Het strontrace team: Martijn, Rob, Eefke, Aletha en Lieke.
Andere jaren stond ik aan de wal en in de ringvaart aan te moedigen. Het is natuurlijk geweldig om dit evenement thuis met Track en Trace te volgen, maar nu ik zelf mee mag beleef ik het als volgt.
In het voorafgaande weekend is er al veel reuring de haven in Workum, met een markt, en je kunt alle schepen bekijken.
Ondertussen gaan de voorbereidingen door. Martijn heeft een heus draaiboek van wat er allemaal moet en gaat gebeuren om het schip en bemanning strontrace te laten varen. De kraanlijn heeft geschavield in een blok en dat is niet veilig. Vervangen dus. De slangen van de motor lopen Rob en ik na op luchtlekkage, want ook al mag je tijdens de wedstrijd geen motor gebruiken. Je wilt niet dat de motor plots wegvalt. De weerberichten zeggen rustig najaarsweer. Ik had gehoopt op geen harde wind, maar dit zou ook weleens zwaar kunnen worden.
Maandag ochtend vroeg horen we allemaal gestommel op het dek, Sinterklaas is langs geweest.
Voor de race belt de opvarenden van de Lotta vanuit de Stille Zuidzee. De walploeg heeft in Tonga een internet café opgezocht en volgt de Track and Trace.
Na een fotomomentje met alle bemanningen mogen we de zakken kunstmest aan boord leggen. Oef, gelijk al zwaardere zakken dan ik dacht. Ben ik al zenuwachtig? Ik hoor Reid de Jong; "En nu oprotten" zeggen. Het startschot brengt 5 strontschepen in beweging. Snel zeil hijsen. Op de dijk lopen mensen mee die dingen roepen, chaos van elkaar oplopende schepen, de spanning loopt snel op. Afvallen lukt niet op tijd met een kleine aanvaring met oploper Geertje Rosa tot gevolg. We zeilen zij aan zij naast de Nooit Volmaakt bij de laatste groene ton bij de uitgang van t 'Soal en kiezen daarna ieder een eigen koers. De relatieve rust keert terug aan boord op het ruime IJsselmeer. Voorbij het vrouwenzand zakt de wind in. De grote skûtsjes Verwisseling en Sterke Jerke verdwijnen uit het zicht.
De windkracht neemt af voor de sluis en het is al donker als we in Lelystad schutten. Goed opletten op beroepsvaart. Draait de wind al zoals voorspeld? Rustig zeilen we naar de Schellingwoude brug.
Het miezert als we het hele stuk over het zijkanaal C bomen. Lieke weet ons weer op te beuren met aanmoedigingen. Go Rob, go Eefke klinkt het heel vroeg over het water als Spaarndam in zicht komt. Soep en een praatje bij de sluis. Dank je wel vrijwilligers!
Het is een telkens een feestje als we ergens langs de kant worden opgewacht door familie en fans. Even contact en dan gesterkt weer verder.
Eh, hoe ver is het eigenlijk nog vandaag?
Met dank aan Michel FlorisMet dank aan Michel Floris
Het is gewoon dinsdagochtend in Haarlem, ieder gaat er zijns weegs. Sommige vragen zich af wat die lui op dat schip aan het doen zijn. We bomen en jagen waar mogelijk onverstoord door. Alle bruggen openen op tijd voor ons en de beroepsvaart neemt gas terug als ze ons zien. Fijn! De zon komt door maar de wind blijft een dingetje. We lopen maar weer door. Uiteindelijk bereiken we net na de schemering de Kaag. Halfwinder doet weinig. Nooit eerder gelukt/gemoeten, maar aan het begin van het Leede kun je dus toch met windstilte net een boom diep in de zachte ondergrond steken en metertje voor metertje voortgang maken. In de verte klonk het zeemanskoor al en we roken de broodjes worst. Uitgeput zijn we bij aankomst en dan ook nog even zonder hulp alle zakken kunstmest aan de wal tillen. Bikkels zijn we, allemaal, vroeger en nu!
Het theekoepeltje tafereel was onvergetelijk bij kaarslicht. Heel bijzonder om zo ontvangen te worden door de organisatie. Een ontspannen welkom na een vermoeiende tocht. Nadat het cognossement getekend was met een vingerafdruk en verdween in het oude geldkistje was onze taak volbracht. En werd er een glaasje geschonken en nieuwtjes uitgewisseld, net als toen. Alle namen van de vorige winnaars staan sinds kort met sierlijke letters op het plafond. Wat een eerbetoon!
Met proviand voor de terugreis en een zak bloembollen voor Workum verlaten we het theekoepeltje. Geen wind, dus dan maar slapen.
Bij het ochtendgloren wacht ons nog een hele terugreis bomen en jagen door de ringvaart. Er komt weer een beetje wind, maar uit de verkeerde richting. Pas laat op de avond dansen Eefke en Lieke schijnbaar onvermoeibaar over de kade in Amsterdam en bomen Rob en Martijn onder de bruggen door. Als de vaart vrij is, want dankzij een stremming elders vaart er veel grote beroepsvaart door de grachten. Ik liep al te zwalken bij de sluis mijn rug vindt het wel genoeg voor vandaag, dus die mag even uitrusten achter het roer. Een stukje verplicht motoren over het IJ lukt nog wel.
Als ik donderdag ochtend 06:45u mijn hoofd uit het luik steek, staan er 2 slaapdronken stuurlui op het achterdek. We zijn net voorbij het paard van Marken. Ik hoor dat de wind ( kracht 2) zeer veranderlijk is geweest. Ze hebben al thee gezet en mogen eindelijk gaan liggen.
Het lukt Martijn om in z'n eentje de halfwinder te hijsen zodra het licht wordt. En bij een dreigende bui weer tijdig weggeborgen. Voorbij de sluis bij Enkhuizen kan de halfwinder weer te loevert en maken we eindelijk 6 knopen voortgang. Om 13:48 gefinished en een warm onthaal in de thuishaven. Op het kroegschip horen we hoe het de overige deelnemers is vergaan ( niet letterlijk). Ook als laatste wordt je hier voor vol aangezien.
Vader/zoon/dochter team samenstellen: 2018 Peter (schipper) en Wouter, Rob en Eef, Bernard, Coby. Dit zijn opgeteld slechts 4 bemanningsleden want boven de 60jaar tel je 1/2 en nieuwelingen ook.
Vergadering: wie doet wat?
Aangepaste regelement bestuderen
Vele malen weerbericht checken voor het start schot (daarna alleen marifoon uitluisteren toegestaan)
Schip naar havenkom Workum verleggen voor laatste klusjes aan boord ( nieuwe naamborden, energierijke snacks inslaan, etc)
Zenuwen in bedwang houden voor het startschot op maandag om 13:00 u.
Vriendschap supporters posten dit jaar berichtjes en foto's op de signal Vriendschap app. De thuisblijvers zaten weer aan de track and trace gekluisterd. Op het IJselmeer rond 14:18u gebeurd er iets opmerkelijks op het beeldscherm. Vriendschap vaart een rondje. Eefke, Coby en Peter staan de journalist van NH nieuws te woord in de kolksluis van Spaarndam en verklappen dat er het MOB|VOB=vrouw overboord manoeuvre was geweest. Ruzie met de fokkeloet. Gelukkig waren ze binnen een paar minuten gekeerd om "Cora" bij het roefje weer aan boord te heisen. De water temperatuur was slechts 13.9 graden! ( volgens een supporter die het even had opgezocht). In Lelystad was er plots geen voortgang. Een tweede man overboord. Dit keer gepland. De schoot van de halfwinder was na de val van Coby in de schroef gekomen. Met z'n life suit aan heeft Bernard het los gesneden terwijl ze in de wind lagen.
