Ga naar inhoud

Stuur een e-mail om te boeken of meer informatie te ontvangen.

Opstappen tijdens zeilactiviteiten
Je bent van harte welkom aan boord op de avond voor vertrek.
Tijdens de weekeindtochten vanaf 20:00 uur of de waddentochten vanaf 18:00 uur.
We verwachten je, tenzij anders vermeld of in overleg, uiterlijk om 10:00 op de ochtend van vertrek aan boord.
Zie de informatie over onze tarieven.

2013

Turfrace 2013

Turfrace 2013

Op vrijdag 27 september start om 7:30 uur de 29ste Turfrace vanuit het park Groot Leerust te Warmond….Aan boord liggen 2 nieuwe vaarbomen van Prins. Van de kwaliteit (soepel, dun, ligt lekker in de hand) wordt iedereen blij. Skutsje Vriendschap vaart voor de eerste keer mee tussen de Westlanders en Kagenaars. Op een geheime waterkaart staan alle jaagmogelijkheden aangegeven door schipper Martijn en Janneke die vooraf de route hebben verkent en alle voorbereidingen hebben gedaan. De wedstrijdcommissie van Stichting Zeilvaart Warmond heeft overlegd: men heeft besloten het reglement niet aan te passen. Wel kunnen we gezien de grootte en diepgang van het schip, dispensatie krijgen voor een halve kop. Dus als je zes mannen en drie vrouwen aan boord hebt (9 personen) dan tellen die voor 7,5 koppen, een halve kop meer dan volgens de reglementen toegestaan. Wacht even, tellen vrouwen aan boord maar voor 1/2 mee???? Daar gaan ze spijt van krijgen!

Aan boord: Martijn (schipper) Janneke, Coby, Vivienne, Paul, David, Marjon, Aletha en Jantien (zat)

Aldus: Bij het ochtendgloren voeren 5 vrouwen en 3 mannen weg van de kade in Warmond; nog enigszins onbekend met wat ons die dag te wachten staat. NO wind kracht 2-3 en nog maar 46 km te gaan naar Watersportvereniging Vinkeveen Abcoude aan de Baambrugse Zuwe.

vroege start

Op de ringvaart van de Haarlemmermeer polder is het eindeloos wilgen knuffelen en dan snel de jaaglijn weer op spanning brengen. Er past maar een voet tussen de wortels en de waterkant en soms haal je een nat voetje. Menig keer zit de jaaglijn vast in een struikje, 2 x blijft er een vaarboom in de modder staan en moeten we terug. Maar we geven de moed niet op. Het weer is fantastisch; de jaagploeg wordt tijdig ververst en van energie en van het nodige vocht voorzien en iedereen loopt stevig door. Na de lieve woorden van Paul door de marifoon mogen we zeilend door de brug.

Ruim voorbij het aquaduct bij Uithoorn wordt duidelijk dat we de eindstreep alleen kunnen halen door de motor te starten. De werkdag van de sluis en brugwachters zit er namelijk bijna op. Zodra het laatste schip de lange Wapper in zicht is; komt de jaagploeg op een heel smal steigertje aan boord en varen we gezamenlijk door de lieflijke kronkels van oude waver en de winkel. Net na zonsondergang worden we door de wedstrijdleiding vrolijk verwelkomt in de haven met een bittertje en hapje en een bloemetje. Binnen 7 minuten gezamenlijk aan tafel, want de overige deelnemers hebben gewacht en de vrijwillige koks staan te popelen om uit te serveren. Onder het genot van de track en trace en foto's van de dag op een groot scherm evalueren we de dag. De timing van het op en afspringen gaat steeds beter maar gang houden is belangrijk; dus morgen sneller een boompje erbij! Moe maar voldaan duiken we in onze slaapzakken. Hoofd op je kussen en zzzzzz…

Hulde aan de koks

De volgende ochtend is het gezellig druk bij het clubhuis, tentjes van de waterscouts worden afgebroken. De wedstrijdleiding heeft besloten dat Vriendschap als eerste mag starten en met een minuut tussenpauze tussen de volgende schepen. Met een zak turf rent de hele bemanning naar de steiger; trossen los en gaan. Eerst een boei ronden op het meer. De wind is zwak en voor bomen is het te diep. We worden achtervolgt door pramen met weinig diepgang die kunnen roeien. Welke voorrangsregel geldt er hier eigenlijk:

a. ruimte voor de wal en bakboord wijkt voor stuurboord

of:

b. is een zeilschip met een roeispaan in het water een roeiboot en heeft het zeilschip voorrang.

