pakken en dan zie je plots sterretjes. Het eerste wat ik dacht was ”dat was de brug”. Bewijs geleverd dat ik een hard hoofd had. Wat een klap, gelukkig geen hersenschudding. Bij de sluis vliegt een drone. Het filmpje van vriendschap in de sluis staat ook op youtube: 2016-09-24 Turfrace Pondskoekersluis.
Langs de knuffelwilgen wordt er aanvankelijk langs de andere kant van weg gejaagd, met het mes bij de hand voor het geval er een vrachtauto aankomt. De meningen zijn verdeeld over de veiligheid van deze actie. We meren langszij met de kop op de kant en een hekanker. En springen in het water voor frisse duik. Zo warm. You tube. 2016-09-25 Turfrace herstart bij de Tohuissluizen
Martijn zoekt zijn zonnebril en neemt een snoekduik. De wind draait een klein beetje op precies het juiste moment waardoor ook het laatste stukje maar net bezeild was. Iedereen is op elkaar ingespeeld en we halen er echt alles uit voor de finish. Of zoals Geerhard het in zijn mailtje samenvatte; Man wat een top weekend! De medailles werden ditmaal uitgereikt door burgemeester van Warmond.
Hierna voeren Martijn, Viv en Aletha op de motor terug naar Workum. Onderweg zwaaien we naar Peter/Els en Bernard, omdat de brug niet lijkt te draaien helaas niet met vol zeil langs kunnen varen. In Amsterdam wordt Geerhard op de kade afgezet. Overnachten in Durgerdam. Het IJsselmeer is zo groen als erwtensoep en er zij prachtige schuimmotieven te zien. Het is een warme nazomer geweest.
Voor het eerst lagen de Eb en Vloed en Vriendschap samen in de haven. Start en finish in Den Oever. Beide schepen waren nieuwe deelnemers aan de ZBR= Zachtebed race (in 72 uur rond het Zachtebed: een zeilwedstrijd voor kleinere platbodems op de Waddenzee, als je het water weet te vinden om in te zeilen, roeien, bomen of jagen). Deze tocht wordt al 5 jaar georganiseerd door de stichting tot behoud van de BU130, een mooi initiatief waar we via - via van gehoord hadden. Doel van de wedstrijd is om zoveel mogelijk punten te verzamelen door een aantal havens aan te doen, een ton aan te tikken, een parkoers te varen en een aantal minuten te ankeren. De keerkoppeling van de motor is inmiddels gerepareerd, maar motorgebruik levert alleen maar strafpunten op.
Vriendschap was door Martijn, Bernard, Coby en Ruth die vrijdag uit Workum naar Den Oever gevaren en al deels wedstrijd klaar gemaakt. Proviand was over 3 calorierijke dozen verdeeld; de linzen soep in de grootste pan. Het weerbericht werd nauwlettend in de gaten gehouden want de volgorde van de opdrachten staat niet vast. De bemanning werd in 2 ploegen ingedeeld, want het mag dan zachte bed heten, 's nachts varen en uithoudingsvermogen is deel van de wedstrijd. Uitrusten komt later.
Bij het palaver om 17:30 maken we kennis met de andere schepen. Allemaal goedlachse bemanning met her en der een tikkeltje nervositeit vanwege de harde NW wind kracht 6 die voorspelt is. Na een gezamenlijk gebakken visje met friet heist iedereen zich in regendichte warme kleding. We krijgen nog wat goed bedoelde aanwijzingen van de rotten die al vaker mee hebben gevaren; Vergeet je duikbril niet!
De start vindt plaats op vrijdagavond 13mei2016 om 19:00u. Nog voor we de haven uitvaren staan de zeilen strak getrimd. Aan de wind naar Texel. Alle hens aan dek, want het buist en de gangboorden lopen vol. Af en toe moet het grootzeil gevierd in een vlaag, want anders had ook het achterdek natte voeten. Ook de Eb en Vloed gaat hard van start en besluit toch maar onderlangs langszij te komen. Marijn heeft het prachtig vastgelegd met zijn foto toestel.
het zal maar je eerste tochtje zijn, petje af Anne!
Als eerste komen we nog voor de schemering in de NIOZ haven aan. Maar bij het aanleggen schuurt het voorstag langs de kademuur en moet ons wedstrijdplan worden bijgesteld. Eerst de fok eraf en het voorstag repareren. We blijven noodgedwongen overnachten, terwijl we met enige afgunst toe kijken hoe de overige deelnemende schepen het vlaggetje aan de wal brengen en gelijk verder varen. De volgende morgen gaan Coby en Pieter lopend naar de CIV in Oudeschild een nieuw voorstag halen, maar er zijn geen ijzerwerkers op zaterdag die willen knijpen. Dus toch maar zelf een nieuwe splitsing gemaakt op het resterende deel van het huidige voorstag met de bankschroef. Levert mooie berichten op Facebook op. We zien Eb en Vloed voorbij varen met 3 punten op zak van Noorderhaaks.