De aankomst in Warmond was live te volgen op de webcam van het theehuisje ( click op het rode vierkantje op de track and trace). Een warm onthaal wachtte ze op. Maar ook toen het donker werd en de vermoeidheid extra voelbaar fietste iemand met ze mee van Nieuwe Wetering naar Amsterdam waar Wouter en Eef dansend tussen de krap geparkeerde auto's aan het jagen waren. Na een korte nacht rust zijn ze met afnemende wind bij daglicht verder gegaan naar Workum. Vol gereefd. Mooie finishtijd van 15:21u en een top prestatie! Ook hier een warm onthaal incl Sauna.
Hey alle supporters van onze Vriendschap. Dank voor alle steun en meeleven in de app en langs de waterkant. We hebben genoten van de strontrace zelf, maar ook van de alle support die we hebben gehoord gezien en gevoeld. Het was weer een onvergetelijke belevenis. Nogmaals dank en zeker ook namens een geweldige bemensing. Peter.
Aletha
klussennat pakco-schipper
touw fokkeloet losgesneden van roerreglementen bestuderenkade amsterdam
21/10/2017, 15:30:03: Bernard created group “Strontrace 2017”
21/10/2017, 15:30:03: Bernard added you
21/10/2017, 15:32:00: Job: Mooi, goed team!
21/10/2017, 16:45:32: Peter: ?
21/10/2017, 16:48:52: Aletha: Zet m dopr!
21/10/2017, 17:01:34: Linde: Goede vaart ⛵?????
21/10/2017, 17:07:26: Bernard changed this group's icon
21/10/2017, 19:58:18: Ruth: Top team! veel plezier!
21/10/2017, 21:10:02: Vivienne: finish
22/10/2017, 09:11:05: Els: Mooi dat jullie weer meedoen, veel plezier!
22/10/2017, 11:51:00: Aletha : Met brijlepel?
22/10/2017, 12:18:36: Vivienne: Echt de juiste werkverdeling.
Ik zie twee potten met goud; brengt geluk!
22/10/2017, 13:03:56: Carol: Leuk! Ik ga jullie volgen.
22/10/2017,16:24:33: Bernard:
De beste voorbereiding die je kunt bedenken! In de sauna van rob
22/10/2017, 16:41:47: Carol: ?
22/10/2017, 17:35:00: Vivienne: Top idee... Hopelijk minder mist tijdens de race.
22/10/2017, 17:36:27: Vivienne: En t zal ook wel ietsje kouder zijn. ?
22/10/2017, 17:39:26: Vivienne: ?
22/10/2017,19:52:36: Bernard:
Wie kent deze piraat?
22/10/2017, 20:08:25: Carol: Mwah....vaag....
22/10/2017, 20:19:19: Els : Tja, hij komt me bekend voor, maar. ....
22/10/2017, 20:23:00: Peter: Doet me wel aan iemand denken. Mss kun je deze piraat het beste aan boord hebben. Als afschrikking voor de concurrentie...
22/10/2017, 20:26:36: Eefke: Sink me! Who is that scallywag?
22/10/2017, 20:27:32: Carol: ?...pas op hé jij...
22/10/2017, 20:29:11: Eefke: I heard t'is pirate language. ;)
22/10/2017, 20:32:45: Carol: Oh nou vooruit...dan mag het ?.
22/10/2017, 21:20:42: Vivienne: De papa van Pippi Langkous! ?
23/10/2017,11:25:24: Bernard:
Prijsvraag: is het Soal wel of niet bezeild???
23/10/2017, 12:06:31: Eefke: Heel heel heel veel succes straks! Ik ga jullie volgen!
23/10/2017, 12:21:14: Vivienne: Aan stuurboord starten met een aantal in de jaaglijn... Succes! 10, 9, 8...... ?
23/10/2017, 12:27:50: Carol: Als 4e van start. Dus dan moeten jullie er 3 inhalen....eitje.
23/10/2017, 12:30:44: Elena: veel plezier en success!?
23/10/2017,12:30:55: Bernard:
Helden op sokken op de Verwisseling
23/10/2017,12:32:12: Bernard:
Hoe sterk is de eenzame fietser?
23/10/2017, 12:45:44: Aletha: Zet m op.! In de jaaglijn. Zeilen hijsen en oprotten.
23/10/2017, 13:12:47: Job: Zet 'm op!
23/10/2017,14:27:12: Bernard:
!
23/10/2017,14:27:55: Bernard:
Met schier 7 knoop denderen we naar het zuiden!
23/10/2017, 14:35:46: Carol: Bikkels. Veel plezier en heel veel succes!
23/10/2017, 15:27:34: Vivienne: Nog lekker even profiteren vd wind!
23/10/2017, 15:27:38: Vivienne: Toppie!
23/10/2017, 15:30:38: Eefke: Wat is je adres ook alweer?
23/10/2017, 15:34:06: Vivienne:
23/10/2017, 15:34:28: Eefke : Haha! Oeps, verkeerde app!
23/10/2017, 16:31:50: Bernard: All-time record voor de Vriendschap denken wij: 13.00 vertrek Workum, 16.04 Naviduct Enkhuizen
23/10/2017, 16:40:12: Vivienne: http://zeilvracht.nl/en-ze-zijn-weg/
23/10/2017, 16:40:51: Vivienne: Jullie staan er mooi op bij de flitsende start. Prima tijd hoor!
23/10/2017, 16:56:49: Job: Topp
23/10/2017, 19:58:10: Ruth: Mooie maan he!
23/10/2017, 23:35:08: Vivienne: Goed gedaan! Onder hoogspanning door, de nacht Amsterdam in. Ff rust?
23/10/2017, 23:51:39: Vivienne:
23/10/2017, 23:59:07: Vivienne: En nog vol energie. 3 of 5 uur neutralisatie? Benieuwd wat de keuze wordt....
24/10/2017, 00:07:01: Vivienne: Houtrib of Zijkanaal.?
24/10/2017, 00:10:45: Vivienne: Houtrib ligt wel vol nu... ??
24/10/2017, 00:20:20: Bernard: Moet je niet slapen???
24/10/2017, 00:20:32: Bernard: ?
24/10/2017, 00:22:30: Vivienne: Ga nu net ons gezellige kooitje in... jullie nog evenlekker bikkelen. ?
24/10/2017, 00:37:09: Vivienne: YES! Goede keuze! Wie niet waagt...
24/10/2017, 04:51:19: Vivienne: Nog eventjes en als eerste bij de snert... lekker warm; t gaat mooi.
24/10/2017, 05:47:29: Vivienne: En de vrijwilligers zijn wakker bij Spaarndam. Off we go!
24/10/2017, 05:55:21: Els: He Viv, ben je aan het herbeleven ?
24/10/2017, 05:58:04: Vivienne: Jazeker. Leuk hoor.
24/10/2017, 05:58:29: Els: Ga je ze nog opzoeken?
24/10/2017, 06:02:13: Vivienne: ?
24/10/2017, 06:04:35: Els: Jammer, Aletha vertelde dat jullie misschien samen zouden gaan.
24/10/2017, 07:29:59: Aletha: Gespot aan de spaarndamseweg in Haarlem. Tevreden naar mijn werk!
24/10/2017, 07:30:46: Aletha: Het was te donker voor een foto.
24/10/2017, 07:34:08: Els: ???
24/10/2017, 08:09:42: Vivienne: Perfect ?
24/10/2017, 11:01:29: Bernard:
Het geheim van de Strontrace: Bezuinig nooit op de cappuccino
24/10/2017, 11:11:21: Peter: Ziet er heerlijk uit. Hét grote voordeel van 5 mens aan boord.
