Stuur een e-mail om te boeken of meer informatie te ontvangen.
Opstappen tijdens zeilactiviteiten
Je bent van harte welkom aan boord op de avond voor vertrek.
Tijdens de weekeindtochten vanaf 20:00 uur of de waddentochten vanaf 18:00 uur.
We verwachten je, tenzij anders vermeld of in overleg, uiterlijk om 10:00 op de ochtend van vertrek aan boord.
Zie de informatie over onze tarieven.
In Rep en Roer de jongerenvereniging die op het skûtsje Vriendschap zeilt vanaf 2012 is opgeheven. De schippers zeilen inmiddels op de oceanen en gaan de komende jaren de wereld rond in hun Lotta.
Volg ze op sailingaround.earth
Ergens voor de zomer hadden we besloten als ‘In Rep en Roer’ de strontrace te varen: ondergetekende mocht als enige oudje mee met oudgediende maar nog wel jonge hond Simon, terwijl Jesper, Joris en Paul elke voor 2/3 telden om dat ze voor het eerst meededen. De vierde strontrace van de Vriendschap was de eerste van In Rep en Roer, en stond meer dan ooit in het teken van ‘Vriendschap’! We hebben zoveel fysieke en mentale steun gekregen van zoveel mensen, fantastisch gewoon!
Allereerst was daar natuurlijk Martijn die ons getrained heeft in het trainingsweekend en gecoached voor en tijdens de race! Dan Aletha, die de reflecterende wimpel maakte en bevestigde; Peter die ons behoedde voor vermeende last minute optimalisaties; Rob en Carole die hun werkplaats ter beschikking stelden voor het bijschaven van de vaarbomen; Coby voor de heerlijke strontrace koek, Elsbeth en Aletha voor de kokerij; en dan natuurlijke Els, Janneke, Vief en Djuna die driftig mee jaagden, niet alleen het Soal uit maar ook nog het dijkje over!
Aan het begin van de ringvaart vroeg ik aan een bouwvakker bij de Bosrandbrug of hij wist hoe hoog het vaste gedeelte in aanbouw was? Dat wist hij niet, maar hij wist wel dat er kort daarvoor ook al twee dames langs geweest waren die zich precies hetzelfde hadden afgevraagd… Jawel hoor: niet alleen al tijdens de voorbereidingen, maar ook tijdens de race waren we nooit lang alleen. Steeds weer stond er op een steigertje Coby en Vivienne te zwaaien en te juichen, dan wel Janneke en Martijn te filmen (van Martijn zagen we alleen zijn gele I-Pad hoes), en van velen van jullie kregen we SMSjes met goede raad en lieve aanmoedigingen! Het ontroerende toppunt van jullie steun was een ware wave op een steigertje nabij de Kaag… 😉
Roept een oud vrouwtje als we heel rustig met de halfwinder te loevert door de Ringvaart zeilen: “Wat een mooi plaatje!” antwoordt Paul: “Ja, U ook!”
De wedstrijd zelf was ook vriendschappelijk. We hadden voornamelijk strijd met Age Veldkamp. Age is een oude bekende van ons… Was het niet de strontrace van 2010 waar we elkaar het hele stuk van Spaarnwoude tot de Kaag al jagend en bomen achterna zaten? Toen voer hij zijn eigen schip de Swanneblom, nu had hij de Engelina Smeltekop, een sneller IFKS skutsje, maar desalniettemin bleven we de hele ringvaart zo’n beetje boord aan boord. Zij waren met 8 krasse knarren (grijze groentjes noemden ze zichzelf), wij met 4 jonge honden. Alle ingrediënten voor een mooie race, die wij uiteindelijk nipt wonnen dankzij een navigatiefout van hun…Na 67 uur wedstrijdzeilen met slechts 15 minuten voorsprong op Age over de finish! We waren zeer tevreden met onze vierde plek, zoals Johannes Hobma het ooit eens zo mooi verwoorde: als eerste gewone scheepje na de racemachines!