Ons geheime wapen om punten te vergaren is de steiger van Cocksdorp ( 4 punten) , maar eerst de boei van RG Vriendschap (3 punten) aantikken. Dat was wel een beetje gewaagd want RG Vriendschap lag er ook, dus moesten we de ton aan lei raken. De eerste poging scheelde maar weinig, het gejuich was er niet minder om toen het Jochem bij de tweede ronde wel lukte. Het steigertje lag iets zuidelijker. Wij naar binnen, wetende dat het erg ondiep is en geul alleen met prikjes staat aangegeven. Bernard gaat te water ( brrrr) om een extra lange lijn ( de jaaglijn met nog een 2 trossen) uit te brengen. En toen bomen tegen de wind en stroming in naar de steiger. Snel weer naar buiten voor het vallende water uit. Helaas, verkeerd gegokt, we lopen vast en moeten wachten op het volgende hoog water. Coby vergaapt zich met de kijker aan de bijzondere vogeltjes . Ze zit eerste rang te genieten. Verder op de dijk zitten ook honderd vogelaars die op vallend water wachten. Om 4 uur 's nachts leek het erop dat we los kwamen, maar er staat minder water dan overdag en iedereen kan onverrichter zake terug naar bed. Het was wel knus en gezellig rond het fornuis waar de koffie al klaar stond.
Uitgeslapen en ontbijt achter de kiezen, verdoen we de tijd met klussen aan boord. Om 15:00u komen we eindelijk los. Vlieland zit er qua tijd (72 u) niet meer in, dus over het wantij, rondje zachte bed en dan naar Breezanddijk. Windkracht4 en best wel koud aan de fok, maar minder nat dan vrijdagavond. We varen prachtig de haven in. Tros aan wal. Anne rent met het vlaggetje naar het paaltje om punten te verdienen. Een verbaasde toerist vraagt; "Do you need help?" Nee hoor, it's a race! Haven uit aan de wind opkruisen richting Amsteldiep. Maud en Jochem vermaken zich al uren doornat prima aan de fok. Rond etenstijd is er geen tijd om uitgebreid te koken. Martijn's drie in de pan vindt gretig aftrek. Met wat warms in ons maag en een droog laagje besluiten we door te varen. Tegen zonsondergang is het speuren naar de ingang van het amsteldiep geultje, tonnetjes ontbreken en duiken onverwacht dichtbij op. We vallen rustigjes droog. De volgende ochtend vroeg weer op voor een kort tochtje naar Den Oever en douchen.
Het zonnetje schijnt, Maud houdt uitkijk in de mast. Het kopje koffie wordt ook naar boven gehesen ( met koekje). Elke keer als we een deelnemer aan zien komen, trommelen we iedereen bij elkaar om ze op de dijk te verwelkomen met een toeter. Ruth werkt het logboek bij opdat de avonturen terug te lezen zijn door de wedstrijdleiding. Bij de prijsuitreiking komen de verhalen los....
De week voorafgaande aan de wedstrijd is het weer koud met regen en hagelbuien. Maar zodra het startschot klinkt schijnt de zon de hele dag. Windkracht 2-4 en de temperatuur loopt op tot een heerlijk dagje varen. We konden nog wel een handje extra gebruiken en Chardonne werd door de wedstrijdleiding bij ons ingedeeld. Top! Bij loting start Vriendschap als laatste. Minder top!
De Mattenschippersrace is een zeilwedstrijd voor traditionele zeilende vrachtschepen en voert de deelnemers vanuit Blokzijl door de kop van Overijssel. Dit jaar ging de route tegen de klok in: via Vollenhove, Kadoelen en Genemuiden naar Zwartsluis. En vandaar terug via Beukerssluis, Blauwe Hand, Beulakerwiede, Jonen en het Giethoornse Meer.
De voordekkers zijn prima op elkaar ingespeeld en de acties lopen soepel. Aletha mag de hele wedstrijd aan het roer staan, best inspannend, ook al hoef je niet te jagen. De kleinere niet-wedstrijd skûtsjes blijven dicht bij elkaar. Soort van haasje over. Coby haalt het matje op in Zwartsluis, hopelijk komt het binnenkort goed van pas. Als we Zwartsluis uitvaren manoeuvreert er plots een zware klasse schip dwars in de vaart. Het is krap, maar we komen er zonder aanvaring goed weg. De sluiswachter kijkt tevreden toe als hij zijn Beukersluis tot op de laatste meter gevuld heeft. Rutger met de Nooitgedacht weet zich er nog net bij te wurmen. Het 3 rijen dik jagen gaat ook goed. Bij de ingang van de Zwarte Water laten we net als in voorgaande jaren weer een boom staan in dikke blubber. Terug kost tijd, maar het lukt om de boom weer op te pakken. Gelukkig hoeven we niet te water. Even verderop zien we 5 bemanning van de zware klasse schip dapper de sloot in springen om naar de overkant te waden en verder te jagen. De laatste van de 5 jagers twijfelt nog maar ziet geen andere uitweg en springt er achteraan. Applaus voor die jongens en meisjes!
Zeilend door de finish. In opperbeste stemming nemen we te snel afscheid van het scheepje en de dag. Er wacht ons een 50 jarige feestje in Arnhem van Vief waar we ook bij willen zijn. Lekker gedanst om de verzuurde spieren weer te ontspannen.
Tijdens de voorbereiding voor de strontrace bij de sluis in Workum wordt de bemanning door Omrop Fryslân geïnterviewd.
De Strontrace in Workum is traditioneel in de herfstvakantie. De meeste deelnemende schepen legden zondag al aan in de haven van Workum. Maandag moeten de schepen van Workum naar Warmond in Noord-Holland zeilen en daarna zo snel mogelijk weer terug. Natuurlijk telt de winst, maar voor de meeste deelnemers is meedoen belangrijker.
