Aan boord; Bart, Daniella, Harry, Dita, Aletha, Bernard (schipper)
Bart en Daniella tref ik op de parkeerplaats. Ze hebben biologische lekkernijen meegebracht vanuit de Texelse jurt waar ze op vakantie waren. In de knusse kombuis nog gekookt en snel onder de dekens. Het schip is droog en de kachel hoeft niet aan. De volgende morgen verkennen we Workum (incl slager Blom) voor nog meer biologische boodschappen. Harry, Dita en Bernard zijn precies op tijd voor de koffie en het veiligheidsrondje. Trossen los, bomen we richting de sluis, het is zonnig. Bij de jachthaven nog water en diesel tanken voor we onder zeil langs de vuurtoren (in de steigers voor renovatie) naar buiten varen. Najaarszonnetje en een briesje zorgen voor aangename voortgang. De verhalen van eerdere zeilervaring komen los. Bij Stavoren weer naar binnen. Prachtig gekruist door een nauw stukje met een boompje op de kop. Alles bezeild tot aan het eilandje waar we afmeren. Op een onbewoond eiland heb je niets aan al je geld maar tellen de vaardigheden. Dita gaat op pad om een lichtje te regelen. Allervriendelijkste buren schenken een kaarsje en een zeiljacht heeft nog ergens een oude fles lampenolie liggen. Ber en Daniella, Bart en Harry struinen het eilandje af voor brandhout. De conversatie vloeit en vele glaasjes wijn later (en thee met chocolade van de Tres Hombres) zoeken we een dubbele kooi op.
De volgende ochtend schijnt het zonnetje en dobberen we op het meer. Lunch pauze aan een klein steigertje. Het was een weekend met veel prachtige luchten, donkere buien in de verte, allerlei wolkjes, sterrenhemel etc.
Martijn en Ruth en zonen hadden het schip overgevaren. Onderweg nog een aanvaring met een skiff beleefd. Bernard en Aletha met de auto, Viv wordt door Els gebracht. Justin komt voor de vergadering met de strontrace bemanning. Alle restjes pasta in de bank worden opgemaakt. 1 Totaal 10 man schuift aan voor een zwoele zomeravond maaltijd pasta met tomatensaus aan de lange picknick tafel bij het theehuis. Ook na zonsondergang komen er nog pramen en Westlanders aanmeren in Park Groot Leerust en wordt er wedstrijd klaar gemaakt. De volgende ochtend palaver om 08:00.Vanwege de weinige ongunstige wind kunnen we niet wegzeilen van onze 2e startpositie en kiest Martijn voor een andere route dan de overige schepen die wel kunnen roeien. Er blijven 2 bomen staan en het achtje is zelfs op de track en trace te zien. Bernard jaagt nog in zijn eentje door .. Eefke krijgt de opdracht met de zwaarden in het midden van de kronkelende nauwe oude Waver en de Winkel te sturen en alles is bezeild. Voor het eerst komen we zonder motorgebruik niet eens als laatste aan in Vinkeveen. We worden op de steiger begroet met bloemetje, een neutje en een blokje kaas, wat een leuk gebaar toch weer van de geweldige organisatie. Uitgedroogd zijn we. Wouter komt aan boord.
De brandweer is bezig met een duikoefening als we zakken turf hollend aan boord brengen. Boei ronden voor het clubhuis en door de brug. Op het water is de strijdlust voelbaar. Zeil strijken voor de provinciale brug en weer een ander vaartje dan de overige schepen. Het is warm! In Mijdrecht duikt Bernard achter een boom aan die blijft staan. Bij de bruggen wordt geneutraliseerd en een tegenligger wil er ook nog langs. Stukje jagen tot aan de brug. Oh ja, het ene moment sta je op het roefdakje een bandje aan pakken en dan zie je plots sterretjes. Het eerste wat ik dacht was ”dat was de brug”. Bewijs geleverd dat ik een hard hoofd had. Wat een klap, gelukkig geen hersenschudding. Bij de sluis vliegt een drone. Het filmpje van vriendschap in de sluis staat ook op youtube: 2016-09-24 Turfrace Pondskoekersluis.