24/10/2017, 11:47:32: Vivienne: Goede capu... geeft in de ochtend nieuwe energie...
24/10/2017, 11:48:45: Elena: ?leuk! ik vind het heel spannend;-)
24/10/2017, 12:23:12: Carol: Jullie zien er nog heel blakend uit. Gaat goed, zo te zien. ?
24/10/2017, 14:00:02: Ruth: Nog even volhouden, zometeen kun je zeil hijsen...
24/10/2017, 14:00:08: Peter: Nog even jpngens.Straks een stukje zeilen,Uurtje rust en daarna lekker zeilend terug. Jullie gaan ?
24/10/2017, 14:49:38: Aletha: Ik kan Vriendschap op track en trace volgen en in gedachte richting theehuis in warmond trekken!! Maar mijn muis doet het niet. Nog ff volhouden bemanning.
24/10/2017, 14:49:51: Aletha: Ha ze zeilen weer
24/10/2017, 14:50:35: Elena: jaaah!
24/10/2017, 15:00:03: Peter: Ze zaten even in de prut aan lager wal. Shit happens, ook in de strontrace.?
24/10/2017, 15:08:00: Eefke: Wat gaan ze goed!
24/10/2017, 15:13:49: Peter: Top. Zware dag hoor. Helemaal van het Noordzeekanaal bomen en jagen.
24/10/2017, 15:52:19: Eefke:
24/10/2017, 15:54:03: Eefke: Heel leuk om jullie op de webcam te zien!
24/10/2017, 15:54:17: Aletha: Webcam. Waar?
24/10/2017, 15:55:36: Eefke: Coby helaas net uit beeld.
24/10/2017, 15:57:45: Eefke: De rode vierkantjes op de track and trace zijn plekken waar vaak webcams zijn. Dan klik je op het vierkantje en daarna op webcam.
24/10/2017, 15:58:23: Eefke:
24/10/2017, 15:58:53: Eefke:
24/10/2017, 16:18:30: Vivienne: Top! Ff ruste en op naar Amsterdam.... eerst de gurkjes?
24/10/2017, 16:18:51: Vivienne: Lekker na die berenburg ?.
24/10/2017, 16:27:07: Peter:
i
Klaar voor vertrek
24/10/2017, 16:31:46: Carol: Succes met deel 2 ? ?⛵
Toch niet WEER die kanoërs van de Turfrace? Gelukkig vliegt de Vriendschap er vandoor ?.
24/10/2017, 16:55:48: Vivienne: Deze app is tevens een leuk verslag voor t digi logboek Vriendschap. ?
24/10/2017, 17:34:06: Carol: Leuk dat filmpje! Dank je wel.
24/10/2017, 19:32:29: Vivienne:
Aalsmeerderbrug! Zie je dat rode toplicht?
24/10/2017, 19:39:50: Vivienne:
24/10/2017, 20:38:48: Peter: Gaaf. Super dat het licht het (al bijna) een heel seizoen doet?
24/10/2017, 20:53:56: Vivienne: Ja... wat een vooruitgang. En we hebben rood, groen en wit gezien... ze waren dus op zeil. ?
24/10/2017, 21:05:34: Vivienne: Niet onder zeil... allemaal klaar wakker... !!!
24/10/2017, 21:07:13: Vivienne: En ze waren goed gemutst... aan de soep. Aletha en ik hebben liedje voor ze gezongen. ?
24/10/2017, 21:07:46: Peter: ?
24/10/2017, 21:10:19: Peter: Goed te horen. Leuk dat jullie daar zijn. Is fijn voor de bemanning.
24/10/2017, 21:13:08: Vivienne:
i
Halloooo!
24/10/2017, 21:13:52: Els: ??
24/10/2017, 23:52:13: Eefke:
24/10/2017, 23:53:01: Eefke:
24/10/2017, 23:57:23: Vivienne: Wat een teamwork hè?
24/10/2017, 23:58:03: Eefke: Kostverlorenvaart, Kattensloot, Wetserkanaal.
24/10/2017, 23:58:15: Eefke: Ja leuk om te zien!
25/10/2017, 00:00:13: Vivienne: Goed dat je de weg zo vond al fietsend in t donker.
25/10/2017, 00:00:20: Vivienne: ?
25/10/2017, 06:51:39: Eefke: ?
25/10/2017, 07:11:02: Vivienne: Wakker en dam blijkt dat ze op de bronzen plek bij Lelystad liggen!
25/10/2017, 07:12:46: Vivienne: Bernard, Coby, Martijn, Rob, Simon; nu al een superprestatie. Nog even volhouden en genieten van de opkomende zon.
25/10/2017, 07:25:38: Ruth: Geweldig hoor, met 6en een halve knoop, ben je zo in workum.
25/10/2017, 07:31:35: Vivienne: Ja lekker hard... ietsje ruimere route?
25/10/2017, 07:32:14: Aletha: Foei. Geen aanwijzingen van de wal!
25/10/2017, 07:33:14: VivienneJe hebt gelijk... antwoordde Ruth.
25/10/2017, 07:33:33: Vivienne: ?
25/10/2017, 08:25:25: Peter: Ze kiezen toch wel hun eigen pad. Tot Enkhuizen onder het opper van de dijk, dan heb je veel minder last van golven en ben je per saldo sneller. (Is geen aanwijzing hoor)
25/10/2017, 08:38:31: Bernard: Juist dat was ons plan. Hoogte is winst en zonder golvend stuiven we voort naar de kroeg!
25/10/2017, 08:38:57: Bernard:
Wanneer gaan we kardanisch?
25/10/2017, 08:39:20: Vivienne: Hoe was t ook al weer met de 'Beste stuurlui?'. Fijn dat er ook schipper aan de wal is... en vele op het schip. Zet m op!
25/10/2017, 08:40:08: Peter: Jullie hebben geen kroeg nodig.....
25/10/2017, 08:41:45: Peter: Wel lekker om je te verheugen op het na praten straks.
25/10/2017, 08:54:58: Bernard: Wij hebben wel VIER ervaren strontschippers aan boord!
25/10/2017, 08:56:16: Bernard: Trouwens, ons marifoon weerbericht repte van soon turning North West. Maar wat is soon? Maar hoogte is winst!
25/10/2017, 09:00:11: Peter: Tsja wat is soon. Wij mogen het niet zeggen.....
25/10/2017, 09:01:19: Peter: PS Bernie, hoef je niet wat te slapen, of ben je alweer helemaal bij?
25/10/2017, 09:09:14: Vivienne: Of kwam je even je kooitje uit voor die heerlijke waterpas-bereidde sjok?
25/10/2017, 09:36:13: Vivienne: Ik had net geleerd....We mogen t niet zeggen... ?
25/10/2017, 10:46:15: Vivienne: Jongens en dame wat gaat dat mooi!
25/10/2017, 11:43:35: Peter: Top jongens; 3e plaats ⚓⛵???❤☀??
25/10/2017, 12:08:47: Vivienne: Genoten van jullie! DANK! Nu jullie heerlijk nagenieten met een kussen onder t hoofd.
25/10/2017, 12:28:41: Swaen: ?
25/10/2017, 14:05:40: Els: Top prestatie! Was leuk om jullie gisteren even te zien!
25/10/2017, 17:29:13: Vivienne: http://zeilvracht.nl/de-vriendschap-veel-stront-ervaring-op-1-schip/
25/10/2017, 17:29:35: Vivienne: Nog even nagenieten.
25/10/2017, 17:41:23: Job: Goedzo!
26/10/2017, 07:35:07: Bernard: Zo in mijn bed alle berichtjes nalezend - ik moet verplicht uitslapen van de bemanning - wordt ik weer helemaal warm en blij van al jullie enthousiasme en meeleven
26/10/2017, 07:39:10: Bernard: Zowel op het internet als langs de oevers van Workum, Haarlem, Warmond, ringvaart, de jeugd in Amsterdam: heel erg bedankt allemaal voor jullie belangstelling en steun!