De vloot bestaat vooral uit skûtsjes en tsjalken en voor de wedstrijd mogen ze geen motor gebruiken. De wedstrijd wordt al sinds 1974 gehouden. Workumer Reid de Jong heeft het ooit bedacht.
Donderdag 25 september 2014:
Verzamelen aan boord bij het theehuis in Park Leerust, te Warmond.
Vrijdag 26 september 2014:
De eerste etappe: van Warmond naar Vinkeveen (zie Turfrace-vrijdag.gif). Vroeg uit de veren want het palaver is al om 07:00 uur, de start is om 07:30 uur en de aankomst is uiterlijk om 19.00 uur. Na afloop is er een gezamenlijke maaltijd met alle bemanningen bij de Watersportvereniging Vinkeveen Abcoude.
Zaterdag 27 september 2014:
De tweede etappe: van Vinkeveen naar de Tolhuissluizen (zie Turfrace-zaterdag.gif). Uitslapen want het palaver is pas om 10:00 uur, de start om 10.30 uur en de aankomst is uiterlijk om 19.00 uur. Na afloop is er een gezamenlijke maaltijd met alle bemanningen bij de Tolhuissluizen.
Zondag 28 september 2014:
De derde en laatste etappe: van de Tolhuissluizen naar Warmond (zie Turfrace-zondag.gif). Het palaver is om 09:00 uur, de aankomst is uiterlijk om 15.00 uur want dan begint de prijsuitreiking.
Op vrijdag 27 september start om 7:30 uur de 29ste Turfrace vanuit het park Groot Leerust te Warmond….Aan boord liggen 2 nieuwe vaarbomen van Prins. Van de kwaliteit (soepel, dun, ligt lekker in de hand) wordt iedereen blij. Skutsje Vriendschap vaart voor de eerste keer mee tussen de Westlanders en Kagenaars. Op een geheime waterkaart staan alle jaagmogelijkheden aangegeven door schipper Martijn en Janneke die vooraf de route hebben verkent en alle voorbereidingen hebben gedaan. De wedstrijdcommissie van Stichting Zeilvaart Warmond heeft overlegd: men heeft besloten het reglement niet aan te passen. Wel kunnen we gezien de grootte en diepgang van het schip, dispensatie krijgen voor een halve kop. Dus als je zes mannen en drie vrouwen aan boord hebt (9 personen) dan tellen die voor 7,5 koppen, een halve kop meer dan volgens de reglementen toegestaan. Wacht even, tellen vrouwen aan boord maar voor 1/2 mee???? Daar gaan ze spijt van krijgen!
Aan boord: Martijn (schipper) Janneke, Coby, Vivienne, Paul, David, Marjon, Aletha en Jantien (zat)
Aldus: Bij het ochtendgloren voeren 5 vrouwen en 3 mannen weg van de kade in Warmond; nog enigszins onbekend met wat ons die dag te wachten staat. NO wind kracht 2-3 en nog maar 46 km te gaan naar Watersportvereniging Vinkeveen Abcoude aan de Baambrugse Zuwe.
vroege start
Op de ringvaart van de Haarlemmermeer polder is het eindeloos wilgen knuffelen en dan snel de jaaglijn weer op spanning brengen. Er past maar een voet tussen de wortels en de waterkant en soms haal je een nat voetje. Menig keer zit de jaaglijn vast in een struikje, 2 x blijft er een vaarboom in de modder staan en moeten we terug. Maar we geven de moed niet op. Het weer is fantastisch; de jaagploeg wordt tijdig ververst en van energie en van het nodige vocht voorzien en iedereen loopt stevig door. Na de lieve woorden van Paul door de marifoon mogen we zeilend door de brug.
Ruim voorbij het aquaduct bij Uithoorn wordt duidelijk dat we de eindstreep alleen kunnen halen door de motor te starten. De werkdag van de sluis en brugwachters zit er namelijk bijna op. Zodra het laatste schip de lange Wapper in zicht is; komt de jaagploeg op een heel smal steigertje aan boord en varen we gezamenlijk door de lieflijke kronkels van oude waver en de winkel. Net na zonsondergang worden we door de wedstrijdleiding vrolijk verwelkomt in de haven met een bittertje en hapje en een bloemetje. Binnen 7 minuten gezamenlijk aan tafel, want de overige deelnemers hebben gewacht en de vrijwillige koks staan te popelen om uit te serveren. Onder het genot van de track en trace en foto's van de dag op een groot scherm evalueren we de dag. De timing van het op en afspringen gaat steeds beter maar gang houden is belangrijk; dus morgen sneller een boompje erbij! Moe maar voldaan duiken we in onze slaapzakken. Hoofd op je kussen en zzzzzz…
Hulde aan de koks
De volgende ochtend is het gezellig druk bij het clubhuis, tentjes van de waterscouts worden afgebroken. De wedstrijdleiding heeft besloten dat Vriendschap als eerste mag starten en met een minuut tussenpauze tussen de volgende schepen. Met een zak turf rent de hele bemanning naar de steiger; trossen los en gaan. Eerst een boei ronden op het meer. De wind is zwak en voor bomen is het te diep. We worden achtervolgt door pramen met weinig diepgang die kunnen roeien. Welke voorrangsregel geldt er hier eigenlijk:
a. ruimte voor de wal en bakboord wijkt voor stuurboord
of:
b. is een zeilschip met een roeispaan in het water een roeiboot en heeft het zeilschip voorrang.
Welke voorrangsregel geldt hier?