Welke voorrangsregel geldt hier?

Martijn houdt zich bij zijn standpunt, maar uiteindelijk wijken we alle twee om een aanvaring te voorkomen. De provinciale brug draait niet en plots moet de mast omlaag. Beetje krap; maar ach .. het past.

Afwisselend wordt er voor de wind gezeild en wringen we ons onder bruggetjes; bediende bruggen, ondiepe sloten van het westland en de bollenstreek. Een enthousiaste sluiswachter zet de sluis vol open om iedereen zo snel mogelijk te schutten, we passen maar net met gestreken mast die iets opgetild moet worden over de sluisdeuren en houden de opsteker op cm afstand. De wilgen van gister laten we links liggen en varen de gloednieuwe sluis in Vrouweakker binnen. Ruim op tijd binnen om van het zonnetje op het achterdek te genieten en kennis te maken met de bemanning van andere schepen. In het cafe bij de Tolhuissluis wordt hutspot geserveerd en het toetje is gesponsord.

Alweer een prachtige avond.

Zondag uitslapen want we de wind is ruim (kracht 4/5) en we mogen niet voor de kerk uit gaat in Warmond bij het theehuis aanleggen. Eindelijk is Vriendschap als relatief zwaar schip met een hoge mast in het voordeel en stormen we op de finish af. Toch is het op de track en trace uiterst spannend wie er gaat winnen. Met een recordtijd gooit Vivienne de turf op de palet

Finish; turfzak op de kant

Turfrace: Vriendschap genoemd in de pers

Turfrace: Vriendschap genoemd in de pers

Men schrijft nu al over onze deelname in het lokale sufferdje duin en bollenstreek: klik hier

"De deelnemende zeilschepen zijn Westlanders en Kagenaars, maar dit jaar zal er ook een skûtsje en een praam aan de start verschijnen. Een skûtsje is een relatief zware schip dat moeilijk te jagen is, maar daar staat tegenover dat ze een langere mast hebben en dus meer wind vangen. Desondanks blijft de Turfrace een zware wedstrijd dat het uiterste vraagt van zeemanschap, kracht en teamgeest."

Dat skutsje is de Vriendschap... we zullen zien komend lang weekend!

Vivienne

Natuurwadweek 3t/m 9 augustus

Al heel wat jaren vaart De Vriendschap een natuurwadweek waarbij er natuurlijk gezeild wordt, maar er ook veel gekeken en verteld wordt over de natuur. Dat vind je op het wad letterlijk voor het oprapen! Er was deze week speciale aandacht voor het ontstaan van waddeneilanden, wadbodem met al het dierenleven, vele vogels die hier weer van eten én natuurlijk zeehonden. Deze natuurwadweek aan boord: Coby, Rutger, Tineke, Henk, Paul, Inge, Barbara,Vivienne.

We zijn in Harlingen gestart nadat Nieko had onze motor tip-top in orde had gemaakt: super Nieko! Via het wantij en nog twee tijdjes over naar Ameland. Prachtig op het Pinkenwad gelegen en veel prachtige vogels gezien o.a. kanoet, wulp, scholekster, lepelaar, groenpootruiter. Van Pinkenwad naar Nes 'gegleden', prachtig zonning weer. Terwijl in heel Nederland het kwik boven de 35 C was zochten wij de verkoeling in de zee bij Nes... de wind was helemaal weggezakt dus anker er in en zwemmen/spelen maar in 't water snel voordat het water weer vertrokken is! In de vele jaren dat ik zeil heb ik nog nooit meegemaakt dat het schaduwdoek over de giek getrokken werd. Nu dus wel; het was ondraaglijk mooi warm weer. En bij Nes ook veel natuur: behalve veel rosse grutto's en steenlopers ook véél oesters en mosselen.... natuur kun je eten. Op het voordek hebben we met elkaar heerlijk oesters gegeten. Boek over oesters er bij gepakt (er is in de natuurwadweek een mooi bibliotheekje aan boord met natuurboeken) en een van ons begon voor te lezen over oesterwedstrijden... ongelooflijk hoe snel die profs oesters kunnen openen... we hebben de onze als 'slow-food'opengemaakt en ze smaakten uitstekend... en nog veel beter met een proseccootje erbij. Die 'boodschappen-club' had zijn werk uitstekend gedaan.