26/10/2017, 07:40:17: Bernard: Er schijnen zelf supporters te zijn de bewust ‘voor twee’ te hebben geslapen! Vandaar natuurlijk dat wij ons amper moe voelen!
26/10/2017, 07:43:15: Bernard: Grappig ook dit misverstanden rondom de ‘soon turning wind’. Dat was een extra reden om extra hoogte te houden, geen verkapte vraag om extra info... :)
26/10/2017, 08:17:09: Carol: Aan de wal ook heel erg genoten van jullie als team. Het plezier straalde ervan af. Mooi om te zien!
25/10/2017, 11:44:06: Bernard
Mooi, de nummers 1,2,3 en 4 naast elkaar op volgorde!
26/10/2017, 11:46:06: Bernard
Zou de hoogte van de mast toch wat uitmaken?
26/10/2017, 12:09:59: Vivienne: Hahaha... en de lengte vd scheepjes?
26/10/2017, 12:14:53: Vivienne: Hmmm... mischien mastlengte als rekenfactor bemensing opnemen in regelement?
26/10/2017, 12:15:05: Vivienne van Sante: ?
26/10/2017, 12:28:30: Bernard: Zit er al in trouwens!
26/10/2017, 15:00:45: Vivienne: En dan hangen ze er ook nog een vlag in... nog hoger.
26/10/2017, 16:57:46: Bernard: Kijk voor de lol nog even naar de track&trace, naar de finisch van de Willem Jacob!
26/10/2017, 17:54:35: Elena: hihi ☺️ hebben zijn nog genoten van het zeilen?! ik wist niet dat zij verder gingen. leuk!
26/10/2017, 18:44:07: Vivienne: Haha lijkt wel even tegenwind zo net voor t Soal... opkuisen dan maar. ?
26/10/2017, 18:56:43: Vivienne: * opkruisen. Hen nog gesproken hoe t kwam?
26/10/2017, 22:22:45: Bernard: Ze hebben hun initialen geschreven WJ. Het ‘staartje’ aanzetten dan zie je het beter
26/10/2017, 22:52:58: Elena: hehe dat dacht ik nog maar heb niet gezien wat het moet zijn! maar een super leuk idee! heeft ook wel een prijs verdient:-)
We hebben met zijn 5-en een superstrontrace gevaren. De voorbereidingen verliepen voorspoedig! We konden dus mooi nog even in de sauna! En natuurlijk op zondag het gezamenlijke diner in de Griene Loads.
We waren record-snel in Enkhuizen. Daar hadden we maar 3 uur voor nodig! 8 knoop aan de wind over hobbelig water. Sommige schippers hadden op de heenreis gekozen voor Lelystad. De wind zou namelijk in de eerste nacht even helemaal wegvallen en dan draaien. Het hing van het tijdstip van wegvallen en draaien af wat de verstandige keuze zou zijn. Maar dat weet je pas achteraf zeker! En het was ook onzeker of het Krabbersgat bezeild zou zijn. En kruisen of motoren zijn daar volgens BPR cq strontreglement niet toegestaan. Dat bleek gelukkig precies te lukken met een beetje knijpen.
Na Enkhuizen werd het snel donker en hebben we al de eerste wachten ingesteld. Ikzelf werd pas bij Marken weer wakker. De wind was als voorspeld weggevallen en zou pas een paar uur later uit het zuidoosten weer wat opsteken. Achteraf bleek de keuze over Lelystad beter uit te pakken, omdat zij met weinig wind uit ZZO net wat ruimer konden varen en dus meer snelheid hadden. We passeerden de Oranjesluizen om kwart voor 12 's nachts en het IJ en het Noordzeekanaal mochten we weer in het donker over. Wat mooi dat onze verlichting tegenwoordig zo goed voor elkaar is!
Wij hebben als één van de weinigen gekozen voor de westelijke ringvaart. Ik geloof dat geen van beide scenario's deze keer meer voordelen bood ten opzichte van de andere. Maar we hadden wel het voordeel dat we geen concurrentie hadden en dus ook niet hoefden te jagen, figuurlijk dan natuurlijk, want letterlijk moesten we heel veel jagen. We konden lekker ons eigen tempo lopen. Het weer was er inmiddels niet beter op geworden. De wind nam toe en we hielden het ook niet helemaal droog. Gelukkig was er wel weer lekker warme soep voor ons gemaakt in de sluiskom van Spaarndam. Het liep geweldig. Omdat we met zijn 5-en waren hadden we altijd een handje vrij om cappuccino te maken. We hebben één keer een boom laten staan. Die stond klemvast tussen de stenen. Maar we konden gewoon doorvaren zonder een seconde oponthoud, want de halve walploeg heeft hem met een overgegeven pikhaakje gered. Aan het einde van de ringvaart viel het eerste en enige onvertogen woord: "Dat vond ik een stom plan".
Op de Kaag zijn we naar het tuigsteigertje van de zeilschool geboomd. Daar hebben we op ons gemak het dek geklaard, alsof het geen wedstrijd was en nog een momentje genomen op het achterdek om even tot rust te komen. Super! En vandaar hebben we een superslag gemaakt, in één keer zonder knijpen hoog aan de wind met 6 knoop in zuidelijke richting tussen alle eindlandjes door. Bruisend over het vlakke water. Vriendschap is hier in haar element!
De ontvangst in Warmond was weer heel hartelijk. De stront uit geladen en aan de borrel. Maar niet meteen. Eerst moest de grootschootklamp gerepareerd. Die was op de Kaag gebroken. Bernard had een nieuwe gemaakt, dus dat was in principe zo klaar. Behalve dat er 1 bout vastgeroest zat. En toen die los was, bleek het schroefdraad in het roefdak ook weggeroest. Dat werd dus prutsen. Afijn toch nog op tijd klaar voor een borreltje.
De oostelijke ringvaart konden we helemaal zeilen. We hebben de Westeinder gebruikt om even vrije wind te hebben. We konden even uitrusten, tot in Amsterdam. Het begon op een pleziertochtje te lijken. We passeerden in de avond al Amsterdam. De woonbootbewoners hingen voor de TV, wij in de bomen en in de jaaglijn. Op het IJ heeft Martijn heerlijke pannenkoeken gemaakt en chocolademelk met slagroom. Dat hadden we wel verdiend.
Na een ultrakorte slaap was het weer even inkomen, maar uiteindelijk was ook de laatste etappe fantastisch. Het begon vrij rustig op het Markermeer. We voeren in de nacht met een bakstagwindje naar Lelystad. Na Lelystad hebben we gekozen voor de "Age Veldboom-truc". De wind was weer behoorlijk toegenomen. We zijn onder de dijk naar Enkhuizen gevaren op vlak water met continu 7 knoop. Dat lijkt om, maar dat valt erg mee. Het scheelt nog geen anderhalve mijl. En het is veel rustiger en het navigeert makkelijker. En met onze diepgang hoef je je ook geen zorgen te maken over de ondiepten. We hebben allemaal onze slaapjes gehad 's nachts. Dus we kwamen uitgerust weer in Workum aan om 11:15 als derde scheepje. Daar hoeven we ons met onze ruim 14 meter helemaal niet voor te schamen. En gauw weer in de sauna! We zijn nog nooit zo uitgerust teruggekomen van een strontrace als deze keer.
Bij de stront race hoort een stoere bemanning; dit jaar zijn dat: Martijn (schipper), Eefke (co-schipper), Wouter, Justin en Vivienne.