Martijn houdt zich bij zijn standpunt, maar uiteindelijk wijken we alle twee om een aanvaring te voorkomen. De provinciale brug draait niet en plots moet de mast omlaag. Beetje krap; maar ach .. het past.
Afwisselend wordt er voor de wind gezeild en wringen we ons onder bruggetjes; bediende bruggen, ondiepe sloten van het westland en de bollenstreek. Een enthousiaste sluiswachter zet de sluis vol open om iedereen zo snel mogelijk te schutten, we passen maar net met gestreken mast die iets opgetild moet worden over de sluisdeuren en houden de opsteker op cm afstand. De wilgen van gister laten we links liggen en varen de gloednieuwe sluis in Vrouweakker binnen. Ruim op tijd binnen om van het zonnetje op het achterdek te genieten en kennis te maken met de bemanning van andere schepen. In het cafe bij de Tolhuissluis wordt hutspot geserveerd en het toetje is gesponsord.
Alweer een prachtige avond.
Zondag uitslapen want we de wind is ruim (kracht 4/5) en we mogen niet voor de kerk uit gaat in Warmond bij het theehuis aanleggen. Eindelijk is Vriendschap als relatief zwaar schip met een hoge mast in het voordeel en stormen we op de finish af. Toch is het op de track en trace uiterst spannend wie er gaat winnen. Met een recordtijd gooit Vivienne de turf op de palet
Men schrijft nu al over onze deelname in het lokale sufferdje duin en bollenstreek: klik hier
"De deelnemende zeilschepen zijn Westlanders en Kagenaars, maar dit jaar zal er ook een skûtsje en een praam aan de start verschijnen. Een skûtsje is een relatief zware schip dat moeilijk te jagen is, maar daar staat tegenover dat ze een langere mast hebben en dus meer wind vangen. Desondanks blijft de Turfrace een zware wedstrijd dat het uiterste vraagt van zeemanschap, kracht en teamgeest."
Dat skutsje is de Vriendschap... we zullen zien komend lang weekend!
Aan boord: Bernard, Peter, Antonin, Simon, Jesper, Paul, Cornelis, Wouter, huisgenootje van Wouter, Rutger +zoon, Aletha
Nog nooit eerder vertoond: het als allerlaatste gestarte schip "Verwisseling" van Bart Krom heeft de 17de Mattenschippersrace gewonnen.
Een record aantal deelnemers had zich 's ochtends vroeg in Blokzijl aan de start gemeld: zeven schepen in de zware en veertien in de lichte klasse. De vaarboom was de week tevoren weer ingeleverd opdat de namen van de winnaars ( lees: Vriendschap in 2012) er op konden worden vereeuwigd. Vrijdag avond: We varen bij een mager zonnetje na een laat voorjaar van Nederland naar Blokzijl. "Wie wil er a.u.b. schipperen? " gaat een aantal keer in het rond. De bemanning druppelt een voor een aan boord en ieder helpt mee met de voorbereidingen: boodschappen, jaaglijn op dek, gerepareerde halfwinder geïnspecteerd, rakbanden gesteld, zwaarden in het vet. Zuurstoffles onder dek. Bij het palaver horen we onze startpositie: 11e. Zaterdag morgen: In de stralende zon verlieten we de havenkolk van Blokzijl om koers te zetten richting Vollenhove. Met de wind in de rug en enorme lappen zeil rondom, blijkt dat we toch maar klein zeiloppervlak hebben in vergelijking met achteropkomende schepen. Deelnemende schepen nemen elkaar bij toerbeurt de wind uit de zeilen. We slagen toch in een paar schepen te passeren. Na de brug terwijl er gejaagd wordt aan lager wal, breekt een vaarboom en keren we terug om deze op te vissen. Dat blijkt geen gelukkige manoeuvre; er volgt een botsing met de Nooitgedacht.
Uiteindelijk finishen we toch nog 7e.
Na de wedstrijd is het vanouds gezellig in de haven en blijft iedereen nog even plakken. De -altijd- lekkere-maar -vraag- met- niet- welke- het -andere- jaren- was- befaamde soepen van Antonin vinden gretig aftrek. In de achterhoede finished de laatste deelnemer sportleraar meester Hobma met jonge leerlingen van de basis school- en nu snel naar bed!
De volledige uitslag van deze 17e Mattenschippersrace:
Ergens voor de zomer hadden we besloten als ‘In Rep en Roer’ de strontrace te varen: ondergetekende mocht als enige oudje mee met oudgediende maar nog wel jonge hond Simon, terwijl Jesper, Joris en Paul elke voor 2/3 telden om dat ze voor het eerst meededen. De vierde strontrace van de Vriendschap was de eerste van In Rep en Roer, en stond meer dan ooit in het teken van ‘Vriendschap’! We hebben zoveel fysieke en mentale steun gekregen van zoveel mensen, fantastisch gewoon!
Allereerst was daar natuurlijk Martijn die ons getrained heeft in het trainingsweekend en gecoached voor en tijdens de race! Dan Aletha, die de reflecterende wimpel maakte en bevestigde; Peter die ons behoedde voor vermeende last minute optimalisaties; Rob en Carole die hun werkplaats ter beschikking stelden voor het bijschaven van de vaarbomen; Coby voor de heerlijke strontrace koek, Elsbeth en Aletha voor de kokerij; en dan natuurlijke Els, Janneke, Vief en Djuna die driftig mee jaagden, niet alleen het Soal uit maar ook nog het dijkje over!