Langs de knuffelwilgen wordt er aanvankelijk langs de andere kant van weg gejaagd, met het mes bij de hand voor het geval er een vrachtauto aankomt. De meningen zijn verdeeld over de veiligheid van deze actie. We meren langszij met de kop op de kant en een hekanker. En springen in het water voor frisse duik. Zo warm. You tube. 2016-09-25 Turfrace herstart bij de Tohuissluizen
Martijn zoekt zijn zonnebril en neemt een snoekduik. De wind draait een klein beetje op precies het juiste moment waardoor ook het laatste stukje maar net bezeild was. Iedereen is op elkaar ingespeeld en we halen er echt alles uit voor de finish. Of zoals Geerhard het in zijn mailtje samenvatte; Man wat een top weekend! De medailles werden ditmaal uitgereikt door burgemeester van Warmond.
Hierna voeren Martijn, Viv en Aletha op de motor terug naar Workum. Onderweg zwaaien we naar Peter/Els en Bernard, omdat de brug niet lijkt te draaien helaas niet met vol zeil langs kunnen varen. In Amsterdam wordt Geerhard op de kade afgezet. Overnachten in Durgerdam. Het IJsselmeer is zo groen als erwtensoep en er zij prachtige schuimmotieven te zien. Het is een warme nazomer geweest.
Aan boord: Paul, Inge, Eefke, Bert-Jan, Wien, Vivienne, Rob
20-27 augustus 2016
Even een plekje vinden en aan elkaar wennen.
De afvaart uit Lauwersoog beloofde al veel goeds.
Op de Balg heeft Vivienne ons de eerste keer laten genieten van het prachtige wad. Het was een schitterende wandeling waarin we ook nog wat plastic hebben verzameld.
Weer terug aan boord heeft Inge (fantastisch) gekookt, wat ze de hele week met wisselende hulpkoks is blijven doen. Wien heeft leren messen slijpen.
De tocht van De Balg onder Schier door was schitterend door de fantastische lucht en de prachtige regenboog boven Schier. 1
We waren hebben overnacht bij Engelsmanplaat. En er waren kokkels.
Naar Nes, Ameland was best een pittige tocht, opkruisen met 6 bft.
Op de Rede van Ameland was alle tijd voor boodschappen en een natuurwandeling waarbij Vivienne ons oude cultuurelementen heeft laten zien in het landschap ten zuiden van Nes.
We zijn met een matig windje van de Koffieboonenplaat naar het Groene Strand op Terschelling gevaren.
Op het Groene Strand heeft Vivienne ons van alles verteld over de natuur ter plaatse en wat een groen strand precies is. En we hebben wieren gedetermineerd, en heel bijzonder, een broodspons gevonden. Het leek iets viezigs, maar in de puts ging het vormeloze ding weer leven!
De voorlaatste dag was er helemaal geen wind, dus we besloten de stroom te gebruiken en bij tropische temperaturen oostelijk van Griend richting Harlingen te drijven.
Op de laatste dag hebben we een prachtige tocht gemaakt van de Vlakte van Oosterbierum naar Cornwerd in een lange slag.
Aangekomen op het IJsselmeer hebben we even bij de sluizen gezwommen
Voor het eerst lagen de Eb en Vloed en Vriendschap samen in de haven. Start en finish in Den Oever. Beide schepen waren nieuwe deelnemers aan de ZBR= Zachtebed race (in 72 uur rond het Zachtebed: een zeilwedstrijd voor kleinere platbodems op de Waddenzee, als je het water weet te vinden om in te zeilen, roeien, bomen of jagen). Deze tocht wordt al 5 jaar georganiseerd door de stichting tot behoud van de BU130, een mooi initiatief waar we via - via van gehoord hadden. Doel van de wedstrijd is om zoveel mogelijk punten te verzamelen door een aantal havens aan te doen, een ton aan te tikken, een parkoers te varen en een aantal minuten te ankeren. De keerkoppeling van de motor is inmiddels gerepareerd, maar motorgebruik levert alleen maar strafpunten op.