'Glijden onder Ameland door'
'Glijden onder Ameland door'

De volgende de dag langs de 'naamloze plaat' tussen Terschelling en Ameland. We hebben deze plaat omgedoopt tot 'Robbenplaat'; we zagen wel 208... of waren het 209 zeehonden op de plaat, met veel jonkies. Die avond een avondcruise gemaakt onder de Boschplaat door... zo prachtig bij donkerrood ondergaande zon. SUPER! Op Terschelling is er door een groepje een heerlijke wandeling naar Oosterend gemaakt. Coby heeft iedereen als 'veervrouwe' met de Leukothea aan de wal gezet (en ze kwam terug waden door ondiep water). Die avond heeft Vivienne tijdens de borrel (ik verzin dit niet) het bodemleven aan boord gebracht door o.a. wadkreeftjes en wadslakjes op borden in de kajuit te brengen. Nee niet om te eten dit keer, maar om te bestuderen. Van daar via Vlieland naar Harlingen terug gezeild.

De 'Robbenplaat'
De 'Robbenplaat'

We vonden het helemaal een all-inclusive week. All-inclusive: sunset-eveningcruise, zeebanket, superzeilweer, mooie verhalen over natuur op het wad, veel mooie (vogel)soorten, een super-bemanning én inclusive... elke avond captains-dinner.
Kortom: Wad is natuur? Wad is all-inclusive-natuur! Het was een TOP-week!

Vivienne

Weekend 6/7 jul 2013

Weekend 6/7 jul 2013

Aan boord: Bernard, Aletha, Marjon, Joep, Joost, Henk, Niels, Ilse, Thomas, Runa en Adrita

Er waait een warm windje op vrijdagavond als we aan boord stappen. Het schip is al vaarklaar gemaakt om nog voor 20:00u door de sluis te varen.

UBS sails in Enkhuizen heeft de fok gerepareerd en terwijl die wordt aangeslagen rijden een drietal auto's naar Harlingen. Overal betaald parkeren en dan komt Arie op ons af gefietst. Hij heeft een rode schuur vlakbij de zuiderhaven en biedt 2 nachten valetparking aan voor een tientje per auto. Maar of we dan wel in ruil voor zijn mobiele telefoonnummer de autosleutels in willen leveren. Eh… De argwaan van de randstad slaat toe. Is dit een betrouwbare vent? Waarom mogen we niet zelf parkeren? Met enige terughoudendheid gaan we op zijn aanbod in.

Terug in Workum buiten de sluis is er al heerlijk gekookt. De afwas wordt in het gootsteentje gezet. Nog even water tanken bij de jachthaven in 't Soal en dan snel naar buiten. Het is een fantastische zomeravond, de wind is zwak en het begint te schemeren. Marjon en Niels turen op het voordek naar de tonnetjes aan bakboord. De navigatieverlichting wordt gefixed en we kunnen voor anker op het ijselmeer. Het is al middernacht en morgen om 05:30 op. De kooien worden verdeeld; toch duurt het nog even voor ieder zijn bedje heeft opgemaakt en wat onwennig gaat slapen. Vooral in de lage dirk is het passen en meten voor iedereen ligt.

Om 5:30 komen de eerste slaperige hoofden tevoorschijn. Onder het genot van een enkel kopje thee en suikerbrood worden de zeilen gehesen. De geur van gebakken eitjes en koffie doet je maag knorren op het achterdek. De koffie van Joep is perfect gelukt. Om 08:00 is het al druk in de sluis bij Kornwederzand. Er hoeft amper geschut te worden. De zwaluwtjes kwetteren er lustig op los terwijl ze insecten voor de kleintjes vangen. Er is hard gewerkt aan het nest dat tegen de wand van het uitzichtspunt van de sluiswachter is vastgeplakt. Een aantal klei / aarde vermengd met speeksel en strohalmen bouwsels lijken aan elkaar vast te zitten; misschien een centraal wonen project?