Aan het begin van de ringvaart vroeg ik aan een bouwvakker bij de Bosrandbrug of hij wist hoe hoog het vaste gedeelte in aanbouw was? Dat wist hij niet, maar hij wist wel dat er kort daarvoor ook al twee dames langs geweest waren die zich precies hetzelfde hadden afgevraagd… Jawel hoor: niet alleen al tijdens de voorbereidingen, maar ook tijdens de race waren we nooit lang alleen. Steeds weer stond er op een steigertje Coby en Vivienne te zwaaien en te juichen, dan wel Janneke en Martijn te filmen (van Martijn zagen we alleen zijn gele I-Pad hoes), en van velen van jullie kregen we SMSjes met goede raad en lieve aanmoedigingen! Het ontroerende toppunt van jullie steun was een ware wave op een steigertje nabij de Kaag… 😉
Roept een oud vrouwtje als we heel rustig met de halfwinder te loevert door de Ringvaart zeilen: “Wat een mooi plaatje!” antwoordt Paul: “Ja, U ook!”
De wedstrijd zelf was ook vriendschappelijk. We hadden voornamelijk strijd met Age Veldkamp. Age is een oude bekende van ons… Was het niet de strontrace van 2010 waar we elkaar het hele stuk van Spaarnwoude tot de Kaag al jagend en bomen achterna zaten? Toen voer hij zijn eigen schip de Swanneblom, nu had hij de Engelina Smeltekop, een sneller IFKS skutsje, maar desalniettemin bleven we de hele ringvaart zo’n beetje boord aan boord. Zij waren met 8 krasse knarren (grijze groentjes noemden ze zichzelf), wij met 4 jonge honden. Alle ingrediënten voor een mooie race, die wij uiteindelijk nipt wonnen dankzij een navigatiefout van hun…Na 67 uur wedstrijdzeilen met slechts 15 minuten voorsprong op Age over de finish! We waren zeer tevreden met onze vierde plek, zoals Johannes Hobma het ooit eens zo mooi verwoorde: als eerste gewone scheepje na de racemachines!
Bij het keerpunt in Warmond spreekt een man ons aan: “ik heb jullie gisteren nog gezien in Workum! Ik stond daar op de dijk naar jullie te kijken” “Oh was U dat!”, - alweer Paul!
Dankzij het rustige weer was het ook een relaxte race. Vrijwel alle manoeuvres verliepen soepel. Een vervelende uitzondering was het scheuren van onze steun en toeverlaat, de prachtige halfwinder, toen de schoot achter een paaltje bleef haken. Een dipje had ik zelf ’s avonds de tweede dag toen eerste de jaaglijn hopeloos in de knoop zat, en ik vervolgens tegen de koplampen van de tegemoetkomende auto’s met geen mogelijkheid kon zien of de eindelijk ontknoopte jaaglijn wel of niet over de mastjes van die dure bootjes zou lopen, en of er wellicht nog kleine steigertjes in de schaduw van de berm onzichtbaar lagen te wezen. Maar goed, de Bennenbroekerbrug was een brug te ver, we haalden die niet vóór 22 uur, en dus waren we veroordeeld tot 6 uur slaap… En dat doet dan wonderen! De rest van de zeiltijd kon ik dan ook weer vrolijk genieten van de race.
De aloude navigatie op kompas en passer verliep soepeltjes (althans bij ons aan boord ;-)), en nu we beducht waren op de vele en rare lichtjes bij het naviduct van Enkhuizen ging ook het binnen (en weer buiten) kruisen van de sluis aldaar heerlijk makkelijk!
De derde nacht van de race (de tweede op het IJsselmeer), heb ik heerlijk op dek geslapen, in m’n dekentje gerold, af en toe m’n hoofd oprichtend om te constateren dat alles goed ging en Joris en Paul gewoon door-dobberden of door-boomden om uit de windstilte te komen.
De strontrace 2012. Het beloofde een epische gebeurtenis te worden. Er was hard getraind, zowel aan boord in de speciale trainingsweekenden met Bernard en Martijn als trainer, als thuis en in de fitnessruimte of sporthal. We hadden alles goed voorbereid, alles was al zaterdag af en klaar voor de wedstrijd. Wat eigenlijk weinig rust gaf omdat iedereen om ons heen nog hard aan het klussen was, wat je toch op de zenuwen gaat werken. Maar het kluslijstje was oneindig vaak doorlopen en alles was gereed!
Maar maandag ochtend werd al gauw duidelijk dat de wind, zo mogelijk, nog minder was dan voorspeld. Er was geen wind. In plaats daarvan was er mist, zoveel mist dat de start misschien wel uitgesteld zou moeten worden. Buiten ’t sol lag een bootje van de kustwacht en we zouden pas uit mogen varen als het zicht minimaal 200(?) meter was. Maar gelukkig was men van mening dat er inderdaad genoeg zicht was en kon de wedstrijd van start gaan!
De start is altijd een vreselijke gebeurtenis. Iedereen heeft hulp van de wal en doet zijn best dit zo goed mogelijk te misbruiken door een enorme jaagploeg aan wal te hebben, en is dan ook in overtuiging dat het zeker een aantal schepen in zou moeten kunnen halen. Zo ook wij. Het plan was om de mast te strijken, zodat we binnendoor zouden kunnen oplopen zonder dat het opgelopen schip de lijnen los moest gooien, wat dat doen ze dan toch weer te laat en dat is alleen maar moeilijk. Maarja, zoals ik al zei, we waren niet de enigen. Daarbij waren de regels over het inhalen van een jagend schip anders dan we hadden verwacht. Kortom, een enorme chaos, veel gescheld geroep en gestress. Gelukkig is alles heel gebleven en we hebben er niets op verloren. Sterker nog, dankzij de fanatieke jaagploeg die nog over het dammetje door bleef jagen hebben we in de uitgang van het sol nog wat ingehaald!