De strontrace varen is een geweldige ervaring, maar ook vanaf de wal is er veel te beleven. Vriendschap uitzwaaien en aanmoedigen is voor de bemanning onontbeerlijk om deze zware tocht helemaal uit te varen.
‘t Startschot is maandag 17 oktober om 13 uur. Dat is een spannend schouwspel als die grote schepen allemaal de 2 km “It Soal” uit willen naar het IJsselmeer, bomend of m.b.v. een jaagploeg aan de wal. Altijd al eens in de jaaglijn willen lopen? Grijp je de kans!
Wanneer de schepen uit het zicht zijn van de toeschouwers zijn zij echter nog steeds te volgen via het Track & Trace systeem van de Stichting Zeilvaart Warmond. Een gps-ontvanger met een aangesloten mobieltje in een sigarendoosje, gewikkeld in een plastic zak die vastgebonden ligt aan dek is dan de enige verbinding tussen de vloot en de thuisblijvers. Ieder jaar volgen duizenden mensen de race zo alsnog ‘op de voet’.
Met real-time informatie over koers, snelheid, een duidelijk zichtbaar kielzog tot aan een half uur ervoor en een kleine foto met informatie over het betreffende schip, is de vloot de gehele week te volgen vanaf iedere computer.
Aanmoediging kunnen ze ook onderweg gebruiken. Al mogen ze geen hulp vanaf de wal accepteren. Je kunt natuurlijk zwaaien of roepen bij een brug of sluis of een stukje met ze meefietsen. Of ze wakker proberen te houden tijdens het rustpunt halverwege in park Groot Leerust in Warmond.
We maakten ons al zorgen over het vreselijke najaarsweer en troffen Vriendschap 's avonds rond een uur of 19:00 doornat geregend met ijzige hagelbuien achter de kiezen aan in de Noordelijke Ringvaart van de Haarlemmermeer. Zwaaiend vanaf de open brug liepen we en reden een stuk met ze mee. Plots kraakt het links van ons.
Ze voeren halve wind, 2Bft uit het zuiden. Een plotselinge vlaag, 3Bft uit het westen doet Vriendschap scherp oploeven. Ze laten de grootschoot en de fokkenschoot schieten, de eerste scheert zichzelf helemaal uit en proberen weg te sturen van de kant. Helaas kunnen ze niet voorkomen dat ze bootje 1 schampen en de schipper laat ze de steiger op sturen voordat ze achterin bootje 2 varen. Gelukkig geen gewonden aan boord, maar wel ontreddering en andere emoties die de toch al vermoeide bemanning ook nog eens krijgt te verduren. Nog maar amper zelf van de schrik bekomen konden ze wel wat hulp gebruiken bij de schadeafhandeling.
Iedereen leeft met ze mee en ziet hoe ze ondanks de tegenslagen de strontrace hebben uitgevaren! Met recht een stoere bemanning! Volgend jaar weer?
Tijdens de voorbereiding voor de strontrace bij de sluis in Workum wordt de bemanning door Omrop Fryslân geïnterviewd.
De Strontrace in Workum is traditioneel in de herfstvakantie. De meeste deelnemende schepen legden zondag al aan in de haven van Workum. Maandag moeten de schepen van Workum naar Warmond in Noord-Holland zeilen en daarna zo snel mogelijk weer terug. Natuurlijk telt de winst, maar voor de meeste deelnemers is meedoen belangrijker.
De vloot bestaat vooral uit skûtsjes en tsjalken en voor de wedstrijd mogen ze geen motor gebruiken. De wedstrijd wordt al sinds 1974 gehouden. Workumer Reid de Jong heeft het ooit bedacht.
Ergens voor de zomer hadden we besloten als ‘In Rep en Roer’ de strontrace te varen: ondergetekende mocht als enige oudje mee met oudgediende maar nog wel jonge hond Simon, terwijl Jesper, Joris en Paul elke voor 2/3 telden om dat ze voor het eerst meededen. De vierde strontrace van de Vriendschap was de eerste van In Rep en Roer, en stond meer dan ooit in het teken van ‘Vriendschap’! We hebben zoveel fysieke en mentale steun gekregen van zoveel mensen, fantastisch gewoon!
Allereerst was daar natuurlijk Martijn die ons getrained heeft in het trainingsweekend en gecoached voor en tijdens de race! Dan Aletha, die de reflecterende wimpel maakte en bevestigde; Peter die ons behoedde voor vermeende last minute optimalisaties; Rob en Carole die hun werkplaats ter beschikking stelden voor het bijschaven van de vaarbomen; Coby voor de heerlijke strontrace koek, Elsbeth en Aletha voor de kokerij; en dan natuurlijke Els, Janneke, Vief en Djuna die driftig mee jaagden, niet alleen het Soal uit maar ook nog het dijkje over!
Aan het begin van de ringvaart vroeg ik aan een bouwvakker bij de Bosrandbrug of hij wist hoe hoog het vaste gedeelte in aanbouw was? Dat wist hij niet, maar hij wist wel dat er kort daarvoor ook al twee dames langs geweest waren die zich precies hetzelfde hadden afgevraagd… Jawel hoor: niet alleen al tijdens de voorbereidingen, maar ook tijdens de race waren we nooit lang alleen. Steeds weer stond er op een steigertje Coby en Vivienne te zwaaien en te juichen, dan wel Janneke en Martijn te filmen (van Martijn zagen we alleen zijn gele I-Pad hoes), en van velen van jullie kregen we SMSjes met goede raad en lieve aanmoedigingen! Het ontroerende toppunt van jullie steun was een ware wave op een steigertje nabij de Kaag… 😉
Roept een oud vrouwtje als we heel rustig met de halfwinder te loevert door de Ringvaart zeilen: “Wat een mooi plaatje!” antwoordt Paul: “Ja, U ook!”
De wedstrijd zelf was ook vriendschappelijk. We hadden voornamelijk strijd met Age Veldkamp. Age is een oude bekende van ons… Was het niet de strontrace van 2010 waar we elkaar het hele stuk van Spaarnwoude tot de Kaag al jagend en bomen achterna zaten? Toen voer hij zijn eigen schip de Swanneblom, nu had hij de Engelina Smeltekop, een sneller IFKS skutsje, maar desalniettemin bleven we de hele ringvaart zo’n beetje boord aan boord. Zij waren met 8 krasse knarren (grijze groentjes noemden ze zichzelf), wij met 4 jonge honden. Alle ingrediënten voor een mooie race, die wij uiteindelijk nipt wonnen dankzij een navigatiefout van hun…Na 67 uur wedstrijdzeilen met slechts 15 minuten voorsprong op Age over de finish! We waren zeer tevreden met onze vierde plek, zoals Johannes Hobma het ooit eens zo mooi verwoorde: als eerste gewone scheepje na de racemachines!
Bij het keerpunt in Warmond spreekt een man ons aan: “ik heb jullie gisteren nog gezien in Workum! Ik stond daar op de dijk naar jullie te kijken” “Oh was U dat!”, - alweer Paul!
Dankzij het rustige weer was het ook een relaxte race. Vrijwel alle manoeuvres verliepen soepel. Een vervelende uitzondering was het scheuren van onze steun en toeverlaat, de prachtige halfwinder, toen de schoot achter een paaltje bleef haken. Een dipje had ik zelf ’s avonds de tweede dag toen eerste de jaaglijn hopeloos in de knoop zat, en ik vervolgens tegen de koplampen van de tegemoetkomende auto’s met geen mogelijkheid kon zien of de eindelijk ontknoopte jaaglijn wel of niet over de mastjes van die dure bootjes zou lopen, en of er wellicht nog kleine steigertjes in de schaduw van de berm onzichtbaar lagen te wezen. Maar goed, de Bennenbroekerbrug was een brug te ver, we haalden die niet vóór 22 uur, en dus waren we veroordeeld tot 6 uur slaap… En dat doet dan wonderen! De rest van de zeiltijd kon ik dan ook weer vrolijk genieten van de race.