Bij het keerpunt in Warmond spreekt een man ons aan: “ik heb jullie gisteren nog gezien in Workum! Ik stond daar op de dijk naar jullie te kijken” “Oh was U dat!”, - alweer Paul!
Dankzij het rustige weer was het ook een relaxte race. Vrijwel alle manoeuvres verliepen soepel. Een vervelende uitzondering was het scheuren van onze steun en toeverlaat, de prachtige halfwinder, toen de schoot achter een paaltje bleef haken. Een dipje had ik zelf ’s avonds de tweede dag toen eerste de jaaglijn hopeloos in de knoop zat, en ik vervolgens tegen de koplampen van de tegemoetkomende auto’s met geen mogelijkheid kon zien of de eindelijk ontknoopte jaaglijn wel of niet over de mastjes van die dure bootjes zou lopen, en of er wellicht nog kleine steigertjes in de schaduw van de berm onzichtbaar lagen te wezen. Maar goed, de Bennenbroekerbrug was een brug te ver, we haalden die niet vóór 22 uur, en dus waren we veroordeeld tot 6 uur slaap… En dat doet dan wonderen! De rest van de zeiltijd kon ik dan ook weer vrolijk genieten van de race.
De aloude navigatie op kompas en passer verliep soepeltjes (althans bij ons aan boord ;-)), en nu we beducht waren op de vele en rare lichtjes bij het naviduct van Enkhuizen ging ook het binnen (en weer buiten) kruisen van de sluis aldaar heerlijk makkelijk!
De derde nacht van de race (de tweede op het IJsselmeer), heb ik heerlijk op dek geslapen, in m’n dekentje gerold, af en toe m’n hoofd oprichtend om te constateren dat alles goed ging en Joris en Paul gewoon door-dobberden of door-boomden om uit de windstilte te komen.
Aan boord: Bernard en Martijn (gastschipper), Yoram, Jesper, Simon, Louisa, Cornelis, Aletha
Overvaren van Workum naar Nederland
Cornelis is de eerste aanmelding die via Google search de In Rep en Roer website had gevonden. Louisa en Cornelis waren nieuw aan boord van een skutsje, maar niet geschikt als DDS, dat bleek al snel, want beide hadden enige zeilervaring. Martijn was gevraagd als trainingsschipper en hij wierp zich tevens op als domme deelnemer simulant voor de schippers in opleiding IRER. Met grijze hemel en regen buien boomden we weg uit Workum. Voortdurend kreeg een andere schipper de leiding over de bemanning: kaart lezen, plan trekken, heldere uitleg en instructies geven en vooral overzicht houden was het leerdoel. Maar ook altijd een alternatief vooraf bedenken, wat als....de wind draait.. wat als de brug niet op tijd opengaat... wat als je aan lager wal geraakt... Oeps! Er zit ook nog een 3e dimensie aan een schip; nl een 13 meter hoge mast. Schipper worden valt nog niet mee.
Martijn had een aantal leuke opdrachten in petto; varend aanleggen aan een willekeurig steigertje bij ... ( Jesper en Simon); schip vastlopen op het strandje (Louisa), man over boord- stootwil op open water ( Simon), de brug en sluis met tegenwind (Yoram). Jaagploeg op de wal ( Simon). Mast strijken en hijsen (iedereen). Elke manouvre werd nabesproken. Maar het hoogtepunt was toch wel het met z'n allen prutsen in een klein vaartje met 3m killend grootzeil hoog aan de wind. Om de moeilijkheidsgraad nog wat te vergroten af en toe een luwte of een pijp of praam; alsof het vaartje nog niet smal genoeg was.
Gelukkig liet Nederland (gehucht iets ten noorden van Blokzijl) zich weer van zijn mooiste kant zien, rustig bomend in het avondzonnetje kwamen we onder het lage bruggetje door. Ooievaar op z'n nest en een begroeting van kwakende eendjes. Het was weer prachtig voorjaar, bedankt boer Jacob, dat we daar elk jaar weer mogen liggen het weekend voor de mattenschippersrace.
Aletha