Tsja, dan kom je het IJsselmeer op.. Zonder wind, in de mist. Een beetje bomen dan maar? Het is immers een wedstrijd.. Maarja, je kan toch moeilijk het hele eind naar Enkhuizen of Lelystad gaan bomen. Gelukkig kwam er al snel een briesje en konden de bomen weer uit het water. Pal voor een zeer miniem windje door een spiegelglad IJsselmeer met de beurtveer vlak achter ons en de strontschepen om ons heen, af en toe wel zichtbaar maar vooral verborgen in de mist.
De eerste fout hebben we al snel gemaakt. In de mist navigeren is natuurlijk best een uitdaging, en we wilden er zeker van zijn Stavoren niet te missen. Dan denk je steeds weer: hm, zouden we er niet al moeten zijn? We maken toch zeker wel 2 knopen sinds zo laat en dan die koers en dan hm hm.. Naja, voor de zekerheid nog een 5 graden zuidelijker? Dan missen we het in elk geval niet. Naja dat deden we ook niet. Opeens kwam er een dijk uit de mist oprijzen. Eerst natuurlijk even kijken, he is dat een dijk? Een wolk? Trekt de mist op? Nee wacht, het is de dijk en we gaan er recht op af. Snel snel oploeven, is het bezeild met de halfwinder? Nee, ja, nee, net niet? Dus die ook maar snel gestreken om even aan de wind te kunnen. Ondertussen natuurlijk balen en proberen uit te vinden hoever we dan wel niet van Stavoren zijn. Gelukkig voor onze gemoedsrust deed de Engelina Smeltekop precies het zelfde. Ze verschenen uit de mist om pal voor de wind op de dijk af te gaan, om vervolgens, net als wij, op te loeven. We lagen in elk geval geen laatste en we waren ook niet de enige die deze fout hadden gemaakt!
We besloten over Lelystad te zeilen, een keuze gebaseerd op enerzijds het feit dat we, om te winnen, toch een zeker risico zouden moeten nemen. En anderzijds op berekeningen met brugtijden, wind voorspellingen en dat soort zaken. De reis naar Lelystad verliep eigenlijk heel voorspoedig. Met de halfwinder afwisselend te loevert en aan lij ging het ook nog best redelijk snel. En het was zeer ontspannen, zoals Jesper hier laat zien! De eerst moeilijkheden kwamen pas weer bij de aanloop naar Lelystad. Het bleek erg moeilijk om de lichtlijn te vinden, we waren dan ook wel een beetje gehandicapt. Nachtblind, kleurenblind, beide of gewoon moe. Maar het is eigenlijk niet fout gegaan, en we zijn ook nauwelijks omgevaren. In de sluis lagen we samen met de Maria van de zware stront, en de Engelina Smeltekop. Een goede motivatie, we hadden verwacht dat zulk een racemachine al vele mijlen bij ons weg gelopen zou zijn.
Het stuk naar Amsterdam was eigenlijk grotendeels hetzelfde. Twee man aan dek, rustig windje, een beetje ruimig, maar soms ook wel net voldoende om binnen de wind de varen. En de engelina smeltekopen en de Maria liepen slechts een beetje uit. Het lijkt wel een vakantietochtje!
Het ij in zeilen ging ook prima, even met 4 man aan dek om alles te strijken en een beetje op te ruimen en dan op de motor door de sluizen en op naar Amsterdam! Over Amsterdam gaan was een gokje, want het zou krap worden of we de bruggen voor haarlem wel zouden halen voor 10 uur s avonds, en als we gestremd zouden liggen zou de kans op een roemrijke overwinning van minimaal naar een imaginair vervallen. Maar zo zouden we wel een groot deel kunnen zeilen, en met een beetje wind zou het te halen moeten kunnen zijn.
Amsterdam in! Nu begon het echte werk, niet meer lui zeilen maar bomen, jagen, trekken, duwen en prutsen. Super gaaf natuurlijk om ’s ochtends vroeg rond 7 uur amsterdam in te gaan en door de ontwakende stad te bomen. Mensen die dronken naar huis fietsten na een lange avond, of vol goede moed naar het werk vertrokken. En dit alles verstopt onder een dun laagje mist. We hadden ons redelijk voorbereid op dit gedeelte van de race en we hadden al een redelijk idee van waar we wel en niet konden jagen. Dat bleek zeker niet overbodig te zijn geweest want we zijn alsnog hier en daar de mist in gegaan, aan de verkeerde kant gaan jagen, gaan jagen voor een tekort stukje of niet gaan jagen waar het eventueel wel had gekund. Maar op zich denk ik dat we redelijk tevreden kunnen zijn. We boomden hard, jaagden hard en behalve dat we misschien hier en daar een klein kansje hebben laten lopen hebben we slechts een enkele fout gemaakt. Namelijk de werp-bol aan de jaaglijn laten hangen toen we deze weer aan boord gooiden. Natuurlijk bleef die ergens achter haken en moest losgesneden worden. Maar we hebben hem natuurlijk wel meegenomen, want je mag niets achterlaten! Als bonus wachtte de sluis aan het einde van Amsterdam op ons met schutten, wat ons weer gelijk bracht met de Engelina Smeltekop, die toch zeker een half uur eerder Amsterdam in mocht.