De aloude navigatie op kompas en passer verliep soepeltjes (althans bij ons aan boord ;-)), en nu we beducht waren op de vele en rare lichtjes bij het naviduct van Enkhuizen ging ook het binnen (en weer buiten) kruisen van de sluis aldaar heerlijk makkelijk!
De derde nacht van de race (de tweede op het IJsselmeer), heb ik heerlijk op dek geslapen, in m’n dekentje gerold, af en toe m’n hoofd oprichtend om te constateren dat alles goed ging en Joris en Paul gewoon door-dobberden of door-boomden om uit de windstilte te komen.
De strontrace 2012. Het beloofde een epische gebeurtenis te worden. Er was hard getraind, zowel aan boord in de speciale trainingsweekenden met Bernard en Martijn als trainer, als thuis en in de fitnessruimte of sporthal. We hadden alles goed voorbereid, alles was al zaterdag af en klaar voor de wedstrijd. Wat eigenlijk weinig rust gaf omdat iedereen om ons heen nog hard aan het klussen was, wat je toch op de zenuwen gaat werken. Maar het kluslijstje was oneindig vaak doorlopen en alles was gereed!
Maar maandag ochtend werd al gauw duidelijk dat de wind, zo mogelijk, nog minder was dan voorspeld. Er was geen wind. In plaats daarvan was er mist, zoveel mist dat de start misschien wel uitgesteld zou moeten worden. Buiten ’t sol lag een bootje van de kustwacht en we zouden pas uit mogen varen als het zicht minimaal 200(?) meter was. Maar gelukkig was men van mening dat er inderdaad genoeg zicht was en kon de wedstrijd van start gaan!
De start is altijd een vreselijke gebeurtenis. Iedereen heeft hulp van de wal en doet zijn best dit zo goed mogelijk te misbruiken door een enorme jaagploeg aan wal te hebben, en is dan ook in overtuiging dat het zeker een aantal schepen in zou moeten kunnen halen. Zo ook wij. Het plan was om de mast te strijken, zodat we binnendoor zouden kunnen oplopen zonder dat het opgelopen schip de lijnen los moest gooien, wat dat doen ze dan toch weer te laat en dat is alleen maar moeilijk. Maarja, zoals ik al zei, we waren niet de enigen. Daarbij waren de regels over het inhalen van een jagend schip anders dan we hadden verwacht. Kortom, een enorme chaos, veel gescheld geroep en gestress. Gelukkig is alles heel gebleven en we hebben er niets op verloren. Sterker nog, dankzij de fanatieke jaagploeg die nog over het dammetje door bleef jagen hebben we in de uitgang van het sol nog wat ingehaald!
Tsja, dan kom je het IJsselmeer op.. Zonder wind, in de mist. Een beetje bomen dan maar? Het is immers een wedstrijd.. Maarja, je kan toch moeilijk het hele eind naar Enkhuizen of Lelystad gaan bomen. Gelukkig kwam er al snel een briesje en konden de bomen weer uit het water. Pal voor een zeer miniem windje door een spiegelglad IJsselmeer met de beurtveer vlak achter ons en de strontschepen om ons heen, af en toe wel zichtbaar maar vooral verborgen in de mist.
De eerste fout hebben we al snel gemaakt. In de mist navigeren is natuurlijk best een uitdaging, en we wilden er zeker van zijn Stavoren niet te missen. Dan denk je steeds weer: hm, zouden we er niet al moeten zijn? We maken toch zeker wel 2 knopen sinds zo laat en dan die koers en dan hm hm.. Naja, voor de zekerheid nog een 5 graden zuidelijker? Dan missen we het in elk geval niet. Naja dat deden we ook niet. Opeens kwam er een dijk uit de mist oprijzen. Eerst natuurlijk even kijken, he is dat een dijk? Een wolk? Trekt de mist op? Nee wacht, het is de dijk en we gaan er recht op af. Snel snel oploeven, is het bezeild met de halfwinder? Nee, ja, nee, net niet? Dus die ook maar snel gestreken om even aan de wind te kunnen. Ondertussen natuurlijk balen en proberen uit te vinden hoever we dan wel niet van Stavoren zijn. Gelukkig voor onze gemoedsrust deed de Engelina Smeltekop precies het zelfde. Ze verschenen uit de mist om pal voor de wind op de dijk af te gaan, om vervolgens, net als wij, op te loeven. We lagen in elk geval geen laatste en we waren ook niet de enige die deze fout hadden gemaakt!
We besloten over Lelystad te zeilen, een keuze gebaseerd op enerzijds het feit dat we, om te winnen, toch een zeker risico zouden moeten nemen. En anderzijds op berekeningen met brugtijden, wind voorspellingen en dat soort zaken. De reis naar Lelystad verliep eigenlijk heel voorspoedig. Met de halfwinder afwisselend te loevert en aan lij ging het ook nog best redelijk snel. En het was zeer ontspannen, zoals Jesper hier laat zien! De eerst moeilijkheden kwamen pas weer bij de aanloop naar Lelystad. Het bleek erg moeilijk om de lichtlijn te vinden, we waren dan ook wel een beetje gehandicapt. Nachtblind, kleurenblind, beide of gewoon moe. Maar het is eigenlijk niet fout gegaan, en we zijn ook nauwelijks omgevaren. In de sluis lagen we samen met de Maria van de zware stront, en de Engelina Smeltekop. Een goede motivatie, we hadden verwacht dat zulk een racemachine al vele mijlen bij ons weg gelopen zou zijn.
Het stuk naar Amsterdam was eigenlijk grotendeels hetzelfde. Twee man aan dek, rustig windje, een beetje ruimig, maar soms ook wel net voldoende om binnen de wind de varen. En de engelina smeltekopen en de Maria liepen slechts een beetje uit. Het lijkt wel een vakantietochtje!
Het ij in zeilen ging ook prima, even met 4 man aan dek om alles te strijken en een beetje op te ruimen en dan op de motor door de sluizen en op naar Amsterdam! Over Amsterdam gaan was een gokje, want het zou krap worden of we de bruggen voor haarlem wel zouden halen voor 10 uur s avonds, en als we gestremd zouden liggen zou de kans op een roemrijke overwinning van minimaal naar een imaginair vervallen. Maar zo zouden we wel een groot deel kunnen zeilen, en met een beetje wind zou het te halen moeten kunnen zijn.
Amsterdam in! Nu begon het echte werk, niet meer lui zeilen maar bomen, jagen, trekken, duwen en prutsen. Super gaaf natuurlijk om ’s ochtends vroeg rond 7 uur amsterdam in te gaan en door de ontwakende stad te bomen. Mensen die dronken naar huis fietsten na een lange avond, of vol goede moed naar het werk vertrokken. En dit alles verstopt onder een dun laagje mist. We hadden ons redelijk voorbereid op dit gedeelte van de race en we hadden al een redelijk idee van waar we wel en niet konden jagen. Dat bleek zeker niet overbodig te zijn geweest want we zijn alsnog hier en daar de mist in gegaan, aan de verkeerde kant gaan jagen, gaan jagen voor een tekort stukje of niet gaan jagen waar het eventueel wel had gekund. Maar op zich denk ik dat we redelijk tevreden kunnen zijn. We boomden hard, jaagden hard en behalve dat we misschien hier en daar een klein kansje hebben laten lopen hebben we slechts een enkele fout gemaakt. Namelijk de werp-bol aan de jaaglijn laten hangen toen we deze weer aan boord gooiden. Natuurlijk bleef die ergens achter haken en moest losgesneden worden. Maar we hebben hem natuurlijk wel meegenomen, want je mag niets achterlaten! Als bonus wachtte de sluis aan het einde van Amsterdam op ons met schutten, wat ons weer gelijk bracht met de Engelina Smeltekop, die toch zeker een half uur eerder Amsterdam in mocht.
