Vroeg in het vaarseizoen alle 9 bruggen besteld bij de provincie voor zaterdag 7 maart. Binnendoor via Bolsward-Wommels-Winsum over naar de werf in Franeker. De motor startte gelijk zonder problemen en de eerste brugwachter melde zich al bij het schip in de havenkom van Workum dat hij er klaar voor was. Wij (Aletha, Bernard en Bert-Jan) nog snel de kerstverlichting opgeborgen en losgegooid. Tuf, tuf met de mast plat richting het noorden. De brugwachters staan te popelen op deze prachtige voorjaarsdag. Overal vlotte brugbediening en weinig wind, de inschatting van de vaartijden klopten niet helemaal en we zijn ruim een uur te vroeg in Wommels. Hier waren 3 brugwachters en 4 pogingen nodig om de brug in beweging te krijgen na de winterslaap, maar verder dus een voorspoedige tocht.
Er staan weer een aantal winterklussen op de lijst.
Op de werf eerst de giek nog van boord getild en het beslag van de grootschoot eraf gehaald. Rob komt morgen de giek kaal halen met de bandschuurmachine. Maar voordat de giek weer gelakt kan worden moet ze een aantal dagen drogen en 2 slechte plekken gerepareerd worden met gelijmd oregon. Omdat er op zondag geen herrie gemaakt mag worden op de werf wordt het verlijmde deel met de handschaaf weer tot rond hout geschaafd. Net als in de vorige eeuw.
Het eerst volgende weekend was er een Air B&B geboekt in Franeker en de werf Nieko heeft een kraan geboekt om Vriendschap uit het water te halen ( zie logboek klussen 2019). Er is een andere kat met een kortere dissel, dus moest de opsteker eraf om bij de dissel te komen. Achter het schip blijft er dagenlang uit de kielbalk water druppelen = een gaatje. Dat stuk staal gaan de lassers van de werf vernieuwen. Maar verder ziet het onderwaterschip er prima uit.
We vermoeden een pandemie maar zijn nog onwetend wat dat voor iedereen gaat betekenen de komende weken, maanden. Beetje zorgen of het allemaal weer gaat lukken in 3 weekenden, want er zijn ook afmeldingen onder de helpende handjes wegens verkoudheid en ziekteverschijnselen en onzekerheid. Het Corona virus is nu ook in NL geconstateerd en de nieuwe overheidsmaatregelen zijn het gesprek van de dag.
Maar met 1.5 m afstand van elkaar en vaker je handen wassen en in je elleboog niezen kun je nog wel schuren bikken en slijtlaagjes aanbrengen op een 15 meter lang skûtsje zonder elkaar in de weg te lopen.
In het eerste weekend: schoon, ontvet, gekrabt en roest gebikt op dek en rondom + 2 laagjes menie op de kale plekken. Ook de kale plekken van het onderwaterschip kregen 2 laagjes ( zilver en zwart). Andere jaren zagen de zwaarden er na een seizoen uv-licht en zout water er niet meer uit. Maar dankzij de nieuwe zwaardhoezen zit de lak er nog goed op en hoeven de zwaarden dit jaar niet kaal geschaafd alleen licht opgeschuurd te worden. De zwaarden, settleboarden en helmhout en worden ook roerblad licht opgeschuurd en opnieuw gelakt. Jeroen van de ABC werf Amersfoort komt het nieuwe schuifluik passen. Hij noemt de zonnige werf net een speeltuin.
Op de terugweg gaan we afsluiters halen voor de WC aan boord. De winkel heeft uit eigen voorraad een wasbakje gebouwd bij de ingang. We lachen een beetje schaapachtig om hun inventiviteit, maar krijgen ook gelijk een beetje voorproefje van wat ons thuis te wachten staat. Op de terugweg zegt de radio dat per direct alle horeca dicht gaat. Gister nog uit eten geweest in Franeker, dat voelde nog veilig.
Het tweede weekend ziet de wereld er anders uit. Door de lockdown zijn de supermarkt en bouwmarkt nog net open. Alleen noodzakelijke werkzaamheden buitenshuis gaan door en iedereen is alerter. Ook op de werf komt Corona dichterbij. Overnachten in Franeker is plots niet meer mogelijk. Het aantal klussers per dag is beperkt. Wie zich goed voelt en het risico aandurft komt met eigen vervoer en werkt met een klein ploegje. Maar een dagje klussen is een welkome afwisseling als de rest van de week hele dagen verplicht thuis zit en alle overige activiteiten (behalve thuiswerken achter de computer) zijn afgelast.
We bedenken leuke manieren om elkaar op afstand te begroeten. Koffiedrinken doen we gezamenlijk buiten in de luwte, want in het koffiekantoortje kun je geen afstand houden en het sociale aspect is minstens zo belangrijk. Zo is het toch nog gezellig vrienden van Vriendschap en werfmensen weer te zien. Net als voorgaande jaren, maar toch anders.
Thuiswerken kan ook. Terwijl de blokken in de achtertuin in Arnhem een 3e laagje lak krijgen, wordt er in Amersfoort op het binnenplaatsje het mastboord geschuurd. En als je dat dan verneemt via de signal app, ben je toch ook een beetje samen aan het werk.
En ziedaar een glimmend scheepje: mooie giek, nieuwe okan zwaardstrijkers, vlak gebikt en gevet onder de kachel en achterste kooien, mooi bruin/zwart geschilderd rondom en onderwaterschip in de anti-fouling. Afsluiters waterdicht en dan is ze klaar om weer in het water te worden getild.
Vriendschap wordt pas 12 april teruggevaren naar Workum en strandt voor een niet draaiende spoorbrug; hoewel er bijna geen treinen meer rijden in de Coronacrisis. Gelukkig kan Rob het schip op een normale werkdag wel naar de eigen ligplaats brengen waar het een tijdje in quarantaine blijft. Niet omdat we er ziek van zijn geworden maar omdat de wereld om haar heen stilligt.
Het contact onderling gaat nu via de app, mail en videobellen. In april/mei komt er af en toe iemand aan boord ( niet meer dan 3 tegelijk) om gewoon even aan boord te zijn. En schroefjes, schuifluik, klampjes, zwaardvallen, waterstag, giekbeslag, kacheltje te bevestigen. Schoon te maken of de vloer te witten, hydraulin op de huik etc etc. Alle scheepjes en huizen en tuinen worden vertroeteld omdat er nog niet gevaren/gerecreëerd kan worden.
We missen de wind in haren, maar verder geen klagen.
En de lente weet van niets.
Aletha
Ps met dank aan alle (thuis) klussers