Vriendschap was door Martijn, Bernard, Coby en Ruth die vrijdag uit Workum naar Den Oever gevaren en al deels wedstrijd klaar gemaakt. Proviand was over 3 calorierijke dozen verdeeld; de linzen soep in de grootste pan. Het weerbericht werd nauwlettend in de gaten gehouden want de volgorde van de opdrachten staat niet vast. De bemanning werd in 2 ploegen ingedeeld, want het mag dan zachte bed heten, 's nachts varen en uithoudingsvermogen is deel van de wedstrijd. Uitrusten komt later.
Bij het palaver om 17:30 maken we kennis met de andere schepen. Allemaal goedlachse bemanning met her en der een tikkeltje nervositeit vanwege de harde NW wind kracht 6 die voorspelt is. Na een gezamenlijk gebakken visje met friet heist iedereen zich in regendichte warme kleding. We krijgen nog wat goed bedoelde aanwijzingen van de rotten die al vaker mee hebben gevaren; Vergeet je duikbril niet!
De start vindt plaats op vrijdagavond 13mei2016 om 19:00u. Nog voor we de haven uitvaren staan de zeilen strak getrimd. Aan de wind naar Texel. Alle hens aan dek, want het buist en de gangboorden lopen vol. Af en toe moet het grootzeil gevierd in een vlaag, want anders had ook het achterdek natte voeten. Ook de Eb en Vloed gaat hard van start en besluit toch maar onderlangs langszij te komen. Marijn heeft het prachtig vastgelegd met zijn foto toestel.
het zal maar je eerste tochtje zijn, petje af Anne!
Als eerste komen we nog voor de schemering in de NIOZ haven aan. Maar bij het aanleggen schuurt het voorstag langs de kademuur en moet ons wedstrijdplan worden bijgesteld. Eerst de fok eraf en het voorstag repareren. We blijven noodgedwongen overnachten, terwijl we met enige afgunst toe kijken hoe de overige deelnemende schepen het vlaggetje aan de wal brengen en gelijk verder varen. De volgende morgen gaan Coby en Pieter lopend naar de CIV in Oudeschild een nieuw voorstag halen, maar er zijn geen ijzerwerkers op zaterdag die willen knijpen. Dus toch maar zelf een nieuwe splitsing gemaakt op het resterende deel van het huidige voorstag met de bankschroef. Levert mooie berichten op Facebook op. We zien Eb en Vloed voorbij varen met 3 punten op zak van Noorderhaaks.
Ons geheime wapen om punten te vergaren is de steiger van Cocksdorp ( 4 punten) , maar eerst de boei van RG Vriendschap (3 punten) aantikken. Dat was wel een beetje gewaagd want RG Vriendschap lag er ook, dus moesten we de ton aan lei raken. De eerste poging scheelde maar weinig, het gejuich was er niet minder om toen het Jochem bij de tweede ronde wel lukte. Het steigertje lag iets zuidelijker. Wij naar binnen, wetende dat het erg ondiep is en geul alleen met prikjes staat aangegeven. Bernard gaat te water ( brrrr) om een extra lange lijn ( de jaaglijn met nog een 2 trossen) uit te brengen. En toen bomen tegen de wind en stroming in naar de steiger. Snel weer naar buiten voor het vallende water uit. Helaas, verkeerd gegokt, we lopen vast en moeten wachten op het volgende hoog water. Coby vergaapt zich met de kijker aan de bijzondere vogeltjes . Ze zit eerste rang te genieten. Verder op de dijk zitten ook honderd vogelaars die op vallend water wachten. Om 4 uur 's nachts leek het erop dat we los kwamen, maar er staat minder water dan overdag en iedereen kan onverrichter zake terug naar bed. Het was wel knus en gezellig rond het fornuis waar de koffie al klaar stond.