Na de sluis snel de mast omhoog en kijken of er wat te zeilen valt op de Nieuwe meer! De wind viel tegen maar was toch zeker wel aanwezig. Helaas werd de voorsprong die we hadden gekregen door snel de mast en zeilen te zetten teniet gedaan door de enorme lappen stof die de Engelina omhoog hees. Het is en blijft natuurlijk een racemachine! Al gauw kwamen we in de Haarlemmerringvaart, waar eigenlijk niet meer te zeilen viel, teveel luwte en te weinig wind. Goed voor ons om de Engelina weer in te halen, maar jammer voor onze energie, want we moesten gaan bomen. Iets waar we duidelijk beter getraind in waren, hoewel het leeftijdsverschil misschien ook een rol heeft gespeeld, want we waren de Engelina zo weer voor. Ook de aanmoediggingen van de wal waren in ons voordeel! Helaas was de Bosrandbrug in groot onderhoud, wat blijkbaar een reden was om hem met een te verwaarlozen snelheid te openen. Dus de Engelina had alle tijd om de hard verdiende voorsprong rustig in te bomen, jagen en roeien. Maar toch, wel weer spannend!
Na de brug tot de Westeinder plassen bleef het spannend, als we een stukje konden bomen of jagen haalden we hun in, als er wat meer wind kwam haalden ze ons in. Als we zo naast elkaar lagen met de zeilen aan loef en lij, moest er niemand anders op het idee komen om in te halen, want dat was gewoon geen ruimte voor. Het laatste stukje liepen ze toch wel snel uit, en we waren bang ze niet meer terug te zien. Tot op de kaag bleef het eigenlijk hetzelfde. Voor de wind, ruime wind, af en toe een boompje erin als we niet zo snel gingen dat je achter je boom aan moest rennen. De fokkeloet en de giek versperden het hele vaarwater, en als er iemand langs moest moesten we wat inhalen, of dichter langs de wal varen en goed op alle mastjes, bomen en lantarenpalen letten. Het enige treurige verhaal was de gescheurde halfwinder. Tijdens het aan wal zetten van een jaagploeg was ik niet oplettend genoeg om de schoot over een paal heen te wippen. De schoot bleef dus hangen en scheurde het zeil flink in. Eerst dachten we nog het te tapen zodat we het nog zouden kunnen gebruiken op de kaag, maar dat bleek toch te hoog gegrepen.
Vervolgens de Kaag op, door de Boerenbuurt, een klein vaarwatertje wat nauwelijks breed genoeg was om de giek goed buitenboord te houden. Natuurlijk was dat geen probleem voor een scheepje als dat van ons! De kleinste zijn heeft ook zo zijn voordelen. Op de kaag hebben we de genua van Joris zijn vader nog gezet, naast de fok, en dat stond eigenlijk ook best heel mooi! De heenweg langs ‘t Leede zodat we op de terugweg over het Joppe konden, dat was breder om te kruisen. Aanleggen in Warmond ging erg rustig, misschien iets te rustig, maar ach, op die seconden gingen we de wedstrijd niet verliezen, maar op ongelukken eventueel wel, dus dat is wel prima zo. Een uurtje rust was zeer welkom en we hebben er goed gebruik van gemaakt! Even het logboek bijwerken en opruimen, en verder lekker rustig een soepje eten, vragen hoe het de rest vergaat en naar de wc.
Een goed benutte werk, want nu begon het echte werk. We hadden in een snelle berekening bedacht dat de laatste brug waarschijnlijk niet menselijk haalbaar zou zijn. Maar het is een wedstrijd, dus een prima moment om het onmogelijke te realiseren. Uit mijn hoofd, het is waarschijnlijk anders, moesten we nog 18 km in 4 uur, een som die we minstens elk uur opnieuw hebben gemaakt om onze kansen in te schatten. Het is er helaas niet rooskleuriger van geworden. Een gemiddelde van rond de 2.5 knopen. Zonder een zuchtje wind en met een stuk opkruisen gevolgd door 13 kilometer bomen en jagen. Het zou mogelijk moeten kunnen zijn, dus we hebben er hard aan getrokken! Bij het afvaren en opkruisen was de Willem Jacob vlak achter ons. Een mooi gezicht natuurlijk met zonsondergang! De Engelina Smeltekop was echter al een half uur eerder vertrokken en buiten zicht. Kruisen zonder wind gaat natuurlijk tergend langzaam, zeker gezien onze haast, toch liep ze nog wel redelijk door het vlakke water.
Vervolgens bomen en jagen. Er valt niet zo veel over te zeggen. Over bootjes lopen of onder bruggen door bomen, verder valt er weinig over te vertellen. Ik had nog even valse hoop gezaaid omdat ik een brug te veel had geteld, maar helaas, het bleek toch een brug te ver. Dus de laatste kilometers toch maar iets rustiger gelopen. Waar we de Engelina trouwens nog tegen kwamen, die lagen langs de wal koffie te drinken en een korte pauze te houden. Wel een voldoening dat we ze weer zijn ingelopen op het stuk jagen en bomen. Hoewel we dachten dat ze besloten hadden daar te blijven voor de nacht, omdat zij ook niet onder de volgende brug door konden, bleek dat ze zich niet bewust waren van de stremming en zijn ze later naast ons komen liggen, waardoor we s ochtends weer precies gelijk begonnen. De benen waren toch al te moe om op te tillen. En dan lig je daarom 11 uur voor een dichte brug, tsja, dan maar slapen! Dat hebben we gedaan, met heel veel plezier.