Bij de richel vallen we droog. Het is pas elf uur en we hebben nog de hele zaterdag om door te brengen op de plaat. De zon staat hoog aan de hemel, geen vuiltje aan de lucht. Vogeltjes kijken, pootje baden, kokkels rapen, middagdutje, bierkratje koud zetten in het water met een lijntje; wandelingetje maken vullen de middag. En niet te vergeten een praatje met de vrijwilligers van de vogelbescherming. ""Mag aan de vloedlijn je grootste zorg natte voeten zijn"". Oh ja, en water op het vlak, maar liefst 40 putsen van onbekende oorsprong. Er wordt echter geen lekkage gevonden. Het verbaast ons dat de gasten aan boord niet klagen dat de vloer de hele tijd open ligt. Verplaatsen benedendeks is al moeilijk met zoveel man en bagage aan boord.

Na weer een uitstekende maaltijd geimproviseerd door chef Runa wordt er in recordtempo afgewassen. We varen alvast een stuk richting Harlingen tot het donker begint te worden. De waterpeiling komt maar niet overeen met berekening en uiteindelijk nemen we genoegen met 1.8 meter onder het vlak. Moe van de zonovergoten dag kruipt ieder in zijn bedje. Zondagmorgen uitslapen tot 08:00! Net als we de vaargeul bij Harlingen over willen steken komt de veerdienst eraan. Hoge golven.

Nadat de huisdiertjes uitgebreid zijn bestudeerd in hun putsemmertjes gaan ze alsnog de pan in en worden geserveerd met een heerlijk sausje voor de lunch. De vloer ligt alweer open en iedereen geeft gevolg aan de oproep om opnieuw aan bakboord te gaan zitten om het vlak grondig droog te kunnen sponzen. Het mysterie is nog steeds niet opgelost, er wordt geen lekje gevonden…

Een deel van de bemanning roeit met de leucothea naar de wal om een ijsje kopen in het paveljoen aan het strandje.

In de zuiderhaven van Harlingen bellen we Arie die snel de sleutels van de autos komt brengen. Stiekem zijn we toch een beetje opgelucht dat ons vertrouwen in deze Fries niet beschaamd is.

13 Jun 2013 Voorpagina de Vliezier

13 Jun 2013 Voorpagina de Vliezier

Reactie van Vivienne op 5 juli 2013 om 23:46 uur

Helemaal in stijl; Eerst stoer bomen op ‘t wad… en dan op bijzonder mooie plekken droogvallen.
Zie voor meer foto’s… waarop ook de schipper???
http://www.flickr.com/photos/dirk_bruin_vlieland/9018207628/
Groet, Vivienne

Mattenschippersrace 2013

Mattenschippersrace 2013

Aan boord: Bernard, Peter, Antonin, Simon, Jesper, Paul, Cornelis, Wouter, huisgenootje van Wouter, Rutger +zoon, Aletha

Nog nooit eerder vertoond: het als allerlaatste gestarte schip "Verwisseling" van Bart Krom heeft de 17de Mattenschippersrace gewonnen.

Een record aantal deelnemers had zich 's ochtends vroeg in Blokzijl aan de start gemeld: zeven schepen in de zware en veertien in de lichte klasse. De vaarboom was de week tevoren weer ingeleverd opdat de namen van de winnaars ( lees: Vriendschap in 2012) er op konden worden vereeuwigd. Vrijdag avond: We varen bij een mager zonnetje na een laat voorjaar van Nederland naar Blokzijl. "Wie wil er a.u.b. schipperen? " gaat een aantal keer in het rond. De bemanning druppelt een voor een aan boord en ieder helpt mee met de voorbereidingen: boodschappen, jaaglijn op dek, gerepareerde halfwinder geïnspecteerd, rakbanden gesteld, zwaarden in het vet. Zuurstoffles onder dek. Bij het palaver horen we onze startpositie: 11e. Zaterdag morgen: In de stralende zon verlieten we de havenkolk van Blokzijl om koers te zetten richting Vollenhove. Met de wind in de rug en enorme lappen zeil rondom, blijkt dat we toch maar klein zeiloppervlak hebben in vergelijking met achteropkomende schepen. Deelnemende schepen nemen elkaar bij toerbeurt de wind uit de zeilen. We slagen toch in een paar schepen te passeren. Na de brug terwijl er gejaagd wordt aan lager wal, breekt een vaarboom en keren we terug om deze op te vissen. Dat blijkt geen gelukkige manoeuvre; er volgt een botsing met de Nooitgedacht.

Uiteindelijk finishen we toch nog 7e.