Uitgeslapen en ontbijt achter de kiezen, verdoen we de tijd met klussen aan boord. Om 15:00u komen we eindelijk los. Vlieland zit er qua tijd (72 u) niet meer in, dus over het wantij, rondje zachte bed en dan naar Breezanddijk. Windkracht4 en best wel koud aan de fok, maar minder nat dan vrijdagavond. We varen prachtig de haven in. Tros aan wal. Anne rent met het vlaggetje naar het paaltje om punten te verdienen. Een verbaasde toerist vraagt; "Do you need help?" Nee hoor, it's a race! Haven uit aan de wind opkruisen richting Amsteldiep. Maud en Jochem vermaken zich al uren doornat prima aan de fok. Rond etenstijd is er geen tijd om uitgebreid te koken. Martijn's drie in de pan vindt gretig aftrek. Met wat warms in ons maag en een droog laagje besluiten we door te varen. Tegen zonsondergang is het speuren naar de ingang van het amsteldiep geultje, tonnetjes ontbreken en duiken onverwacht dichtbij op. We vallen rustigjes droog. De volgende ochtend vroeg weer op voor een kort tochtje naar Den Oever en douchen.
Het zonnetje schijnt, Maud houdt uitkijk in de mast. Het kopje koffie wordt ook naar boven gehesen ( met koekje). Elke keer als we een deelnemer aan zien komen, trommelen we iedereen bij elkaar om ze op de dijk te verwelkomen met een toeter. Ruth werkt het logboek bij opdat de avonturen terug te lezen zijn door de wedstrijdleiding. Bij de prijsuitreiking komen de verhalen los....
De week voorafgaande aan de wedstrijd is het weer koud met regen en hagelbuien. Maar zodra het startschot klinkt schijnt de zon de hele dag. Windkracht 2-4 en de temperatuur loopt op tot een heerlijk dagje varen. We konden nog wel een handje extra gebruiken en Chardonne werd door de wedstrijdleiding bij ons ingedeeld. Top! Bij loting start Vriendschap als laatste. Minder top!
De Mattenschippersrace is een zeilwedstrijd voor traditionele zeilende vrachtschepen en voert de deelnemers vanuit Blokzijl door de kop van Overijssel. Dit jaar ging de route tegen de klok in: via Vollenhove, Kadoelen en Genemuiden naar Zwartsluis. En vandaar terug via Beukerssluis, Blauwe Hand, Beulakerwiede, Jonen en het Giethoornse Meer.
De voordekkers zijn prima op elkaar ingespeeld en de acties lopen soepel. Aletha mag de hele wedstrijd aan het roer staan, best inspannend, ook al hoef je niet te jagen. De kleinere niet-wedstrijd skûtsjes blijven dicht bij elkaar. Soort van haasje over. Coby haalt het matje op in Zwartsluis, hopelijk komt het binnenkort goed van pas. Als we Zwartsluis uitvaren manoeuvreert er plots een zware klasse schip dwars in de vaart. Het is krap, maar we komen er zonder aanvaring goed weg. De sluiswachter kijkt tevreden toe als hij zijn Beukersluis tot op de laatste meter gevuld heeft. Rutger met de Nooitgedacht weet zich er nog net bij te wurmen. Het 3 rijen dik jagen gaat ook goed. Bij de ingang van de Zwarte Water laten we net als in voorgaande jaren weer een boom staan in dikke blubber. Terug kost tijd, maar het lukt om de boom weer op te pakken. Gelukkig hoeven we niet te water. Even verderop zien we 5 bemanning van de zware klasse schip dapper de sloot in springen om naar de overkant te waden en verder te jagen. De laatste van de 5 jagers twijfelt nog maar ziet geen andere uitweg en springt er achteraan. Applaus voor die jongens en meisjes!
Zeilend door de finish. In opperbeste stemming nemen we te snel afscheid van het scheepje en de dag. Er wacht ons een 50 jarige feestje in Arnhem van Vief waar we ook bij willen zijn. Lekker gedanst om de verzuurde spieren weer te ontspannen.
Met aan boord: Martijn (schipper), Ruth, Lisan, Jan, Els, Vivienne
Jahoor het begon al goed: Het schip versiert met slingers en een Sara in de Leucothea! Erg gezellig zo'n tante met bosje bloemen de hele dag achter ons bungelend.