Na de sluis snel de mast omhoog en kijken of er wat te zeilen valt op de Nieuwe meer! De wind viel tegen maar was toch zeker wel aanwezig. Helaas werd de voorsprong die we hadden gekregen door snel de mast en zeilen te zetten teniet gedaan door de enorme lappen stof die de Engelina omhoog hees. Het is en blijft natuurlijk een racemachine! Al gauw kwamen we in de Haarlemmerringvaart, waar eigenlijk niet meer te zeilen viel, teveel luwte en te weinig wind. Goed voor ons om de Engelina weer in te halen, maar jammer voor onze energie, want we moesten gaan bomen. Iets waar we duidelijk beter getraind in waren, hoewel het leeftijdsverschil misschien ook een rol heeft gespeeld, want we waren de Engelina zo weer voor. Ook de aanmoediggingen van de wal waren in ons voordeel! Helaas was de Bosrandbrug in groot onderhoud, wat blijkbaar een reden was om hem met een te verwaarlozen snelheid te openen. Dus de Engelina had alle tijd om de hard verdiende voorsprong rustig in te bomen, jagen en roeien. Maar toch, wel weer spannend!
Na de brug tot de Westeinder plassen bleef het spannend, als we een stukje konden bomen of jagen haalden we hun in, als er wat meer wind kwam haalden ze ons in. Als we zo naast elkaar lagen met de zeilen aan loef en lij, moest er niemand anders op het idee komen om in te halen, want dat was gewoon geen ruimte voor. Het laatste stukje liepen ze toch wel snel uit, en we waren bang ze niet meer terug te zien. Tot op de kaag bleef het eigenlijk hetzelfde. Voor de wind, ruime wind, af en toe een boompje erin als we niet zo snel gingen dat je achter je boom aan moest rennen. De fokkeloet en de giek versperden het hele vaarwater, en als er iemand langs moest moesten we wat inhalen, of dichter langs de wal varen en goed op alle mastjes, bomen en lantarenpalen letten. Het enige treurige verhaal was de gescheurde halfwinder. Tijdens het aan wal zetten van een jaagploeg was ik niet oplettend genoeg om de schoot over een paal heen te wippen. De schoot bleef dus hangen en scheurde het zeil flink in. Eerst dachten we nog het te tapen zodat we het nog zouden kunnen gebruiken op de kaag, maar dat bleek toch te hoog gegrepen.
Vervolgens de Kaag op, door de Boerenbuurt, een klein vaarwatertje wat nauwelijks breed genoeg was om de giek goed buitenboord te houden. Natuurlijk was dat geen probleem voor een scheepje als dat van ons! De kleinste zijn heeft ook zo zijn voordelen. Op de kaag hebben we de genua van Joris zijn vader nog gezet, naast de fok, en dat stond eigenlijk ook best heel mooi! De heenweg langs ‘t Leede zodat we op de terugweg over het Joppe konden, dat was breder om te kruisen. Aanleggen in Warmond ging erg rustig, misschien iets te rustig, maar ach, op die seconden gingen we de wedstrijd niet verliezen, maar op ongelukken eventueel wel, dus dat is wel prima zo. Een uurtje rust was zeer welkom en we hebben er goed gebruik van gemaakt! Even het logboek bijwerken en opruimen, en verder lekker rustig een soepje eten, vragen hoe het de rest vergaat en naar de wc.
Een goed benutte werk, want nu begon het echte werk. We hadden in een snelle berekening bedacht dat de laatste brug waarschijnlijk niet menselijk haalbaar zou zijn. Maar het is een wedstrijd, dus een prima moment om het onmogelijke te realiseren. Uit mijn hoofd, het is waarschijnlijk anders, moesten we nog 18 km in 4 uur, een som die we minstens elk uur opnieuw hebben gemaakt om onze kansen in te schatten. Het is er helaas niet rooskleuriger van geworden. Een gemiddelde van rond de 2.5 knopen. Zonder een zuchtje wind en met een stuk opkruisen gevolgd door 13 kilometer bomen en jagen. Het zou mogelijk moeten kunnen zijn, dus we hebben er hard aan getrokken! Bij het afvaren en opkruisen was de Willem Jacob vlak achter ons. Een mooi gezicht natuurlijk met zonsondergang! De Engelina Smeltekop was echter al een half uur eerder vertrokken en buiten zicht. Kruisen zonder wind gaat natuurlijk tergend langzaam, zeker gezien onze haast, toch liep ze nog wel redelijk door het vlakke water.
Vervolgens bomen en jagen. Er valt niet zo veel over te zeggen. Over bootjes lopen of onder bruggen door bomen, verder valt er weinig over te vertellen. Ik had nog even valse hoop gezaaid omdat ik een brug te veel had geteld, maar helaas, het bleek toch een brug te ver. Dus de laatste kilometers toch maar iets rustiger gelopen. Waar we de Engelina trouwens nog tegen kwamen, die lagen langs de wal koffie te drinken en een korte pauze te houden. Wel een voldoening dat we ze weer zijn ingelopen op het stuk jagen en bomen. Hoewel we dachten dat ze besloten hadden daar te blijven voor de nacht, omdat zij ook niet onder de volgende brug door konden, bleek dat ze zich niet bewust waren van de stremming en zijn ze later naast ons komen liggen, waardoor we s ochtends weer precies gelijk begonnen. De benen waren toch al te moe om op te tillen. En dan lig je daarom 11 uur voor een dichte brug, tsja, dan maar slapen! Dat hebben we gedaan, met heel veel plezier.
Na een klein nachtje slapen en het einde al een beetje in zicht viel alles wel redelijk mee. Natuurlijk heeft iedereen nog wel last van een algemeen energie tekort, maar het viel eigenlijk nog wel mee. Nog een klein stukje bomen en jagen en dan Haarlem door. Eigenlijk ging dat wel goed allemaal. We zijn nog enorm vast komen te liggen toen we mensen aan de wal zetten om te gaan jagen. Heel flink vast want we kwamen er onmogelijk weg met 2 bomen op de kont. Maar voor de prijs van een natte broek van Bernard konden we toch loskomen. Het laatste stukje Haarlem kon gekruist worden, een welkome en leuke afwisseling na toch zeker 5 (?) uur bomen en jagen. Door de keersluis, weer een soepje, mast weer plat en we moesten alweer weg, nog voordat de soep afgekoeld was. Nog een klein eindje, 2 uur ongeveer, bomen, en dan zou het klaar zijn met de fysieke arbeid!
En weer het IJsselmeer over, dit keer kruisend en met een beetje meer wind. Een beetje navigatie, slapen, aan de wind zeilen en af en toe een overstag. De sluis bij Enkhuizen hebben we grondig aangepakt om niet op een willekeurige dam of verkeerde sluis te eindiggen. Wat absoluut geen overbodige luxe was aangezien, in elk geval in mijn ogen, elk lichtje of op de verkeerde plaats lag of op de verkeerde plaats stond aangegeven op de kaart. Nouja dat viel stiekem wel mee natuurlijk, maar het was wel goed dat we er de tijd voor hadden genomen. De sluis door en het Krabbegat uit kruisen. Nog maar een aantal mijl te gaan! De wind werd echter wel minder tot niets. Gelukkig had Joris nog een geheim voorraadje energie om ons door de windstilte te bomen! Waarna de wind oppeens weer flink aantrok en we het water bijna in het gangboord hadden staan. We verwachten dat de Engelina al wel gefinished zou zijn, het half uurtje voorsprong dat we met bloed zweet en tranen hadden gecreëerd met bomen jagen en kruisen tot het Noordzeekanaal hadden ze er immers al binnen een uurtje weer af gezeild, ze waren ons nog erg dicht gepasseerd ergens net buiten het IJ. Maar dat viel dus wel weer mee, want ze kwamen in de zeer vroege uurtjes donderdag oppeens uit de duisternis opdoemen. Halve wind en moeilijk hard zeilend. Het klassieke probleem van een racemachine; teveel zeil op te weinig schip. Ze kregen de enorme fok niet weg.. Het zou toch nog spannend worden!