Na een klein nachtje slapen en het einde al een beetje in zicht viel alles wel redelijk mee. Natuurlijk heeft iedereen nog wel last van een algemeen energie tekort, maar het viel eigenlijk nog wel mee. Nog een klein stukje bomen en jagen en dan Haarlem door. Eigenlijk ging dat wel goed allemaal. We zijn nog enorm vast komen te liggen toen we mensen aan de wal zetten om te gaan jagen. Heel flink vast want we kwamen er onmogelijk weg met 2 bomen op de kont. Maar voor de prijs van een natte broek van Bernard konden we toch loskomen. Het laatste stukje Haarlem kon gekruist worden, een welkome en leuke afwisseling na toch zeker 5 (?) uur bomen en jagen. Door de keersluis, weer een soepje, mast weer plat en we moesten alweer weg, nog voordat de soep afgekoeld was. Nog een klein eindje, 2 uur ongeveer, bomen, en dan zou het klaar zijn met de fysieke arbeid!
En weer het IJsselmeer over, dit keer kruisend en met een beetje meer wind. Een beetje navigatie, slapen, aan de wind zeilen en af en toe een overstag. De sluis bij Enkhuizen hebben we grondig aangepakt om niet op een willekeurige dam of verkeerde sluis te eindiggen. Wat absoluut geen overbodige luxe was aangezien, in elk geval in mijn ogen, elk lichtje of op de verkeerde plaats lag of op de verkeerde plaats stond aangegeven op de kaart. Nouja dat viel stiekem wel mee natuurlijk, maar het was wel goed dat we er de tijd voor hadden genomen. De sluis door en het Krabbegat uit kruisen. Nog maar een aantal mijl te gaan! De wind werd echter wel minder tot niets. Gelukkig had Joris nog een geheim voorraadje energie om ons door de windstilte te bomen! Waarna de wind oppeens weer flink aantrok en we het water bijna in het gangboord hadden staan. We verwachten dat de Engelina al wel gefinished zou zijn, het half uurtje voorsprong dat we met bloed zweet en tranen hadden gecreëerd met bomen jagen en kruisen tot het Noordzeekanaal hadden ze er immers al binnen een uurtje weer af gezeild, ze waren ons nog erg dicht gepasseerd ergens net buiten het IJ. Maar dat viel dus wel weer mee, want ze kwamen in de zeer vroege uurtjes donderdag oppeens uit de duisternis opdoemen. Halve wind en moeilijk hard zeilend. Het klassieke probleem van een racemachine; teveel zeil op te weinig schip. Ze kregen de enorme fok niet weg.. Het zou toch nog spannend worden!
Het sol was relatief snel gevonden, zeker gezien de lichtboei die niet werkte. De dwarspeiling naar de strekdam was zelfs perfect. Het sol zelf hadden we bedacht te gaan jagen, de wind was toch bijna tegen en de wind zeer miniem. Dus bij de steiger bij Reid aan wal gesprongen, of tegen de wal gesprongen, en toen met goede moed aan de laatste loodjes begonnen. Tot we over ons schouder keken en de Engelina met een prima snorretje het sol in zagen zeilen. Aan boord werd met ook wat zenuwachtig en is het zeil nog even bijgezet, wat verassend veel helpt, ook zonder wind. Gelukkig vielen ook de zeilen van de Engelina al snel in. Dus hebben we toch met een prima 20 minuten voorsprongen netjes 4ᵉ kunnen finishen! Hoger dan we hadden gehoopt.
Al met al een zeer geslaagde wedstrijd. Relatief ontspannen, weinig stress, alleen de halfwinder kapot gemaakt, goede keuzes gemaakt, geen ruzies, goede sfeer, mooie grappen en een prima resultaat! Volgend jaar weer, en dan nog beter, en zeker voor de recordtijd door Amsterdam.
Bemanning: Bernard afwisselend schipper met Peter, Simon, Coby, Eefke, Vivienne, Yoram, Jesper, Aletha, Rutger.
Antonin en bemanning van de wadweek liggen buiten de smalle haven doorgang te wachten op de wind die moet gaan liggen. 's Ochtends heeft het nog uren achtereen geregend, maar inmiddels is het weer opgeklaard en zo blijft het ook het hele weekend, zonnig NW2-4. We vinden als altijd een gastvrij welkom aan boord van de Gudsekop. Ook Rutger, die geen Vriendschap in de haven aantreft, wordt opgevangen.
Zaterdag morgen vroeg op om een verplicht rif te leggen t.b.v een eerlijke wedstrijd. Coby krijgt een tas gemaakt van het oude zeil door www.zeiltas.nl, echt mooi! Bij de koffie worden de taken aan boord verdeeld; na de eerste wedstrijd rouleren van positie.
Schippers en schippers in opleiding bespreken tactiek en tijden langs de startlijn worden geklokt. Na het start schot wordt het menens, 11 skutsjes verdringen elkaar om de beste positie. Het eindresultaat mag er wezen. Met gejuig gaat Vriendschap na een onverwacht extra rondje als 1ste over de finish in Race 5.