Steeds weer werd ik er aan herinnerd als er een ballon door het warme weer knapte: PANG! Vief gefeliciteerd! PANG! Wel een beetje zielig toen haar hoofdje zelf knapte, maar wel vette pret bij elke PANG! ... Het was prachtig en warm weer, dus elke ballon kwam aan de beurt en toch ging Sara niet ten onder in haar zwemvestje. Scheepsgenoten super bedankt voor deze verrassing!! Ook voor die heerlijke taart! Pfff: 't was dubbelop taart eten want ik had zelf ook een Sara-koek meegenomen.
En een heel groot kado gekregen: het mooiste zeilweer van de wereld, 3 a 4 BF zuid-zuidoost de hele week: heerlijk luieren dus omdat we van de Wieden naar Workum zouden gaan deze week. En na later bleek helemaal perfect als je GEHEEL afhankelijk bent van de wind en handkracht.
Wieden en Weerribben zijn in het voorjaar helemaal fantastisch: dotterbloemen, pinksterbloemen, laag riet waardoor je veel reeën ziet, nachtegalen, lepelaars, watersnippen, snorrrrrr, rietzangers en veel gele kwikstaarten: we hebben zeker vijftig vogelsoorten gehoord/gezien.
De avonden de eerste dagen nog fris, maar daar weten we wel raad mee: even hout 'sprokkelen' via een handig constructie op de kragge, zodat Ruth geen natte voeten kreeg. En dan lekker stoken maar.
Op 4 mei een heel parcours afgelegd, voor het hele of het halve lapje, zeker 35 km (in rechte lijn op de kaart gemeten). In de Wieden hadden we nog geboomd tussen de bomen, maar dit was echt luxe varen. Wel met de vlag halfstok, Martijn: goed aan gedacht!
Aan gekomen in Blokzijl, bij Kaatje aan de Sluis aten wij aan boord een overheerlijke pasta met drie Michelin sterren.
En daarna nog even lekker klussen in IJlst door Martijn, Jan en Ruth, want die motorbabaren kunnen niet zonder vette handen van de motor. Kan dat met een gloednieuwe motor? Ja dat kan!
En daarna door naar Workum, via een gevraagd sleepje want de wind kwam 'eindelijk' eens uit de verkeerde hoek. Maar niet voordat er een mooi plaatje van de bemanning is gemaakt door Lisan.
Aan boord; Martijn (schipper), Janneke, Jaap , Aletha
Na een mooie heldere nacht stond het ijs op het dek, maar zodra de zon opkwam werd het al snel aangenaam voorjaarsweer.
Na 3 weken verblijf in de loods bij Nieko; zag ze er weer prachtig uit. Vorig weekend opgetuigd en klaar voor een nieuw vaarseizoen. Op wat kleine klusjes na; fok aanslaan, stagen borgen, water tanken. Motor starten en tegen de oosten wind richting Leeuwarden. Onder de spoorbrug door ( altijd weer de angst dat er iemand op je hoofd poept) rechtsaf de swette in. Nog een viaduct en eindelijk werden de zeilen gehesen. Tot genot van de voetgangers en fietser die hun camera tevoorschijn toverden en met ons mee fietsen. Heerlijk stil gleden we door de vaart, mediterend op het zonnedek voor de mast. Af en toe de mast laten zakken en dan weer verder na de brug. Op de ringvaart van Sneek werden de schaduwen langer en het werd allengs koeler. Muts weer op. Jas aan en op de motor richting centrum van Sneek. Bij het aanleggen achter het grote motorjacht werden we uitgejouwd;" Wat een kutboot, daar wil je toch niet mee gezien worden". Wij dachten net zo over hun gehuurde motorjacht; maar het deed toch ff pijn om te horen. Na een heerlijke maaltijd met z'n vieren in een restaurant snel de slaapzak ingedoken.
De volgende morgen verder binnendoor richting Workum, via de melkfabriek om de nog niet draaiende bruggen te vermijden in de woonwijk aangemeerd. "het skutsje van Workum" is weer thuis