Het sol was relatief snel gevonden, zeker gezien de lichtboei die niet werkte. De dwarspeiling naar de strekdam was zelfs perfect. Het sol zelf hadden we bedacht te gaan jagen, de wind was toch bijna tegen en de wind zeer miniem. Dus bij de steiger bij Reid aan wal gesprongen, of tegen de wal gesprongen, en toen met goede moed aan de laatste loodjes begonnen. Tot we over ons schouder keken en de Engelina met een prima snorretje het sol in zagen zeilen. Aan boord werd met ook wat zenuwachtig en is het zeil nog even bijgezet, wat verassend veel helpt, ook zonder wind. Gelukkig vielen ook de zeilen van de Engelina al snel in. Dus hebben we toch met een prima 20 minuten voorsprongen netjes 4ᵉ kunnen finishen! Hoger dan we hadden gehoopt.
Al met al een zeer geslaagde wedstrijd. Relatief ontspannen, weinig stress, alleen de halfwinder kapot gemaakt, goede keuzes gemaakt, geen ruzies, goede sfeer, mooie grappen en een prima resultaat! Volgend jaar weer, en dan nog beter, en zeker voor de recordtijd door Amsterdam.
In oktober 2010 bestond Vriendschap 100 jaar. Dat was een bijzonder jaar. En om dan met zo'n klein scheepje binnen een uur na de nummer 1 te eindigen was fantastisch! We hadden onderweg in alle sluizen naast de Swanneblom gelegen. Age Veldboom was alleen veel slimmer in het laatste rak van Lelystad af. Hij had de luwte van de Houtribdijk en was ons daarom te slim af.
Eindelijk is het er van gekomen. We hebben de strontrace gevaren met Vriendschap. Ik was zelf al eens mee geweest op de Rust met Frans Eisenloeffel als schipper. Bernard en Peter hebben hem al meerder malen gevaren. Peter heeft de race der races zelfs al 1 of 2 keer geschipperd op de Rust. We wilden alle 3 graag weer eens meedoen en na vorig jaar toen Jelle Reid de Jong met ons scheepje had gevaren was het voor ons duidelijk. Nu nog een vierde man. Dat werd Simon, de oudste zoon van Bernard. Dat bleek een heel goede keus. Het was een fantastisch evenement. Helaas zijn we ondanks een heel goede 4e tijd als laatste geclasseerd. We hadden een aantal minuten gestoomd op een plek waar dat niet is toegestaan. Jammer, maar heel terecht.
De start was op maandag om 13:00 gepland. Een en ander duurde wat langer omdat de schippersvergadering wat uitliep en omdat de shanty-koren van geen ophouden wisten.
De zware klasse mocht eerst vertrekken. Het gevolg was dat wij op de 4e plek liggend geen vaart konden maken.
Uiteindelijk kregen we vrije wind en konden we gang lopen. Hieronder enkele foto's van het de stichting zeilvaart Warmond.
Het eerste stuk konden we Johannes nog achter ons houden, maar daarna maakte hij een slim klapje naar de hoge wal en was hij weg. We zagen hem pas weer in Warmond waar hij net wegvoer toen wij aankwamen.
Na Haarlem werden we allerhartelijkst ontvangen in Spaarndam in de prachtig gerestaureerde Kolksluis. En we kregen onreglementair erwtensoep aangereikt. Ons is verzekerd dat iedereen dat had aangenomen :-). Het smaakte geweldig, maar we zagen er wel moe uit!
Na Spaarndam konden we door naar Buitenhuizen. Dat ging moeizaam door de vele hoge bomen op de oostelijke oever. Uiteindelijk hebben we op de motor het Noordzeekanaal bij nacht getrotseerd. Niet te geloven dat we dat 25 jaar geleden zonder moter en alleen een paar olielampjes als navigatieverlichting hebben getrotseerd. Peter en ik hadden de eerste wacht.
Op het Buiten-IJ hebben we geankerd tot we 5 uur hadden geneutraliseerd. Achteraf had ik de bemanning iets eerder moeten wekken, we hebben met opstaan een kwartiertje verloren. Kennelijk had iedereen wel zijn slaap nodig. Bernard en Simon namen de wacht over zodra we onder zeil waren. We hebben daar voor het eerst gereefd en dat was nodig. Volgens track en trace voeren we constant tussen de 7 en 8,5 knoop met ruime wind.
Helaas waren we onbekend met de 'nieuwe' situatie bij de sluizen bij Enkhuizen. We raakten daar verzeild bij de keien op lager wal. En omdat ons dopje soms op zulke hoge golven slecht overstag wil hebben we de motor bijgezet. Dat kostte ons helaas een goede klassering. Na de sluis ging alles heel voorspoedig. We waren na 6 uur en een paar minuten van het Buiten-IJ naar It Soal gespeerd. Dat is onwaarschijnlijk hard.
Het was werkelijk schitterend om na zo'n tocht en zo'n nacht naar het gasvuur van de vuurtoren van Reid te varen met het ochtendgloren erachter!
Het binnenlopen ging wat minder voorspoedig. Het was in de wind op, dus moesten we bomen. We hadden daarvoor de mast gestreken. Maar om de één of andere reden kregen we het schip geen meter vooruit en ook niet in de wind op. Simon had na een minuut of 5 ineens door wat er aan de hand was. De dirk hing om een boeitje. Hieruit bleek dat we toch wel moe waren.
Toen we om 8:07 op woensdag voor de steiger lagen bleek dat we 4e varen en dat we een zuiver zeiltijd hadden van 41:47. Dat zou in de voorgaande 4 jaar snel genoeg zijn geweest om te winnen :-). Dat kun je natuurlijk niet vergelijken. We hadden dit jaar een heel gunstige wind. Volgend jaar zal het dus zwaarder worden!
Maandag is het zover. We doen mee met de Strontrace. Peter, Bernard, Simon en ik! Het wordt zo als het er nu naar uit ziet licht weer. Voor diegenen die de Strontrace niet kennen. Het is een historisch zeilevement dat dit jaar voor de 36e keer wordt gehouden. Het is een race voor tradiotionele schepen van Workum (Friesland) naar Warmond (bij Leiden) en weer terug. Het is altijd laat in oktober en vaak zwaar. Ik heb hem zelf een keer eerder gevaren met de Rust na Arbeid, destijds met Frans Eisenloeffel, Bernard, Peter en een zeeman van wiens naam ik niet meer weet. Frans had hem bij Weismuller opgeduikeld.
Frans was schipper en kok. We zagen hem niet veel bovendeks, hij was vooral hazen aan het bereiden. Er kwam een constante stroom lekkers naar boven. Dat hield ons toen wel 3 dagen en nachten op de been.
Reid de Jong is bedenker en aanstichter van dit fantastische evenement (net als gelijktijdig de beurtveer en de visserijdagen).
Jullie kunnen ons vanaf maandag 12 uur volgen via de track en trace site van de race.
Vorig jaar heeft Jelle Reid de Jong (de zoon van) de wedstrijd gevaren met ons scheepje.