Na de wedstrijd is het vanouds gezellig in de haven en blijft iedereen nog even plakken. De -altijd- lekkere-maar -vraag- met- niet- welke- het -andere- jaren- was- befaamde soepen van Antonin vinden gretig aftrek. In de achterhoede finished de laatste deelnemer sportleraar meester Hobma met jonge leerlingen van de basis school- en nu snel naar bed!

De volledige uitslag van deze 17e Mattenschippersrace:

  1. Verwisseling, Bas Krom -
  2. Dankbaarheid, Johannes Hobma -
  3. Lutgerdina Smeltekop, Bernd de Cneudt -
  4. Dageraad, Aart te Velde -
  5. Karin, Hugo van Aalderen -
  6. Nooit Gedacht, Rutger van Slobbe -
  7. Vriendschap, Bernard van Hemert -
  8. Greetje Rosa - Jelle de Jong -
  9. Freya, Jos ten Zijthof -
  10. Gudsekop, Martijn Ras -
  11. Elisabeth, Daan van der Meer -
  12. Disponibel, Yvonne Verstraten -
  13. De Jonge Druk, Willem Plet -
  14. De Jonge Douwe, Thewis Hobma -
  15. Camper Sandt, Menno Muller -
  16. De Goede Verwachting, Frits Veldmeijer -
  17. Ouwe Bertha, Sjors Binksma -
  18. Willem Jacob, Tjerk Hoekstra.

Drie schepen zijn niet reglementair gefinisht.

LC 11 Juni 2013 Vlieland - de waard - skûtsje Vriendschap op dam

LC 11 Juni 2013 Vlieland - de waard - skûtsje Vriendschap op dam

Het skûtsje Vriendschap liep al bomende (met een stok voortduwend) tegen een van de kribben die op het wad langs de glooiing van Vlieland liggen. Het gebeurde met vallend water, ongeveer een uur na hoogwater. Vanwege de eb lukte het de bemanning niet meer vrij te komen van de krib en kwam zo boven op het dammetje droog te vallen.De bemanning heeft een anker uitgebracht en hoopt vanavond weer op eigen kracht los te komen.

De KNRM Vlieland heeft zich stand-by gemeld en zal zo nodig assistentie verlenen.

LC 11 Juni 2013 Vlieland - de waard - skûtsje Vriendschap op dam

LC 11 Juni 2013 Vlieland - de waard - skûtsje Vriendschap op dam

16 Maart, het eerste weekend

Natuurlijk begon ik al een week van tevoren het weerbericht in de gaten te houden. Het begon niet erg positief, ik geloof dat het begon met een minimum temperatuur van -8 en maxima van 2, met een flinke windkracht 8 in workum. Gelukkig werden de voorspellingen gedurende de week een stuk aangenamer, uiteindelijk slechts -1 tot 7 graden bij een windkracht 7 in workum, 5 in de rest van friesland.

Prima weer dus! Qua temperatuur viel het dan ook alles mee, alleen s nachts was het bijzonder koud, zelfs met thermo en een wollen trui aan. (natuurlijk had ik wel aan een extra slaapzak gedacht, Jesper echter had uberhaupt niet aan een slaapzak gedacht, dus die extra was ik snel kwijt). Wat hierbij ook hielp was het bestekblik, tegenwoordig in gebruik als tussenstuk voor de kachelpijp! zonder waren we ongetwijfeld een langzame, pijnlijke dood bevroren.

Het plan, optuigen en dan binnendoor via de kleinste vaartjes, laagste bruggetjes en zelfbedieningssluisjes naar workum, is slechts een enkele maal gewijzigd, toen het laagste bruggetje met winterpijl net 2 centimeter te laag bleek te zijn. We hebben nog overwogen het kleine bootje aan dek te leggen en vol te hozen met de lenspomp, maar het werd al donker, dus besloten we achteruit terug te varen en een alternatieve route te nemen.

Verder hebben we de brugbediening een plezier gedaan door deze doorvaart, een week voor de officiele openening, aan te vragen. Anders waren ze er dan pas achtergekomen dat het nog niet werkte zoals verwacht. We hebben een uurtje voor de brug moeten wachten tot er allerlij experts aan te pas waren gekomen om de brug weer draaiend te krijgen. Het wachten was overigens geen straf, we moesten toch nog optuigen.

En zondag hebben we heerlijk gezeild! niemand op het water en een prima windje, dat maak je niet vaak mee.

Nu ligt ze weer in thuis in workum, te wachten op een nieuw seizoen vol avonturen!